Arata Isozaki

Arata Isozaki
	Isozaki in 1971
Persoonsinformatie
Nationaliteit	Japans
Geboortedatum	23 juli 1931
Geboorteplaats	Oita
Overlijdensdatum	28 december 2022
Overlijdensplaats	Naha
Beroep	Architect, stedenbouwkundige, architectuurtheoreticus
Werken
Prijzen	Pritzker Prize
	RKD-profiel
Portaal	Civiele techniek en bouwkunde

Arata Isozaki (磯崎新, Isozaki Arata; 23 juli 1931) is een Japanse architect, stedenbouwkundige, en architectuurtheoreticus.^[1] Hij won de RIBA Gold Medal in 1986 en de Pritzker Prize in 2019.^[2]

Geschiedenis

Isozaki werd op 23 juli 1931 geboren in de Japanse plaats Oita. Na het voltooien van het voortgezet onderwijs daar ging hij naar de Universiteit van Tokio om daar architectuur te studeren.^[3] Hij werkte een tijd bij Kenzo Tange, om vervolgens in 1963 zijn eigen bureau op te richten.^[3]

Gebouwen (selectie)

Eén van zijn eerste architectonische ontwerpen, Oita Medical Hall (1959-1960)

Ōita Prefectural Library, (1962-1966) Ōita, Japan^[4]
Kitakyushu Municipal Museum of Art (1972-1974) in Fukuoka, Japan^[4]
Kitakyushu Central Library (1973-1974) in Fukuoka, Japan^[4]
Museum of Modern Art, Gunma (1974) in Takasaki, Japan^[5]
Museum of Contemporary Art (MOCA), (1981-1986) Los Angeles, Verenigde Staten^[5]
Sports Hall voor de Olympische Zomerspelen van 1992, (1983-1990) Barcelona, Spanje^[4]
Ochanomizu Square Building - Casals Hall, (1984-1987) Tokio, Japan^[4]
Interieur van de nachtclub Palladium (1985) in New York^[6]
Art Tower Mito, Mito, (1986-1990) Ibaraki, Japan^[4]
Team Disney Orlando, (1987-1990) Orlando, Verenigde Staten^[4]
Bond University, - Bibliotheek, Kantoorgebouw, Faculteit Geesteswetenschappen (1987-1989) Gold Coast, Australië^[4]
KitaKyushu International Conference Center (1987-1990) Fukuoka, Japan^[4]
Palafolls Sports Complex Pavilion, (1987-1996) Barcelona, Spanje^[bron?]
Centre of Japanese Art and Technology, (1990-1994) Krakau, Polen^[4]
Nagi Museum Of Contemporary Art, (1991-1994) Okayama, Japan^[4]
Kyoto Concert Hall, (1991-1995) Kyoto, Japan^[4]
Nara Centennial Hall, (1992-1998) Nara, Japan^[4]
Domus: La Casa del Hombre, (1993-1995) A Coruña, Spanje^[4]
Granship-Shizuoka Convention and Arts Center, (1993-1998) Shizuoka, Japan^[4]
COSI Columbus, (1994-1999) Columbus, Ohio, Verenigde Staten
Shenzhen Cultural Center, (1998-2007) Shenzhen, China
- Inclusief Shenzhen Library en Shenzhen Concert Hall
Nieuwe ingang van het CaixaForum Barcelona, (1999-2002) Barcelona, Spanje
Isozaki Atea, (1999-2009) Bilbao, Spanje
Torino Palasport Olimpico, (2000-2006) Turijn, Italië
Museum van de Central Academy of Fine Arts in Beijing, (2003-2008) China
New Concert Hall Building, (2003-) Thessaloniki, Griekenland, 2010
Himalayas Center, (2003-) Shanghai, China
Pavilion of Japanese Army in World War II, Jianchuan Museum Cluster, (2004–2015) Chengdu, China
Diamond Island, (2006-) Ho Chi Minh City, Vietnam (gereed in 2012)
Coliseum da Coruña, A Coruña, Spanje, 1991
Weill Cornell Medical College in Qatar, Education City, in de buurt van Doha
Qatar National Convention Center, geopend in 2011^[7]
New Town Library (2012) in Maranello, Italië (Arata Isozaki en Andrea Maffei)
D38 Office (2012) in Barcelona, Spanje^[8]
Allianz Tower (Il Dritto) (2015), in Milaan, Italië (Arata Isozaki en Andrea Maffei)^[9]
Harbin Concert Hall (2015), in Harbin, China

Externe links

Arata Isozaki & associates

Referenties

↑ Qin, Amy, "The man who fused east and west: Arata Isozaki wins Pritzker Prize in architecture", Independent, 9 maart 2019. Geraadpleegd op 26 juni 2019.
↑ Arata Isozaki Named 2019 Pritzker Prize Laureate. ArchDaily. Geraadpleegd op 5 maart 2019.
↑ ^a ^b Spotlight: Arata Isozaki. ArchDaily. Geraadpleegd op 4 maart 2019.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o 2019 Pritzker Architecture Prize Media Kit. Pritzker Architecture Prize. The Hyatt Foundation (March 2019). Gearchiveerd op March 7, 2019. Geraadpleegd op March 6, 2019.
↑ ^a ^b AD Classics: Museum of Modern Art, Gunma / Arata Isozaki. ArchDaily.
↑ L. Munuera, Ivan. "An Organism of Hedonistic Pleasures: The Palladium." Log, 41. Fall 2017
↑ Qatar National Convention Centre by Arata Isozaki. Dezeen. Geraadpleegd op 4 maart 2019.
↑ D38 Office / Arata Isozaki. ArchDaily.
↑ ALLIANZ Tower / Arata Isozaki + Andrea Maffei. ArchDaily. Geraadpleegd op 4 maart 2019.

Bronnen

(en) Corkill, E.. "Arata Isozaki: Astonishing by design". Japan Times, 1 Juni 2008.
(it) Maclaren, S.F., "Arata Isozaki e la fine dell’utopia", uit "Il senso della fine", Ágalma. Rivista di studi culturali e di estetica, 19, 2009: 61-75. ISSN 1723-0284.
(en) Liddell, C.. "Arata Isozaki: Solaris". Metropolis, 23 Januari 2014.

[:2-1] Qin, Amy, "The man who fused east and west: Arata Isozaki wins Pritzker Prize in architecture", Independent, 9 maart 2019. Geraadpleegd op 26 juni 2019.

[pritzker-2] Arata Isozaki Named 2019 Pritzker Prize Laureate. ArchDaily. Geraadpleegd op 5 maart 2019.

[arata-3] Spotlight: Arata Isozaki. ArchDaily. Geraadpleegd op 4 maart 2019.

[:0-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o 2019 Pritzker Architecture Prize Media Kit. Pritzker Architecture Prize. The Hyatt Foundation (March 2019). Gearchiveerd op March 7, 2019. Geraadpleegd op March 6, 2019.

[:1-5] AD Classics: Museum of Modern Art, Gunma / Arata Isozaki. ArchDaily.

[6] L. Munuera, Ivan. "An Organism of Hedonistic Pleasures: The Palladium." Log, 41. Fall 2017

[qatar-7] Qatar National Convention Centre by Arata Isozaki. Dezeen. Geraadpleegd op 4 maart 2019.

[8] D38 Office / Arata Isozaki. ArchDaily.

[allianz-9] ALLIANZ Tower / Arata Isozaki + Andrea Maffei. ArchDaily. Geraadpleegd op 4 maart 2019.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]