Brug 1841
Brug 1841 | ||||
---|---|---|---|---|
Brug 1841 (juni 2022)
| ||||
Algemene gegevens | ||||
Locatie | Amsterdam Nieuw-West | |||
Overspant | Brusselsingel | |||
Bouw | ||||
Bouwperiode | 1995 | |||
Gebruik | ||||
Huidig gebruik | voetgangers, fietsers | |||
Weg | Tervurenpad | |||
Architectuur | ||||
Type | vaste brug | |||
Architect(en) | Nico Wijnmaalen | |||
Materiaal | beton, staal | |||
|
Brug 1841 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West.
Deze brug voor voetgangers en fietsers is gebouwd rond 1995 in een nieuwbouwwijk, waarbij wegen en paden vernoemd werden naar plaatsen in België. Toen werd Nieuw Sloten gebouwd met deels gescheiden verkeersstromen. In de wijk kwamen drie soort typen wegen: wegen met gescheiden stroken voor langzaam en snel verkeer, een weg met gemengd verkeer en voet- en fietspaden tussen de woningen door. Brug 1841 is een uit die laatste categorie. Ze is gelegen in het Tervurenpad (vernoemd naar Tervuren en ligt over de Brusselsingel (Brussel). Brug 1841 maakt deel uit van een setje van drie (1840, 1841, 1842) aan de oostzijde van de Anderlechtlaan; aan de westzijde liggen er nog drie (1843, 1844 en 1845) over de Luiksingel (vernoemd naar Luik).
De bruggen hebben een betonnen fundering, landhoofden en rijdek. De borstweringen zijn uitgevoerd als abstracte sculpturen. Tussen die sculpturen zijn van roestvast staal balustraden geplaatst met een hoge leuning met daaronder twee relingen, ondersteund door vier balusters per zijde. De bruggen zijn ontworpen door N. Wijnmaalen, werkend voor de Dienst der Publieke Werken/Openbare Werken.[1]
- Brusselsingel volgens BAG met drie bruggen via data.amsterdam.nl
- Peter Korrel, Brug 1841 in het Tervurenpad over de Brusselsingel. Bruggen van Amsterdam. Geraadpleegd op 25 juni 2022 – via bruggenvanamsterdam.nl.
- 'Stadsatlas Amsterdam. Stadskaarten en straatnamen verklaard', Bakker, Martha (red.) (1998). Derde druk in 2006. Amsterdam Publishers [etc.]. ISBN 90-74891-31-4
- ↑ Nico Wijnmaalen (7 maart 1932-16 december 2017) was een Amsterdams technisch tekenaar en architect met een opleiding aan de Academie van bouwkunst. Hij ging werken bij de Dienst der Publieke Werken/Openbare Werken Amsterdam. Na een reorganisatie moest hij vertrekken en ging hij verder onder de naam Koekkoek Wijnmaalen Ontwerp (KWO); Anneke Koekkoek is zijn vrouw.