Winter van 1783-1784

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De brug bij Heidelberg is zwaar beschadigd door ijsgang (1784)

De extreme winter van 1783–1784 op het noordelijk halfrond wordt in Centraal-Europa beschouwd als een van de zwaarste ooit,[1] maar was ook hevig in Noord-Amerika en Azië. De winter werd in februari en maart 1784 in Centraal-Europa gevolgd door enorme overstromingen mede als gevolg van smeltende sneeuw. In Nederland veroorzaakten ijsdammen de watersnood van 1784. Er verdronken 15 mensen.

Algemeen wordt hevig vulkanisme in de zomer en herfst van 1783 als een de belangrijkste oorzaken van deze strenge winter gezien. Door de acht maanden durende uitbarsting van de Laki (130 kraters) op IJsland en in september 1783 de explosie van de Asama op Honshu kwamen grote hoeveelheden zwavel en as in de atmosfeer terecht.

In Nederland was de winter met -2,3 graden gemiddeld extreem koud. Het koudegetal liep in Zwanenburg op tot een geschatte waarde van 251,7.[2][3]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bernd Nebel, Die Brückeneinstürze im Jahre 1784, bemerkenswerter Artikel zum Thema
  • Poliwoda, Guido Nicolaus, Aus Katastrophen lernen. Sachsen im Kampf gegen die Fluten der Elbe 1784-1845. Köln/Weimar/Wien 2007.
  • Manfred Vasold, Die Eruptionen des Laki von 1783/84. Ein Beitrag zur deutschen Klimageschichte. In: Naturwissenschaftliche Rundschau. 57(11), blz. 602–608 (2004), ISSN 0028-1050

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]