Alphonse Hasselmans
Alphonse Jean Hasselmans (Luik, 5 maart 1845 – Parijs, 19 mei 1912) was een Frans harpist, componist en muziekpedagoog van Belgische afkomst.
Leven
Hasselmans was geboren in Luik in België. Zijn vader Joseph Hasselmans (1814–1902),[1] was componist, dirigent, violist, harpist en "professeur de musique".
Hij componeerde enkele dozijnen solowerken voor zijn eigen instrument, de harp. Het bekendste is een concertetude met de naam La Source (Frans voor De bron), op. 44. Hij maakte transcripties van veel werken van andere componisten geschreven voor andere instrumenten en bewerkte verzamelingen met etudes van de eerdere 19e-eeuwse harpist Robert Nicolas-Charles Bochsa.
Hasselmans was harpdocent aan de conservatoria in Straatsburg en Parijs tot zijn plotselinge overlijden in Parijs op 67-jarige leeftijd. Hij was de docent van een generatie van de belangrijkste Franse harpisten van de 20e eeuw, waaronder Henriette Renie, Marcel Tournier, Carlos Salzedo, Marcel Grandjany, Lily Laskine en Pierre Jamet. Veel componisten droegen werken op aan Hasselmans. Een voorbeeld is het stuk "Choral et Variations" voor harp en orkest van Charles-Marie Widor. Hasselmans speelde de solopartij bij de première in maart 1900.
Uit zijn eerste huwelijk met Anna de Boudagoff kreeg hij twee kinderen. Zijn dochter Marguerite Hasselmans (1876–1947), werd concertpianiste. Ze was vele jaren de maîtresse van Gabriel Fauré. Zijn zoon Louis Hasselmans (1878–1957) werd dirigent, vooral van opera's. Hasselmans tweede vrouw was Mary Bradhurst Remington.[2]
- Bladmuziek van Alphonse Hasselmans op de website van het International Music Score Library Project
J. Robijns en Miep Zijlstra, Algemene Muziek Encyclopedie deel 4, Unieboek 1980, pagina 193
- ↑ "Louis Hasselmans Papers" geraadpleegd op 11 juli 2013.
- ↑ Website geneanet.org
