Antigoriet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het mineraal antigoriet is een magnesium-ijzer-silicaat met de chemische formule (Mg,Fe2+)3Si2O5(OH)4. Het fylosilicaat behoort tot de serpentijn-groep.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Het grijze, (geel)groene, bruine of zwarte antigoriet heeft een glas- tot vetglans, een groenwitte streepkleur en de splijting is goed volgens het kristalvlak [001]. Het kristalstelsel is monoklien, de gemiddelde dichtheid is 2,54 en de hardheid is 3,5 tot 4. Antigoriet is niet radioactief. Antigoriet is polymorf met clinochrysotiel, lizardiet, orthochrysotiel en parachrysotiel.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

De naam van het mineraal verwijst naar de vallei van de Antigorio in de provincie Novara in Italië, waar het voor het eerst beschreven werd.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals andere serpentijn-mineralen komt antigoriet vooral voor in serpentinieten, met name die contactmetamorfose hebben ondergaan. De typelocatie is het Italiaanse Antigotio.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]