WTA-toernooi van Stuttgart 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
WTA-toernooi van Stuttgart 2011
Winnares in het enkelspel, Julia Görges
Officiële naam Porsche Tennis Grand Prix
Editie 2011 (34e editie)
Stad, land Stuttgart, Duitsland
Locatie Porsche-Arena
Datum 18–24 april
Auspiciën WTA
Categorie Premier
Prijzengeld US$ 721.000
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond gravel, binnen
Winnaar enkel Vlag van Duitsland Julia Görges
Winnaars dubbel Vlag van Duitsland Sabine Lisicki
Vlag van Australië Samantha Stosur
Vorige: 2010     Volgende: 2012
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 110.000 470
finale $ 50.700 320
halve finale $ 32.500 200
kwartfinale $ 17.300 120
tweede ronde $ 9.525 60
eerste ronde $ 5.200 1

Het WTA-tennistoernooi van Stuttgart (officieel Porsche Tennis Grand Prix) van 2011 vond plaats van 18 tot en met 24 april 2011 (paasdag) in de Duitse stad Stuttgart. Het was de 34e editie van het toernooi. Er werd gespeeld op gravelbanen.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudster Justine Henin was haar titel niet komen verdedigen – enkele maanden eerder had zij haar actieve loopbaan beëindigd.

Julia Görges zorgde voor opleving van het Duitse vrouwentennis door in de finale de als eerste geplaatste Caroline Wozniacki in twee sets te verslaan, na in de halve finale Samantha Stosur, de finaliste van vorig jaar, te hebben uitgeschakeld. Zij won op dit toernooi US$ 110.000 prijzen­geld, alsmede een Porsche 911 Carrera GTS.[1]

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ranglijstdatum: 11 april 2011
Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Denemarken Caroline Wozniacki 1 finale Vlag van Duitsland Julia Görges
2. Vlag van Rusland Vera Zvonarjova 3 kwartfinale Vlag van Australië Samantha Stosur
3. Vlag van Italië Francesca Schiavone 4 tweede ronde Vlag van Polen Agnieszka Radwańska
4. Vlag van Wit-Rusland Viktoryja Azarenka 5 tweede ronde Vlag van Duitsland Julia Görges
5. Vlag van Australië Samantha Stosur 6 halve finale Vlag van Duitsland Julia Görges
6. Vlag van China Li Na 7 tweede ronde Vlag van Duitsland Sabine Lisicki
7. Vlag van Servië Jelena Janković 8 tweede ronde Vlag van Duitsland Andrea Petković
8. Vlag van Frankrijk Marion Bartoli 12 tweede ronde Vlag van Duitsland Kristina Barrois

De volgende speelsters verkregen een wildcard:

De volgende speelsters wisten zich te kwalificeren voor het enkelspel:

De volgende speelsters zijn als lucky loser binnengehaald in het enkelspel:

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
1  Vlag van Denemarken Caroline Wozniacki 63 3  
   Vlag van Duitsland Julia Görges 7 6  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
 
    1  Vlag van Denemarken Caroline Wozniacki 6 6    
LL  Vlag van Slowakije Zuzana Kučová 1 7 4     LL  Vlag van Slowakije Z Kučová 1 2    
Q  Vlag van Rusland Anna Tsjakvetadze 6 5 4r       1  Vlag van Denemarken C Wozniacki 6 6    
   Vlag van Duitsland Andrea Petković 3 6 6          Vlag van Duitsland A Petković 4 1    
Q  Vlag van Oostenrijk Tamira Paszek 6 2 2        Vlag van Duitsland A Petković 3 6 6
LL  Vlag van Spanje Beatriz García Vidagany 1 2       7  Vlag van Servië J Janković 6 1 3  
7  Vlag van Servië Jelena Janković 6 6         1  Vlag van Denemarken C Wozniacki 7 6  
         Vlag van Polen A Radwańska 5 3  
    3  Vlag van Italië Francesca Schiavone 1 3    
Q  Vlag van Verenigde Staten Jamie Hampton 0 1          Vlag van Polen A Radwańska 6 6    
   Vlag van Polen Agnieszka Radwańska 6 6            Vlag van Polen A Radwańska 7 6  
WC  Vlag van Duitsland Kristina Barrois 6 6         WC  Vlag van Duitsland K Barrois 5 3    
   Vlag van Tsjechië Lucie Šafářová 1 4       WC  Vlag van Duitsland K Barrois 6 6  
   Vlag van Bulgarije Tsvetana Pironkova 4 1       8  Vlag van Frankrijk M Bartoli 4 2    
8  Vlag van Frankrijk Marion Bartoli 6 6    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
6  Vlag van China Li Na 6 6    
   Vlag van Letland Anastasija Sevastova 2 3       6  Vlag van China Li Na 4 5    
WC  Vlag van Duitsland Sabine Lisicki 7 7       WC  Vlag van Duitsland S Lisicki 6 7    
   Vlag van Slowakije Dominika Cibulková 5 62         WC  Vlag van Duitsland S Lisicki 4 4    
   Vlag van Duitsland Julia Görges 6 6            Vlag van Duitsland J Görges 6 6    
Q  Vlag van Nederland Michaëlla Krajicek 3 1          Vlag van Duitsland J Görges 4 0  
    4  Vlag van Wit-Rusland Viktoryja Azarenka 6 0 r  
         Vlag van Duitsland J. Görges 6 3 7
5  Vlag van Australië Samantha Stosur 7 6         5  Vlag van Australië S. Stosur 4 6 5
   Vlag van Spanje MJ Martínez Sánchez 5 1       5  Vlag van Australië S Stosur 6 2 6  
   Vlag van Roemenië Alexandra Dulgheru 5 3          Vlag van Slowakije D Hantuchová 4 6 4  
   Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová 7 6         5  Vlag van Australië S Stosur 2 6 7
   Vlag van Rusland A Pavljoetsjenkova 6 6         2  Vlag van Rusland V Zvonarjova 6 3 63  
   Vlag van Italië Roberta Vinci 3 4          Vlag van Rusland A Pavljoetsjenkova 6 4 2
    2  Vlag van Rusland Vera Zvonarjova 3 6 6  
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Sabine Lisicki
Samantha Stosur
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld
(per team)		 WTA-
punten
winnaressen $ 35.500 470
finale $ 18.500 320
halve finale $ 9.600 200
tweede ronde $ 5.100 120
eerste ronde $ 2.720 1

Titelhoudsters Gisela Dulko en Flavia Pennetta hadden zich niet voor deze editie van het toer­nooi ingeschreven.

Alle geplaatste teams werden reeds in de eerste twee ronden uitgeschakeld.

Het ongeplaatste duo Sabine Lisicki en Samantha Stosur won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het eveneens ongeplaatste Duitse koppel Kristina Barrois en Jasmin Wöhr in twee sets, met een tiebreak in de tweede set. Het was hun eerste, en enige, gezamen­lijke titel. De Australische Stosur had daar­naast 22 eerdere dubbel­spel­titels met andere partners; de Duitse Lisicki geen.

De Nederlandse Michaëlla Krajicek speelde met Chang Kai-chen uit Taiwan – zij verloren hun openingspartij.

Geplaatste teams[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Liezel Huber
Vlag van Spanje MJ Martínez Sánchez		 16 tweede ronde Vlag van Duitsland Kristina Barrois
Vlag van Duitsland Jasmin Wöhr
2. Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová
Vlag van Polen Agnieszka Radwańska		 58 eerste ronde Vlag van Duitsland Julia Görges
Vlag van Duitsland Andrea Petković
3. Vlag van Zuid-Afrika Natalie Grandin
Vlag van Tsjechië Vladimíra Uhlířová		 89 eerste ronde Vlag van Rusland Vitalia Djatsjenko
Vlag van Oekraïne Marija Koryttseva
4. Vlag van Polen Klaudia Jans
Vlag van Polen Alicja Rosolska		 91 tweede ronde Vlag van Hongarije Katalin Marosi
Vlag van Duitsland Kathrin Wörle

De volgende teams verkregen een wildcard:

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Verenigde Staten Liezel Huber
 Vlag van Spanje MJ Martínez Sánchez 		6 6    
   Vlag van Rusland Maria Kondratjeva
 Vlag van Frankrijk Sophie Lefèvre 		0 3       1  Vlag van Verenigde Staten L Huber
 Vlag van Spanje MJ Martínez Sánchez 		4 4    
   Vlag van Duitsland Kristina Barrois
 Vlag van Duitsland Jasmin Wöhr 		w / o      Vlag van Duitsland K Barrois
 Vlag van Duitsland J Wöhr 		6 6    
   Vlag van Rusland Anna Tsjakvetadze
 Vlag van Roemenië Alexandra Dulgheru 		               Vlag van Duitsland K Barrois
 Vlag van Duitsland J Wöhr 		6 5 [10]  
4  Vlag van Polen Klaudia Jans
 Vlag van Polen Alicja Rosolska 		6 7            Vlag van Hongarije K Marosi
 Vlag van Duitsland K Wörle 		2 7 [7]  
   Vlag van Chinees Taipei Chang Kai-chen
 Vlag van Nederland Michaëlla Krajicek 		4 62       4  Vlag van Polen Klaudia Jans
 Vlag van Polen A Rosolska 		6 2 [8]
   Vlag van Hongarije Katalin Marosi
 Vlag van Duitsland Kathrin Wörle 		6 6        Vlag van Hongarije K Marosi
 Vlag van Duitsland K Wörle 		1 6 [10]  
   Vlag van Tsjechië Hana Birnerová
 Vlag van Servië Teodora Mirčić 		3 4            Vlag van Duitsland K Barrois
 Vlag van Duitsland J Wöhr 		1 65  
   Vlag van Finland Emma Laine
 Vlag van Duitsland Laura Siegemund 		3 7 [10]       WC  Vlag van Duitsland S Lisicki
 Vlag van Australië S Stosur 		6 7  
   Vlag van Turkije İpek Şenoğlu
 Vlag van Tunesië Selima Sfar 		6 62 7        Vlag van Finland E Laine
 Vlag van Duitsland L Siegemund 		0 2    
   Vlag van Rusland Vitalia Djatsjenko
 Vlag van Oekraïne Marija Koryttseva 		6 4 [10]      Vlag van Rusland V Djatsjenko
 Vlag van Oekraïne M Koryttseva 		6 6    
3  Vlag van Zuid-Afrika Natalie Grandin
 Vlag van Tsjechië Vladimíra Uhlířová 		1 6 [4]          Vlag van Rusland V Djatsjenko
 Vlag van Oekraïne M Koryttseva 		2 4  
WC  Vlag van Duitsland Julia Schruff
 Vlag van Duitsland Scarlett Werner 		1 4         WC  Vlag van Duitsland S Lisicki
 Vlag van Australië S Stosur 		6 6    
WC  Vlag van Duitsland Sabine Lisicki
 Vlag van Australië Samantha Stosur 		6 6       WC  Vlag van Duitsland S Lisicki
 Vlag van Australië S Stosur 		6 6  
   Vlag van Duitsland Julia Görges
 Vlag van Duitsland Andrea Petković 		w / o      Vlag van Duitsland J Görges
 Vlag van Duitsland A Petković 		3 4    
2  Vlag van Slowakije Daniela Hantuchová
 Vlag van Polen Agnieszka Radwańska 		       

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=WTA-toernooi_van_Stuttgart_2011&oldid=63119548"