Naar inhoud springen

Zuidoost-Aziatisch kampioenschap voetbal

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf ASEAN voetbalkampioenschap)
Zuidoost-Aziatisch kampioenschap voetbal
Zuidoost-Aziatisch kampioenschap voetbal
Sport Voetbal
Regio Azië
Bond/organisator AFF
Eerste editie 1996 in Singapore
Regerend kampioen Vlag van Thailand Thailand
Recordkampioen Vlag van Thailand Thailand met 7 titels
Actueel 2024
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Sport
Aantal keer kampioen

Het Zuidoost-Aziatisch kampioenschap voetbal is een tweejaarlijkse internationale voetbalcompetitie georganiseerd door de 'ASEAN Football Federation' (AFF) (Zuidoost-Aziatische voetbalbond), tussen de nationale voetbalteams van landen aangesloten bij de ASEAN en -vanaf 2004- Oost-Timor.

De competitie werd gesponsord door Asia Pacific Breweries, een brouwerij uit Singapore die onder andere Tiger Beer op de markt brengt, tijdens deze periode, 1996-2004, werd het kampioenschap onder de naam Tiger Cup gespeeld. De editie van 2007 werd onder de algemene naamgeving gespeeld. In 2008 werd Suzuki hoofdsponsor van het toernooi en werd AFF Suzuki Cup de naam van het toernooi, dezelfde naam werd in 2010 gehanteerd.

Format vanaf 2018

[bewerken | brontekst bewerken]

In maart 2016 werd gemeld dat de AFF het format voor dit toernooi wil veranderen vanwege het tegenvallend aantal toeschouwers bij wedstrijden. Met name bij wedstrijden waarbij niet het gastland speelt.[1] In het nieuwe format zullen de negen hoogst geklasseerde landen zich direct plaatsen voor het eindtoernooi. De 11e en 12e spelen een kwalificatieronde om te bepalen welk landen als tiende mag deelnemen aan het hoofdtoernooi. De kwalificatieronde bestaat uit 2 wedstrijden, waarbij elk land een keer thuis speelt. Op het hoofdtoernooi worden de 10 landen verdeeld over 2 groepen van vijf landen. In iedere poule speelt ieder land 1 keer tegen elkaar. Ieder land mag daarbij 2 keer thuis spelen en 2 keer een uitwedstrijd. Loting zal dit bepalen.[2] In de uiteindelijke knock-outfase zijn geen veranderingen ten opzicht van het oude systeem. Landen spelen hierin 2 keer tegen elkaar, een uit- en thuiswedstrijd.

Historisch overzicht

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Gastland(en) Winnaar Uitslag Finalist
1996
Details
Singapore Vlag van Thailand Thailand 1–0 Vlag van Maleisië Maleisië
1998
Details
Vietnam Vlag van Singapore Singapore 1–0 Vlag van Vietnam Vietnam
2000
Details
Thailand Vlag van Thailand Thailand 4–1 Vlag van Indonesië Indonesië
2002
Details
Indonesië / Singapore
HF, 3e/4e plaats, F in Indonesië
Vlag van Thailand Thailand 2–2 ns Vlag van Indonesië Indonesië
2004
Details
Maleisië / Vietnam
HF, F d.m.v thuis-/uitwedstrijden
Vlag van Singapore Singapore 3–1, 2–1 Vlag van Indonesië Indonesië
2007
Details
Singapore / Thailand
HF, F d.m.v thuis-/uitwedstrijden
Vlag van Singapore Singapore 2–1, 1–1 Vlag van Thailand Thailand
2008
Details
Indonesië / Thailand
HF, F d.m.v thuis-/uitwedstrijden
Vlag van Vietnam Vietnam 2–1, 1–1 Vlag van Thailand Thailand
2010
Details
Indonesië / Vietnam
HF, F d.m.v thuis-/uitwedstrijden
Vlag van Maleisië Maleisië 3–2, 1–2 Vlag van Indonesië Indonesië
2012
Details
Maleisië / Thailand
HF, F d.m.v thuis-/uitwedstrijden
Vlag van Singapore Singapore 3–1, 0–1 Vlag van Thailand Thailand
2014
Details
Singapore / Vietnam
HF, F d.m.v thuis-/uitwedstrijden
Vlag van Thailand Thailand 2–0, 2–3 Vlag van Maleisië Maleisië
2016
Details
Myanmar / Filipijnen
HF, F d.m.v thuis-/uitwedstrijden
Vlag van Thailand Thailand 1–2, 2–0 Vlag van Indonesië Indonesië
Nieuw format
geen gastland Vlag van Vietnam Vietnam 2–2, 1–0 Vlag van Maleisië Maleisië
Singapore Thailand1 [3] 4–0, 2–2 Indonesië1
geen gastland Vlag van Thailand Thailand 2–2, 1–0 Vlag van Vietnam Vietnam

1Op het toernooi van 2020 mochten beide finalisten niet onder de eigen vlag spelen, vanwege een straf van het World Anti-Doping Agency (WADA).[4][5]

Topscorers aller tijden

[bewerken | brontekst bewerken]
15 doelpunten – Worrawoot Srimaka
13 doelpunten – Lê Công Vinh
2014 – Beste speler
2012 – Beste speler
Speler Doelpunten
Vlag van Thailand Teerasil Dangda 25
Vlag van Singapore Noh Alam Shah 17
Vlag van Thailand Worrawoot Srimaka
Vlag van Vietnam Lê Công Vinh
15
Vlag van Vietnam Lê Huỳnh Đức 14
Vlag van Thailand Adisak Kraisorn
Vlag van Indonesië Kurniawan Dwi Yulianto
13
Vlag van Indonesië Bambang Pamungkas
Vlag van Thailand Kiatisuk Senamuang
12
Vlag van Singapore Agu Casmir 11
Vlag van Singapore Khairul Amri 10

Update december 2022

Topscorers per toernooi

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi Speler(s) Doelpunten
1996 Vlag van Thailand Netipong Srithong-in 7
1998 Vlag van Myanmar Myo Hlaing Win 4
2000 Vlag van Indonesië Gendut Doni Christiawan
Vlag van Thailand Worrawoot Srimaka
5
2002 Vlag van Indonesië Bambang Pamungkas 8
2004 Vlag van Indonesië Ilham Jaya Kesuma 7
2007 Vlag van Singapore Noh Alam Shah 10
2008 Vlag van Indonesië Budi Sudarsono
Vlag van Singapore Agu Casmir
Vlag van Thailand Teerasil Dangda
4
2010 Vlag van Maleisië Safee Sali 5
2012 Vlag van Thailand Teerasil Dangda 5
2014 Vlag van Maleisië Safiq Rahim 6
2016 Vlag van Thailand Chanathip Songkrasin 6
2018 Vlag van Thailand Adisak Kraisorn 8
2020 Vlag van Maleisië Safawi Rasid
Vlag van Filipijnen Bienvenido Marañón
Vlag van Thailand Chanathip Songkrasin
Vlag van Thailand Teerasil Dangda
4
2022 Vlag van Thailand Teerasil Dangda
Vlag van Vietnam Nguyễn Tiến Linh
6
Toernooi Speler
1996 Vlag van Maleisië Zainal Abidin Hassan
1998 Vlag van Vietnam Nguyễn Hồng Sơn
2000 Vlag van Thailand Kiatisuk Senamuang
2002 Vlag van Thailand Therdsak Chaiman
2004 Vlag van Singapore Lionel Lewis
2007 Vlag van Singapore Noh Alam Shah
2008 Vlag van Vietnam Dương Hồng Sơn
2010 Vlag van Indonesië Firman Utina
2012 Vlag van Singapore Shahril Ishak
2014 Vlag van Thailand Chanathip Songkrasin
2016 Vlag van Thailand Chanathip Songkrasin
2018 Vlag van Vietnam Nguyễn Quang Hải
2020 Vlag van Thailand Chanathip Songkrasin
2022 Vlag van Thailand Theerathon Bunmathan

Eeuwige ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Thailand nr. 1 op de eeuwige ranglijst
Wedstrijden die door penalty's werden beslist gelden als gelijkspel.
Land T GW W G V DV DT +/− Ptn.
Vlag van Thailand Thailand 13 77 49 17 11 167 89 +78 164
Vlag van Vietnam Vietnam 13 71 37 19 15 145 74 +71 130
Vlag van Indonesië Indonesië 13 69 35 14 20 175 122 +53 119
Vlag van Singapore Singapore 13 62 31 15 16 112 62 +50 108
Vlag van Maleisië Maleisië 13 69 30 15 24 120 81 +39 105
Vlag van Myanmar Myanmar 13 46 15 7 24 58 101 -43 52
Vlag van Filipijnen Filipijnen 12 44 10 4 30 47 50 –3 34
Vlag van Cambodja Cambodja 8 30 4 0 26 29 102 –73 12
Vlag van Laos Laos 12 41 2 5 34 30 155 –125 11
Vlag van Brunei Brunei 1 4 1 0 3 1 15 –14 3
Vlag van Oost-Timor Oost-Timor 3 12 0 0 12 6 50 –44 0

Laatste update 3 januari 2022

Team 1996 1998 2000 2002 2004 2007 2008 2010 2012 2014 2016 2018 2020
Vlag van Australië Australië
Vlag van Brunei Brunei GF DNQ DNP DNP DNP DNQ DNQ DNP DNQ DNQ DNQ DNQ
Vlag van Cambodja Cambodja GF DNQ GF GF GF DNQ GF DNQ DNQ DNQ GF GF GF
Vlag van Indonesië Indonesië 4e 3e 2e 2e 2e GF 1/2 2e GF GF 2e GF 2e
Vlag van Laos Laos GF GF GF GF GF GF GF GF GF GF DNQ GF GF
Vlag van Maleisië Maleisië 2e GF 3e 4e 3e 1/2 GF 1e 1/2 2e GF 2e GF
Vlag van Myanmar Myanmar GF GF GF GF 4e GF GF GF GF GF 1/2 GF GF
Vlag van Filipijnen Filipijnen GF GF GF GF GF GF DNQ 1/2 1/2 1/2 GF 1/2 GF
Vlag van Singapore Singapore GF 1e GF GF 1e 1e 1/2 GF 1e GF GF GF 1/2
Vlag van Thailand Thailand 1e 4e 1e 1e GF 2e 2e GF 2e 1e 1e 1/2 1e
Vlag van Oost-Timor Oost-Timor GF DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ GF GF
Vlag van Vietnam Vietnam 3e 2e 4e 3e GF 1/2 1e 1/2 GF 1/2 1/2 1e 1/2

Oost-Timor was eerst onderdeel van Indonesië.
Australië was lid van de OFC.
In 2018 was er niet 1 gastland

Legenda
1e Kampioen
2e Tweede
3e Derde
4e Vierde
1/4 Kwartfinale
GF Groepsfase
q Gekwalificeerd
DNQ Niet gekwalificeerd
    Gastland
Niet deelgenomen