Naar inhoud springen

Adélaïde Labille-Guiard

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Adélaïde Labille-Guiard
Detail uit zelfportret Labille-Guiard met twee pupillen, Marie-Gabrielle Capet en Marie Marguerite Carraux de Rosemond (1785)
Detail uit zelfportret Labille-Guiard met twee pupillen, Marie-Gabrielle Capet en Marie Marguerite Carraux de Rosemond (1785)
Persoonsgegevens
Volledige naam Adélaïde Labille
Pseudoniem Adélaïde Labille-Guiard des Vertus
Geboren Parijs, 11 april 1749
Overleden Parijs, 24 april 1803
Geboorteland Koninkrijk Frankrijk
Land(en) van nationaliteit Frans
Opleiding gevolgd aan Académie Royale de Peinture et de Sculpture, Académie de Saint-Luc
Beroep(en) miniaturist en portretschilder
Werkveld(en) miniatuur, portret, pastel, schilderkunst
Oriënterende gegevens
Leermeester(s) Francois Elie Vincent
Leerling(en) Marie-Gabrielle Capet, Marie Marguerite Carraux de Rosemond, Jeanne Dabos, Elisabeth Swagers
Jaren actief 1770 - 1779
Periode Franse Revolutie
Stijl(en) Rococo
Bekende werken Madame de Selve faisant de la musique, Zelfportret
Werklocatie(s) Parijs[1]
Lid van Koninklijke Academie voor Beeldhouw- en Schilderkunst, Académie de Saint-Luc
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Adélaïde Labille-Guiard (Parijs, 11 april 1749 – aldaar, 24 april 1803), ook bekend als Adélaïde Labille-Guiard des Vertus, was een Franse miniaturist en portretschilder.[2][3]

Zelfportret, miniatuur

Adélaïde Labille-Guiard werd geboren in Parijs als de jongste van acht kinderen uit een gezin behorend tot de bourgeoisie. Haar vader, de hoedenmaker Claude-Edme Labille, was eigenaar van de winkel 'A La Toilette' in de Rue neuve des Petits Champs in Saint-Eustache. Jeanne Bécu, de toekomstige Madame du Barry, werkte in deze winkel toen zij ongeveer achttien was en zou later bevriend raken met Labille-Guiard.

Op 31 mei 1783 werd Labille-Guiard toegelaten tot de prestigieuze Académie Royale de Peinture et de Sculpture. Drie andere vrouwen, onder wie Élisabeth Vigée-Le Brun, werden ook toegelaten op die dag.

De schilderijen van Labille-Guiard en Vigée-Le Brun werden door critici vaak met elkaar vergeleken, waarbij die van Vigée-Le Brun vaak meer in de smaak vielen. Labille-Guiards vroege meesterwerk Zelfportret met twee pupillen werd geëxposeerd in de Parijse salon in 1785 en was beïnvloed door Vigée-Le Bruns stijl. Adélaïde Labille-Guiards werk wordt tegenwoordig gezien als van hetzelfde of zelfs van een hoger niveau.

De Franse Revolutie stelde portrettisten van haar niveau voor een dubbel probleem: hun klanten gingen op de vlucht en de grotere openheid in de kunstwereld zorgde voor een toevloed van concurrenten. Anders dan Vigée-Le Brun bleef Labille-Guiard in Parijs en reageerde ze op de nieuwe situatie door veertien portretten te maken van kopstukken uit de Nationale Wetgevende Vergadering.[4]

Een bekende leerling van Labille-Guiards is de Franse schilderes Marie-Gabrielle Capet. Capet woonde ook bij haar in en verzorgde haar in haar laatste levensfase.