Carbonaat

Zoek dit woord op in WikiWoordenboek
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Structuurformule van het carbonaatanion.

Een carbonaat is een (polyatomisch) anion van koolstof en zuurstof[1], met als brutoformule CO32−. Een carbonaat is een zout of ester van diwaterstofcarbonaat (koolzuur).

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Het carbonaatanion bezit een trigonaal planaire moleculaire geometrie, aangezien het centrale koolstofatoom sp2-gehybridiseerd is. Door de aanwezigheid van formele ladingen op twee van de drie zuurstofatomen, zijn drie resonantiestructuren mogelijk:

Resonantiestructuren van het carbonaatanion.
Resonantiestructuren van het carbonaatanion.

De drie koolstof-zuurstofbindingen zijn even lang.

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Carbonaten zijn meestal vaste stoffen doordat de ionaire binding zo sterk is dat een kristalstructuur wordt gevormd. De meeste carbonaten zijn kleur- en reukloos. Met uitzondering van de carbonaten van alkalimetalen zijn de carbonaten slecht oplosbaar in water. Het carbonaat dat het meeste voorkomt in de aardkorst is calciumcarbonaat.

Andere voorbeelden van carbonaten zijn natriumcarbonaat, zilvercarbonaat en lood(II)carbonaat.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Carbonates van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.