Carbonaathardheid

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Carbonaathardheid, veelal weergegeven met KH, is een maat voor de waterhardheid waarbij alleen de concentraties van carbonaationen [CO32−] en bicarbonaationen [HCO3] gemeten worden. Carbonaathardheid wordt o.a. uitgedrukt in Duitse graden °dH, mmol/l of ppm.

Water met een met concentratie CaCO3 van 0,179 mmol/l of 17,8 mg/l heeft een carbonaathardheid van 1 °dH.

Een oplossing van 120 mg natriumbicarbonaat NaHCO3 per liter water bevat 1,4285 mmol/l bicarbonaat (molmassa NaHCO3 is 84). Dit is qua carbonaathardheid equivalent met oplossing van 0,714 mmol/L calciumcarbonaat of 71,5 mg/l. Aangezien 1 °dH = 17,8 mg/l CaCO3 is de carbonaathardheid van de oplossing 4.0 °dH