Naar inhoud springen

ATP-toernooi van Brussel Indoor 1988

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Brussel Indoor 1988
Officiële naam Donnay Indoor Championships
Editie 1988 (8e editie)
Stad, land BrusselBelgië
Locatie Vorst Nationaal
Datum 21 - 27 november
Auspiciën WCT
Categorie Nabisco Grand Prix
Prijzengeld $ 372.500
Deelnemers 32 enkel/ 16 dubbel
Ondergrond Tapijt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Frankrijk Henri Leconte
Winnaars dubbel Vlag van Australië Wally Masur
Vlag van Nederland
Tom Nijssen
Vorige: 1987     Volgende: 1990
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Brussel Indoor 1988 (met de officiële naam Donnay Indoor Championships 1988) werd gespeeld van 21 tot en met 27 november 1988. Er werd gespeeld op tapijtbanen van het Vorst Nationaal in de Belgische stad Brussel.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De Zweed Mats Wilander was de tweevoudige titelverdediger maar hij was afwezig. De titel werd gewonnen door de als eerste geplaatste Fransman Henri Leconte.

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranglijst[1] Prestatie Uitgeschakeld door
1 Vlag van Frankrijk Henri Leconte 12 Winnaar
2 Vlag van Zwitserland Jakob Hlasek 13 Finale Vlag van Frankrijk Henri Leconte
3 Vlag van Zweden Jonas Svensson 22 Eerste ronde Vlag van Duitsland Christian Saceanu
4 Vlag van Australië John Fitzgerald 26 Halve finale Vlag van Frankrijk Henri Leconte
5 Vlag van Haïti Ronald Agenor 29 Tweede ronde Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eric Jelen
6 Vlag van Tsjecho-Slowakije Milan Šrejber 46 Tweede ronde Vlag van Frankrijk Éric Winogradsky
7 Vlag van Zweden Magnus Gustafsson 48 Eerste ronde Vlag van Australië Russell Barlow
8 Vlag van Australië Wally Masur 50 Kwartfinale Vlag van Frankrijk Henri Leconte
Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
             
1  Vlag van Frankrijk Henri Leconte 7 7 6    
2  Vlag van Zwitserland Jakob Hlasek 6 6 4    

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
1  Vlag van Frankrijk Henri Leconte 7 6    
   Vlag van Italië Diego Nargiso 6 2       1  Vlag van Frankrijk Henri Leconte 6 6    
   Vlag van België Eduardo Masso 6 6 7      Vlag van België Eduardo Masso 3 4    
   Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd 7 3 6       1  Vlag van Frankrijk Henri Leconte 6 1 6  
Q  Vlag van Nederland Johan Vekemans 3 6         8  Vlag van Australië Wally Masur 4 6 3  
   Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Michael Westphal 6 7          Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Michael Westphal 2 7 4
   Vlag van Tsjecho-Slowakije Marián Vajda 7 4 0   8  Vlag van Australië Wally Masur 6 5 6  
8  Vlag van Australië Wally Masur 6 6 6       1  Vlag van Frankrijk Henri Leconte 6 2 6
4  Vlag van Australië John Fitzgerald 6 6         4  Vlag van Australië John Fitzgerald 4 6 2
   Vlag van Tsjecho-Slowakije Libor Pimek 3 4       4  Vlag van Australië John Fitzgerald 6 6    
Q  Vlag van België Xavier Daufresne 1 2     Q  Vlag van België Karel Demuynck 4 4    
Q  Vlag van België Karel Demuynck 6 6         4  Vlag van Australië John Fitzgerald 6 3 6
WC  Vlag van België Bart Wuyts 3 4            Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eric Jelen 1 6 0  
   Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eric Jelen 6 6          Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eric Jelen 4 6 7
   Vlag van Nederland Menno Oosting 3 3     5  Vlag van Haïti Ronald Agénor 6 4 5  
5  Vlag van Haïti Ronald Agénor 6 6    

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
6  Vlag van Tsjecho-Slowakije Milan Šrejber 6 6    
LL  Vlag van België Gunter Vanderveeren 4 4       6  Vlag van Tsjecho-Slowakije Milan Šrejber 4 6 6  
   Vlag van Frankrijk Éric Winogradsky 6 6        Vlag van Frankrijk Éric Winogradsky 6 3 7  
   Vlag van Verenigde Staten Dan Cassidy 4 4            Vlag van Frankrijk Éric Winogradsky 4 2    
   Vlag van Frankrijk Jérôme Potier 6 4            Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Patrik Kühnen 6 6    
   Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Patrik Kühnen 7 6          Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Patrik Kühnen 6 7  
   Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Christian Saceanu 6 7        Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Christian Saceanu 3 6    
3  Vlag van Zweden Jonas Svensson 2 5            Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Patrik Kühnen 6 0r  
7  Vlag van Zweden Magnus Gustafsson 6 3         2  Vlag van Zwitserland Jakob Hlasek 7 3  
Q  Vlag van Australië Russell Barlow 7 6       Q  Vlag van Australië Russell Barlow 3 0    
   Vlag van Nederland Tom Nijssen 6 6        Vlag van Nederland Tom Nijssen 6 6    
WC  Vlag van Iran Mansour Bahrami 3 3            Vlag van Nederland Tom Nijssen 5 4  
   Vlag van Frankrijk Arnaud Boetsch 7 1 4       2  Vlag van Zwitserland Jakob Hlasek 7 6    
   Vlag van Verenigde Staten Glenn Layendecker 6 6 6        Vlag van Verenigde Staten Glenn Layendecker 6 6 4
   Vlag van Spanje Alberto Tous 1 5     2  Vlag van Zwitserland Jakob Hlasek 4 7 6  
2  Vlag van Zwitserland Jakob Hlasek 6 7    

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De titelverdedigers waren Boris Becker en Slobodan Živojinović zij waren beiden afwezig. De titel werd gewonnen door de Australiër Wally Masur en de Nederlander Tom Nijssen

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Spelers Ranglijst[2] Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
Vlag van Verenigde Staten Jim Pugh
7+6=13 Kwartfinale Vlag van Zweden Magnus Gustafsson
Vlag van Tsjecho-Slowakije Libor Pimek
2. Vlag van Australië John Fitzgerald
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
4+28=32 Finale Vlag van Australië Wally Masur
Vlag van Nederland Tom Nijssen
3. Vlag van Australië Wally Masur
Vlag van Nederland Tom Nijssen
25+43=68 Winnaars
4. Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eric Jelen
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Patrik Kühnen
22+84=106 Halve finale teruggetrokken

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Kwartfinale   Halve Finale   Finale
1  Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
 Vlag van Verenigde Staten Jim Pugh
6 3 6  
   Vlag van Tsjecho-Slowakije Milan Šrejber
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Marián Vajda
2 6 3     1  Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
 Vlag van Verenigde Staten Jim Pugh
6 5 4  
   Vlag van Zweden Magnus Gustafsson
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Libor Pimek
7 4 6      Vlag van Zweden Magnus Gustafsson
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Libor Pimek
0 7 6  
   Vlag van Nederland Hendrik Jan Davids
 Vlag van Nederland Johan Vekemans
5 6 4          Vlag van Zweden Magnus Gustafsson
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Libor Pimek
3 3    
3  Vlag van Australië Wally Masur
 Vlag van Nederland Tom Nijssen
4 6 6       3  Vlag van Australië Wally Masur
 Vlag van Nederland Tom Nijssen
6 6    
   Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Patrick Baur
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Udo Riglewski
6 2 4     3  Vlag van Australië Wally Masur
 Vlag van Nederland Tom Nijssen
7 6  
   Vlag van Italië Diego Nargiso
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Christian Saceanu
6 7        Vlag van Italië Diego Nargiso
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Christian Saceanu
6 3    
   Vlag van Zwitserland Heinz Günthardt
 Vlag van Hongarije Balázs Taróczy
4 6         3  Vlag van Australië Wally Masur
 Vlag van Nederland Tom Nijssen
7 7  
   Vlag van Australië Russell Barlow
 Vlag van Australië Antony Emerson
6 6         2  Vlag van Australië John Fitzgerald
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
5 6  
   Vlag van België Gunter Vanderveeren
 Vlag van België Bart Wuyts
2 3          Vlag van Australië Russell Barlow
 Vlag van Australië Antony Emerson
5 3    
   Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Wolfgang Popp
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Michael Westphal
6 4     4  Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eric Jelen
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Patrik Kühnen
7 6    
4  Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eric Jelen
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Patrik Kühnen
7 6         4  Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eric Jelen
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Patrik Kühnen
     
   Vlag van Verenigde Staten Dan Cassidy
 Vlag van Verenigde Staten Glenn Layendecker
w/o           2  Vlag van Australië John Fitzgerald
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
w/o      
   Vlag van Nederland Menno Oosting
 Vlag van Nederland Huub van Boeckel
             Vlag van Verenigde Staten Dan Cassidy
 Vlag van Verenigde Staten Glenn Layendecker
1 7 2
   Vlag van België Denis Langaskens
 Vlag van België Eduardo Masso
3 6 3   2  Vlag van Australië John Fitzgerald
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
6 5 6  
2  Vlag van Australië John Fitzgerald
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
6 4 6  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]