Naar inhoud springen

Jake LaMotta: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
nieuw
(geen verschil)

Versie van 31 jul 2010 15:55

Jake LaMotta, geboren Giacobe LaMotta (New York, 10 juli 1921) is een Amerikaans middengewicht bokser met als bijnamen Bronx Bull (Stier van de Bronx) en Raging Bull (Razende stier). Van 106 kampen won hij er 83 waarvan 30 met knock-out, verloor hij er 19 en eidigden 4 onbeslist. De film Raging Bull van Martin Scorcese met Robert De Niro verfilmt zijn autobiografie Raging Bull: My Story (Razende Stier, mijn verhaal) uit 1970. Robert deNiro trainde met LaMotta voor de fim en won een academy award.

Jeugd

LaMotta was van Italiaanse afkomst en werd geboren in de wijk Bronx van New York. Zijn vader deed hem vechten tegen andere kinderen tot vermaak van buurtbewoners, die zakgeld in de ring wierpen waarmee hij de huishuur betaalde[1]. In 1941 toen hij 19 was, werd LaMotta beroepsbokser.

Bokscarriere

LaMotta volgde zijn opponent in de ring om dichtbij te blijven, binnen het bereik van slagen. Hij incasseerde zelf slagen om zelf te kunnen raken. Die agressieve stijl leverde hem de bijnaam Bronx Bull' op[2]

LaMotta was de eerste die Sugar Ray Robinson kon verslaan. In hun eerste onderling gevecht sloeg hij hem neer in de eerste ronde. Bij hun revanchegevecht won hij op punten. De twee zouden zes keer tegenover elkaar in de ring staan.

Op 14 november 1947 sloeg Billy Fox LaMotta neer in de vierde ronde. De New York State Athletic Commission hield het prijsgeld in en schorste LaMotta wegens vervalsing van de match. LaMotta gaf in 1960 toe dat hij opzettelijk verloren had op vraag van de Mafia[3]

Door het opzettelijk verlies en een betaling van 20.000 dollar aan de Mafia kreeg LaMotta een titelgevecht tegen Marcel Cerdan[4]

LaMotta won de wereldtitel in 1949 te Detroit van Marcel Cerdan. Cerdan ontwrichte zijn arm in de eerste ronde en gaf op bij de start van de tiende ronde. Omdat de bel al had geluid voor de start van de ronde werd dit als knockout aangemerkt.

Een revanchematch werd gepland, maar toen Cerdan daartoe van Frankrijk naar Amerika vloog, stortte het vliegtuig van Air France, een Lockheed Constellation neer in de Azoren waarbij alle inzittenden omkwamen.

LaMotta verdedigde zijn title met succes tegen twee uitdagers, Tiberio Mitri en Laurent Dauthuille.

Dan daagde Sugar Ray Robinson hem uit. Dit werd hun zesde en laatste onderling gevecht. Ze vochten op Sint-Valentijnsdag 14 februari 1951. LaMotta kreeg verschillende zware slagen op het hoofd, maar bleef overeind. Robinson won door technisch knockout in de 13e ronde, toen LaMotta in de touwen lag.

In december 1952 sloeg Danny Nardico hem in de zevende ronde knock-out met een rechtse[5]. LaMotta viel in de touwen en ging neer. Hij stond weer recht, maar kon de volgende ronde niet opkomen[6] [7]

Leven na boksen

La Motta ging aan baseball doen en trad op in bars als acteur en komiek. Hij acteerde in 15 films, waaronder een rolletje als barman in The Hustler met Paul Newman en Jackie Gleason[8]

In february 1998 stierf zijn oudste zoon Jake LaMotta, Jr. Van leverkanker. In september 1998 kwam zijn jongste zoon Joseph LaMotta om in de vliegtuigcrash van Swissair Flight 111 voor de kust van Nova Scotia te Canada[9]

Zijn neef, John LaMotta, vocht in 2001 als nieuweling zwaargewicht voor de Golden Gloves[10].

LaMotta was zes keer getrouwd[11]. Hij had vier dochters, waaronder Christi bij zijn tweede vrouw Vikki en Stephanie bij zijn vierde vrouw Dimitria.[12]

Hij is opgenomen in de International Boxing Hall of Fame, 52e beste boxer van de laatste 80 jaar en bij de beste tien middengewichten aller tijden volgens Ring Magazine.[13].