Duister Sittaford: verschil tussen versies
Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Infobox boek | naam = Duister Sittaford | afbeelding = | onderschrift = | cover-op-enwp = | orig titel = The Sittaford Myst...' |
(geen verschil)
|
Versie van 9 mrt 2016 14:18
| Duister Sittaford | ||||
|---|---|---|---|---|
| Oorspronkelijke titel | The Sittaford Mystery | |||
| Auteur(s) | Agatha Christie | |||
| Oorspronkelijke taal | Engels | |||
| Genre | misdaadgenre | |||
| Uitgever | Luitingh-Sijthoff | |||
| Oorspronkelijke uitgever | William Collins & Sons | |||
| Oorspronkelijk uitgegeven | 1931 | |||
| Vorige boek | Giant's Bread | |||
| Volgende boek | Dood van de admiraal | |||
| ||||
Duister Sittaford is een detectiveverhaal van Agatha Christie. Het boek verscheen op de Amerikaanse markt in 1930 onder de titel The Murder at Hazelmoor[1][2] en werd uitgegeven door Dodd, Mead and Company. In het Verenigd Koninkrijk verscheen het onder de originele titel The Sittaford Mystery en werd verdeeld door Collins Crime Club.[3] Uitgeverij Jacob Van Campen bracht een eerste Nederlandstalige versie uit in 1932 onder titel Duister Sittaford[4]. In de jaren 1970 brach uitgeverij Luitingh-Sijthoff een tweede versie uit met als titel Het mysterie van Sittaford.
Verhaal
Mevrouw Willet en haar dochter Violet zijn onlangs verhuisd naar Sittaford waar ze een huis huren van de gepensioneerde marinekapitein Trevelyan. Willet nodigt enkele personen uit om thee te drinken: majoor Burnaby, meneer Rycroft, meneer Garfield en meneer Duke. Ze beslissen om een séance te houden en gebruiken daarvoor een variant van een ouijabord. Tijdens het spel, om 17:25, brengt de opgeroepen geest melding dat meneer Trevelyan is overleden. Omwille van de sneeuw en het gebrek aan een telefoon beslist Burnaby om naar het huis van Trevelyan te gaan. Dit ligt in Exhampton, 10 kilometer verder, waar hij omstreeks 20:00 uur aankomt. Omdat niemand de deur opent, wordt de politie en een dokter opgeroepen. Zij vinden het lijk van Trevelyan in de studeerkamer waar een raam is geopend. Volgens de dokter is het tijdstip van overlijden tussen 17:00 en 18:00 uur. De doodsoorzaak is een fractuur op de schedel welke werd veroorzaakt door een groene baal gevuld met zand.
Trevelyan had een testament: 100 pond gaat naar zijn dienster Evans. De overige bezittingen worden verdeeld over zijn zus Jennifer, zijn neven James en Brian en zijn nicht Sylvia. Deze laatste drie zijn de kinderen van Trevelyan's overleden zus. Elk van hen erft zo'n 20 000 pond. Niet veel later wordt James gearresteerd op verdenking van moord: hij was in Exhampton en het was geweten dat hij daar was om een lening te krijgen van zijn oom Trevelyan.
Emily Trefusis, de verloofde van James, start een eigen onderzoek en komt tot de conclusie dat Burnaby de dader is. Na het bericht van de geest ging hij niet te voet naar Exhampton, maar wel met ski's. Zo was hij veel sneller daar en kon hij Trevelyan vermoorden. Hij verborg de ski's in de schoorsteen en ging dan hulp halen. Het motief van de moord: Burnaby had veel geld verloren omdat hij slechte aandelen had. Trevelyan won 5000 pond met de voetbalcompetitie, maar had het formulier ingevuld op naam van Burnaby.
Adaptie
Televisie
Het boek werd door Granada Television herwerkt tot een televisieaflevering voor de reeks Agatha Christie's Marple.
- ↑ Detective Fiction – the collector's guide, Second. Scholar Press (1994), 82, 86. ISBN 0-85967-991-8.
- ↑ Marcum, J S, American Tribute to Agatha Christie: The Classic Years 1930 - 1934 (May 2007). Geraadpleegd op 25 August 2012.
- ↑ "Review", 6 september 1931, p. 6.
- ↑ Duister Sittaford op Catawiki