Volvo Golf Champions 2012

Volvo Golf Champions 2012
	Fancourt Links
Plaats	Zuid-Afrika
Oprichting	2011
Golfbaan	Fancourt
Par	72
Lengte	6320 m
Tour(s)	Europese PGA Tour 2012
Datum	19-22 januari 2012
Winnaar	Branden Grace
Portaal	Golf

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

De Volvo Golf Champions 2012 was een golftoernooi dat liep van 19 tot en met 22 januari 2012 en werd gespeeld op de Fancourt in Zuid-Afrika. Het toernooi maakte deel uit van de Europese PGA Tour 2012.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Paul Casey zal zijn titel niet komen verdedigen, want deze winter liep hij een schouderblessure op met snowboarden. Hij mag nog enkele weken niet spelen.

Ronde 1

Nicolas Colsaerts en Joost Luiten speelden samen. Colsaerts maakte tien birdies (zeven voor de laatste negen holes) en eindigde met -8 als clubhouse leader. Luiten maakte -4 en deelde even de 2de plaats met David Horsey. Ze werden enkele minuten later al ingehaald door Thomas Aiken toen die een birdie op hole 11 maakte. Bijna als laatste kwam Padraig Harrington binnen, er stond geen enkele bogey op zijn kaart totdat hij een dubbelbogey op de laatste hole maakte. Twintig van de vijfendertig spelers staan onder par.

Ronde 2

De spelers zijn opnieuw ingedeeld. Colsaerts speelt in de laatste partij met Branden Grace, die de leider is van de Race To Dubai, en Luiten speelt met David Horsey. Colsaerts had een slechte dag en stond na veertien holes op +5. Branden Grace en Thomas Aiken, die beiden op -5 begonnen, vochten om de eerste plaats. Na tien holes stonden ze weer gelijk totdat Grace nog birdies op hole 14, 15 en 16 maakte. Luiten vermeed bogeys tot hij bij de laatste hole kwam, daar viel een dubbelbogey en daarmee viel hij uit de top-10.
Lee Slattery maakte een mooie ronde van -8 en steeg naar de derde plaats. Met -6 stonden zeven spelers op de 5de plaats : Colsaerts, Retief Goosen, Paul Lawrie, Alexander Norén, Louis Oosthuizen, Hennie Otto en Raphaël Jacquelin. Op -5 stonden drie spelers w.o. Joost Luiten.

Vrijdag werd door dezelfde professionals gelijktijdig een team-evenement gespeeld, waarbij ieder koppel een amateur meekreeg waarmee ze voor een teamscore speelden. Lee Slattery, Retief Goosen en de 50-jarige Britse amateur Mark VandenBerghe wonnen deze Pro-Am. De amateurs kwalificeerden zich hiervoor door bij de beste 18 te eindigen bij de Volvo World Golf Challenge die de twee voorgaande dagen op de Montague baan van Fancourt gespeeld werd. De winnende pro's kregen ieder een Volvo V60.

Ronde 3

Tijdens de derde ronde stonden Retief Goosen en Branden Grace met -10 een tijdlang samen aan de leiding, gevolgd door Charl Schwartzel, die na een ronde van -5 op -9 eindigde. Colsaerts eindigde echter met birdie-par-eagle en kwam ook op -10 terwijl Goosen een bogey op de laatste par 3 maakte en naar de derde plaats zakte. Joost Luiten had een zware dag met onder meer twee dubbelbogeys.

Ronde 4

Ernie Els maakte een laatste ronde van 67 en stond met -12 aan de leiding toen hij binnenkwam. Zes spelers waren nog in de baan. Een van hen was Colsaerts, die door een birdie op hole 15 ook op -12 kwam. Grace, die met Colsaerts speelde, maakte een birdie op hole 16 en kwam ook op -12. Beiden maakten een par op hole 17 dus de beslissing zou op de laatste hole vallen. In de partij voor hen speelde Retief Goosen, die met birdie-birdie eindigde en ook op -12 eindigde.
Goosen en Els hadden dus -12 terwijl Colsaerts en Grace met -12 aan hole 18 begonnen. Colsaerts maakte een bogey en zakte naar de 4de plaats, de drie Zuid-Afrikaanse spelers moesten een sudden death play-off spelen op hole 18, een par 5. Grace was de enige die met 2 op de green lag, hij maakte een birdie en won.
Luiten had weer een vervelende dag met vijf bogeys en een dubbelbogey, hij maakte een ronde van +4.

Leaderboard

Naam	Score R1		Nr	Score R2		Totaal	Nr	Score R3		Totaal	Nr	Score R4		Totaal	Nr
Branden Grace	68	-5	T2	66	-7	-12	1	75	+2	-10	T1	71	-2	-12	1
Ernie Els	71	-2	T11	71	-2	-4	T15	71	-2	-6	T8	67	-6	-12	T2
Retief Goosen	72	-1	T16	68	-5	-6	T5	70	-3	-9	T3	70	-3	-12	T2
Nicolas Colsaerts	64	-9	1	76	+3	-6	T5	69	-4	-10	T1	72	-1	-11	4
Charl Schwartzel	75	+2	T	67	-6	-4	T	68	-5	-9	T3	72	-1	-10	5
José María Olazabal	71	-2	T11	68	-5	-7	4	72	-1	-8	5	73	par	-8	6
Raphaël Jacquelin	71	-2	T11	69	-4	-6	T5	77	+4	-2	T	69	-4	-6	T7
Louis Oosthuizen	69	-4	T5	71	-2	-6	T5	72	-1	-7	T6	74	+1	-6	T7
Thomas Aiken	68	-5	T2	70	-3	-8	T2	77	+4	-4	T11	72	-1	-5	9
Paul Lawrie	72	-1	T	68	-5	-6	T	74	+1	-5	T	74	+1	-4	T10
Padraig Harrington	69	-4	T5	73	par	-4	T15	70	-3	-7	T6	76	+3	-4	T10
Lee Slattery	73	par	T22	65	-8	-8	T2	77	+4	-4	T11	74	+1	-3	T11
Thomas Bjørn	71	-2	T11	70	-3	-5	T12	75	+2	-3	T14	74	+1	-2	T16
David Horsey	69	-4	T5	72	-1	-5	T12	76	+3	-2	T17	73	par	-2	T16
Tom Lewis	68	-5	T2	74	+1	-4	T15	77	+4	par	23	73	par	par	22
Joost Luiten	69	-4	T5	72	-1	-5	T12	77	+4	-1	T19	77	+4	+3	T26

Leider		Toernooirecord		MC = missed cut = cut gemist

De spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Om deel te mogen nemen moet de speler sinds de vorige editie van dit toernooi op de Europese Tour gewonnen hebben of meer dan tien toernooien in totaal.