Bobby Moore (voetballer)

Bobby Moore
	Moore in 1969
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Robert Frederick Chelsea Moore
Geboortedatum	12 april 1941
Geboorteplaats	Barking, Engeland
Overlijdensdatum	24 februari 1993
Overlijdensplaats	Wandsworth, Engeland
Senioren
Interlands
Getrainde teams
1980; 1981–1982; 1984–1986	Oxford City; Eastern; Southend United
Portaal	Voetbal

Robert ("Bobby") Frederick Chelsea Moore (Barking, 12 april 1941 – Wandsworth, 24 februari 1993) was een Engels voetballer en voetbaltrainer.

Hij begon zijn profcarrière in 1960 bij West Ham United, waar hij als schooljongen al speelde. Twee jaar later al vertegenwoordigde hij Engeland tijdens het WK in Chili. Zijn eerste hoofdprijs won Moore in 1964, toen West Ham United de FA Cup won door een zege op Preston North End. Het volgende seizoen volgde de European Cup Winners Cup, na een overwinning op 1860 München.

Tijdens het WK 1966 was Bobby Moore aanvoerder van de Engelse ploeg. Hij had een belangrijk aandeel in de Engelse eindzege door zijn uitstekende verdedigen. In de finale tegen West-Duitsland gaf hij ook twee voorzetten, die teamgenoot Geoff Hurst afrondde. Het beeld van Moore die de Jules Rimet-trofee ontvangt uit handen van Koningin Elizabeth staat in het Engelse collectieve geheugen gegrift.

Vier jaar later was Moore nog steeds aanvoerder van Engeland, maar het WK verliep veel minder positief. Tijdens een trainingskamp in Colombia werd hij gearresteerd op verdenking van winkeldiefstal. Uiteindelijk werd hij vrijgelaten en niet vervolgd. Engeland werd in de kwartfinale uitgeschakeld, waarna Moore zijn interlandcarrière in 1973 beëindigde. Hij speelde in totaal 108 interlands.

Een jaar later vertrok Moore naar Fulham. Daarmee haalde hij opnieuw de FA Cup-finale, maar die werd, nota bene tegen West Ham United, verloren. Daarna speelde hij een paar seizoenen in de North American Soccer League. Zijn loopbaan na het voetbal was niet erg succesvol; hij mislukte als trainer en in de zakenwereld. Ook was hij actief als analist in sportprogramma's.

In 1981 speelde Moore mee in de film Escape to Victory. Daarin speelde hij aan de zijde van Pelé, Sylvester Stallone, Michael Caine, Paul van Himst en anderen. Zij zijn krijgsgevangenen in een Duits kamp en spelen een voetbalwedstrijd tegen de Duitsers.

In 1993 werd bij hem darmkanker geconstateerd. Bobby Moore overleed kort daarna op 51-jarige leeftijd. Pelé, vriend van Moore sinds hun ontmoeting op WK 1966, sprak op zijn begrafenis.

Op 11 mei 2007 werd een standbeeld van Moore onthuld dat staat voor het nieuwe Wembleystadion.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

West Ham United

Eastern

Hong Kong Senior Challenge Shield: 1981/82

Engeland

FIFA WK: 1966
British Home Championship:
- Gewonnen: 1964/65, 1965/66, 1967/68, 1968/69, 1970/71, 1972/73
- Gedeeld: 1963/64, 1969/70, 1971/72

Individueel[bewerken | brontekst bewerken]

Ballon d'Or: tweede plaats in 1970
FWA Footballer of the Year: 1964
West Ham United – Player of the Year: 1961, 1963, 1968, 1970
FIFA WK – All-Star Team: 1966
BBC Sports Personality of the Year: 1966
Officer of the Order of the British Empire: 1967
UEFA Euro – Team of the Tournament: 1968
World Soccer – World XI: 1968, 1969
Toegevoegd aan de English Football Hall of Fame: 2002
UEFA Jubilee Awards – Greatest English Footballer of the last 50 Years (Golden Player): 2003
FIFA WK – All-Time Team: 1994
FIFA Order of Merit: 1996
Wereldelftal van de twintigste eeuw: 1998
Number 6 met pensioen door West Ham United: 2008 (postuum)
PFA Player of the Century: 2007
PFA Team of the Century (1907 tot 2007):
- Team of the Century 1907–1976
- Overall Team of the Century
World Soccer – Greatest XI of All Time: 2013
100 Greatest Britons: 2002
Football League 100 Legends
IFFHS – All-time Men's B Dream Team: 2021

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

Bobby Moore (voetballer) op National Football Teams