Watersnoodmuseum

Watersnoodmuseum
	Watersnoodmuseum
Locatie	Ten zuiden van Ouwerkerk
Type	Geschiedenis
Opgericht	2001
Personen
Directeur	Siemco Louwerse
Afbeeldingen
	Bestand:Caisson 4 Watersnoodmuseum.jpg
	Caisson 4 Watersnoodmuseum
	Officiële website;
Portaal	Kunst & Cultuur

Het Watersnoodmuseum is het ‘Nationaal kennis- en herinneringscentrum Watersnood 1953’, en geeft een indringend beeld van de gebeurtenissen tijdens en na de stormvloed van 1 februari 1953. Bovendien speelt het museum een waardevolle rol bij de bewustwording over waterveiligheid en verzamelt het museum wereldwijd kennis over overstromingen.

Het Watersnoodmuseum is gevestigd in de vier caissons die zijn gebruikt voor het sluiten van het laatste gat in de dijk. Het museum is gelegen in de zeedijk ten zuiden van het dorp Ouwerkerk.

Het museum wordt gerund door een vast team en een groep van 120 vrijwilligers.

Collectie

De collectie van het Watersnoodmuseum is verdeeld over de vier caissons in Ouwerkerk, met elk een eigen onderwerp. In de eerste drie caissons staat de Watersnoodramp van 1953 centraal, onderverdeeld in de volgende thema’s: de feiten, de emoties en de wederopbouw. De laatste caisson richt zich op de toekomst en hoe wij met het water kunnen leven.

Caisson 1 : De feiten

De eerste caisson vertelt het verhaal, en achtergrondinformatie, van de ramp die zich voltrok in de nacht van 1 februari 1953. Ook vindt u hier informatie over de eerste dagen na de stormvloed: de provisorische dichting van de dijkgaten met zandzakken, de honderden bootjes die overal vandaan slachtoffers oppikten en de hulp die al snel van alle kanten toestroomde. In deze caisson zijn tevens historische Polygoonbeelden, vele fotoboeken en knipselmappen te bezichtigen.

Caisson 2 : De emoties

In de tweede caisson staat de mens centraal. Het verhaal van de slachtoffers en de impact voor de overlevenden wordt in deze caisson vertelt. Het persoonlijk verhaal achter de slachtoffers wordt verteld in het multimediale monument 1835+1. De nissen langs de gang geven een beeld van enorme impact die de ramp had op hen die de stormvloed overleefden. Hier zijn onder andere de namen van alle slachtoffers, de monumenten die overal in het getroffen gebied werden opgericht en indringende portretfoto’s van tijdens de ramp te zien.

Tevens komt de daadkracht van de mens aan de orde, denk aan: de hulpgoederen uit de hele wereld, de duizenden vrijwilligers, het dijkherstel en het opruimen van de chaos. Aan het einde van de tweede caisson vindt u informatie over de inzet van caissons in het rampgebied en over de dichting van het gat bij Ouwerkerk.

Caisson 3 : De wederopbouw

Caisson 3 vertelt het verhaal van de wederopbouw: het herstel van de dijken en huizen, en de herinrichting van het verwoeste landschap, de dorpen en de steden. In de caisson staat een replica, met originele details, van één van de vele geschenkwoningen die na de ramp (met name door Scandinavische landen) werden gedoneerd. Naast de woning staan machines en materiaal opgesteld die werden ingezet bij het dijkherstel.

In het laatste deel van de derde caisson wordt de brug geslagen tussen 1953 en het heden: de veranderende maatschappij, de modernisering van het dagelijkse leven en de nieuwe aanpak van het waterbeheer in Nederland.

Caisson 4 : De toekomst

In de laatste caisson staat de toekomst van de zuidwestelijke Delta centraal. Touchscreen-tafels, grote schermen en een serious game laten zien hoe innovatieve projecten op het gebied van veiligheid, leven en werken, en de natuur elkaar beïnvloeden en versterken. De expositie is geheel vernieuwd en geopend op 1 februari 2013. Rijkswaterstaat, nauw betrokken bij het nationale waterbeheer, heeft deze inrichting aan het museum geschonken.

Aan het einde van de vierde caisson bevindt zich de museumwinkel. Tevens is hier informatie van Staatsbosbeheer en Nationaal Park Oosterschelde over het buitengebied te vinden.

Geschiedenis

Oprichting museum

Na de 40-jarige herdenking van de watersnood in 1993 werd een werkgroep gevormd onder leiding van Ria Geluk. In 1997 slaagde deze werkgroep erin om het museumproject van de grond te krijgen. Een groep vrijwilligers onder leiding van Evert Joosse, bouwkundige uit Kloetinge, maakte van één van de caissons het Watersnoodmuseum.

In september en oktober 2000 vond een proefopenstelling plaats met de bedoeling het publiek te laten ervaren hoe het zou worden. De inrichting werd afgerond in het jaar daaropvolgend. Op 2 april 2001 vond de officiële opening plaats door Monique de Vries, staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat, in aanwezigheid van vrijwilligers, sponsoren en genodigden.

In de periode dat het Watersnoodmuseum in één van de caissons was gevestigd had het museum als leidraad: 'herdenken, herinneren en weten'.

Nationaal Monument

Op 6 november 2003, vijftig jaar na de sluiting van het laatste dijkgat bij Ouwerkerk, zijn door minister Remkes de vier caissons en de omgeving tot Nationaal Monument Watersnood 1953 verklaard.

Om de belangen van het Nationaal Monument te kunnen behartigen heeft de Stichting Caissons Ouwerkerk zijn naam veranderd in Stichting Nationaal Monument Watersnood 1953 en zijn de statuten aangepast.

De omgeving maakt deel uit van het Nationaal Monument. De kreken, het nog aanwezig stukje oude zeedijk, de inlagen, de nieuwe zeedijk en het natuurgebied rondom de kreken, zijn immers het directe gevolg van de watersnoodramp van 1 februari 1953.

Uitbreiding Watersnoodmuseum

In de periode juli 2008 tot en met april 2009 is het Watersnoodmuseum uitgebreid van één tot vier caissons. Sinds 23 april 2009 bestaat het Watersnoodmuseum officieel uit de vier Phoenix-caissons die in november 1953 zijn gebruikt om het gat in de dijk bij Ouwerkerk te dichten. De betonnen kolossen zijn via enkele ondergrondse en een bovengrondse gang met elkaar verbonden. De missie van het museum is sindsdien: "Herinneren, Leren en Vooruitkijken".

Het uitgebreide museum werd in 2009 heropend door premier Jan Peter Balkenende. Na de opening bezocht hij samen met zijn ambtsgenoot Han Seung-soo van Zuid-Korea de vernieuwde tentoonstelling.

In 2011 won het Watersnoodmuseum de Siletto Award 2011. Het Watersnoodmuseum is in de loop der jaren uitgegroeid tot ruim 80.000 bezoekers op jaarbasis.

Nationaal kennis- en herinneringscentrum Watersnood 1953

Sinds 30 januari 2016 is het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk door minister Schultz van Haegen (Infrastructuur en Milieu) erkent als “Nationaal Kennis- en Herinneringscentrum Watersnood 1953”. Ten eerste vanwege het belang van het museum als plaats van herinnering aan de ramp van 1953. Daarnaast speelt het Watersnoodmuseum een waardevolle rol bij de bewustwording over waterveiligheid en verzamelt het museum wereldwijd kennis over overstromingen.