Charles Longley
| Charles Thomas Longley | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Aartsbisschop van de Anglicaanse Kerk | ||||
| Geboortedatum | 28 juli 1794 | |||
| Geboorteplaats | Rochester (Kent) | |||
| Overlijdensdatum | 27 oktober 1868 | |||
| Overlijdensplaats | Addington (Londen) | |||
| Wijdingen | ||||
| Priester | 1818 | |||
| Bisschop | 1836 | |||
| Kerkelijke carrière | ||||
| 1836-1856 | bisschop van Ripon | |||
| 1856-1860 | bisschop van Durham | |||
| 1860-1862 | aartsbisschop van York | |||
| 1862-1868 | aartsbisschop van Canterbury | |||
| Successie | ||||
| Voorganger | John Bird Sumner | |||
| Opvolger | Archibald Campbell Tait | |||
| ||||
Charles Thomas Longley (Rochester, Kent, 28 juli 1794 - Addington Palace, Surrey, 27 oktober 1868)[1] was van 1862 tot 1868 aartsbisschop van Canterbury.[2] Voordien was hij aartsbisschop van York.[3]
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Hij bezocht Westminster School, Londen en studeerde aansluitend aan Christ Church, Universiteit van Oxford.[1] In 1818 werd Longley tot priester gewijd.[1] Van 1829 tot 1836 was hij hoofdmeester van Harrow School. Hij werd in 1836 tot eerste bisschop van Ripon gewijd.[1] In 1856 werd hij bisschop van Durham en in 1860 werd hij de op één na belangrijkste geestelijke leider van de Kerk van Engeland toen hij aartsbisschop van York werd.[3]
Op 20 oktober 1862 volgde hij John Bird Sumner (†) op als aartsbisschop van Canterbury.[2] Tijdens zijn ambtsperiode vond de Pan-Anglicaanse Conferentie van Britse, koloniale en buitenlandse bisschoppen plaats (1867).[1]
Longley overleed op 28 oktober 1868 in Addington Palace (buitenverblijf van de aartsbisschoppen van Canterbury) en werd bijgezet in de Kerk van St Mary the Blessed Virgin in Addington.
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
- Longley werd gefotografeerd door Charles Lutwidge Dodgson (Lewis Carroll). Carroll was bevriend met Longley.[4]
- Charles Longley was getrouwd (1832) met Caroline Sophia Parnell, de dochter van de 1e baron van Congleton. Uit dit huwelijk kwamen 6 kinderen voort.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Verwijzingen[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|