AFC President's Cup

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
AFC President's Cup
Beker van de AFC President's Cup
Sport Voetbal
Regio Azië
Bond/organisator Asian Football Confederation
Eerste editie 2005 in Nepal
Regerend kampioen Vlag van Turkmenistan HTTU Aşgabat (2014)
Recordkampioen Vlag van Tadzjikistan Regar-TadAZ Tursunzoda met 3 titels
Portaal  Portaalicoon   Sport

De AFC President's Cup was een jaarlijks internationaal voetbaltoernooi georganiseerd door de Asian Football Confederation (AFC). Het werd gehouden van 2005 tot en met 2014.[1]

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Deelname aan het toernooi was voor clubs uit landen die vanwege hun positie op de AFC-ranking niet in aanmerking kwamen om aan de AFC Champions League of de AFC Cup deel te nemen. Wel was een vereiste dat die landen een acceptabele competitie hadden.

Er deden clubs mee uit twaalf landen. Turkmenistan was het enige land dat ook clubs afvaardigde in de AFC Champions League en AFC Cup, clubs uit Bangladesh hebben ook in de AFC Cup deelgenomen. De andere landen waren: Bhutan, Cambodja, Kirgizië, Myanmar, Nepal, Pakistan, Palestina, Sri Lanka, Tadzjikistan en Taiwan.

Teams uit deze landen namen vanaf 2015 deel aan de voorrondes van de AFC Cup.

Competitie-opzet[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste drie jaren, bij deelname van acht clubs, werd het toernooi in een land gespeeld. De eerste editie vond plaats in Nepal (2005), de tweede in Maleisië (2006) en de derde in Pakistan (2007). Deze jaren werden de clubs in twee groepen van vier verdeeld en speelden hierin een keer tegen elkaar. De beste twee van beide groepen plaatsen zich voor de knock-outfase.

In 2008, 2009 en 2010, met elf deelnemers, werden de clubs verdeeld in drie groepen (twee met vier en één met drie clubs). Elke groep speelde in een gastland hun groepswedstrijden en de knock-outfase (met een halve finale en de finale) werd in een vierde gastand gespeeld. Enige uitzondering hierop was 2010 toen Myanmar gastland voor twee groepen in de eerste ronde en de eindgroep was.

In 2011, nu met twaalf deelnemers, werden de clubs in de eerste ronde ook verdeeld in drie groepen (nu elk met vier clubs) en speelde elke groep in een gastland hun groepswedstrijden. De top twee van elke groep ging over naar de tweede ronde die ook in een gastland wordt gespeeld. Hier worden de zes clubs in twee groepen van drie verdeeld en de beide groepswinnaars spelen de finale.

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Land Winnaar Uitslag Finalist
2005 Vlag van Nepal   Nepal Vlag van Tadzjikistan Regar-TadAZ Tursunzoda 3-0 Vlag van Kirgizië Dordoi-Dynamo Naryn
2006 Vlag van Maleisië Maleisië Vlag van Kirgizië Dordoi-Dynamo Naryn 2-1 nv Vlag van Tadzjikistan Vahš Ķūrġonteppa
2007 Vlag van Pakistan Pakistan Vlag van Kirgizië Dordoi-Dynamo Naryn 2-1 Vlag van Nepal Mahendra PC Kathmandu
2008 Vlag van Kirgizië Kirgizië * Vlag van Tadzjikistan Regar-TadAZ Tursunzoda 3-0 Vlag van Kirgizië Dordoi-Dynamo Naryn
2009 Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan * Vlag van Tadzjikistan Regar-TadAZ Tursunzoda 2-0 Vlag van Kirgizië Dordoi-Dynamo Naryn
2010 Vlag van Myanmar Myanmar * Vlag van Myanmar Yadanarbon FC 1-0 nv Vlag van Kirgizië Dordoi-Dynamo Naryn
2011 Vlag van Taiwan Taiwan * Vlag van Taiwan Taiwan Power Company 3-2 Vlag van Cambodja Phnom Penh Crown
2012 Vlag van Tadzjikistan Tadzjikistan * Vlag van Tadzjikistan Istiklol Doesjanbe 2-1 Vlag van Palestina Markaz Shabab Al-Am'ari
2013 Vlag van Maleisië Maleisië * Vlag van Turkmenistan Balkan 1-0 Vlag van Pakistan KRL FC
2014 Vlag van Sri Lanka Sri Lanka * Vlag van Turkmenistan HTTU Aşgabat 2-1 Vlag van Noord-Korea Rimyongsu
* alleen eindgroep

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]