Christelijk communisme

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Tgeorgescu (overleg | bijdragen) op 31 okt 2008 om 21:37. (toegevoegd andere verzen)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Christelijk communisme is een vorm van religieus communisme met het christendom als uitgangspunt. Het is een theologische en politieke theorie die berust op de opvatting dat de leer van Jezus Christus christenen dwingt het communisme te steunen als het ideale sociale systeem. Hoewel er geen algemene overeenstemming is over wanneer het christelijke communisme gesticht is, beweren veel christelijke communisten dat uit de Bijbel[1] al blijkt dat de eerste christenen, waaronder de apostelen, in de jaren na de dood en opstanding van Jezus hun eigen kleine communistische maatschappij stichtten[2]. Veel aanhangers van het christelijke communisme stellen dat het door Jezus onderwezen en door de apostelen zelf uitgevoerd werd, iets wat andere christenen weer bestrijden.

Voetnoten

  1. Handelingen 2:44, 4:32-37; 5:1-12. Andere sterk communistisch verzen zijn: Matteüs 5:1-12, 6:24, Lucas 3:11, 16:11, 2 Corinthiërs 8:13-15 en Jakobus 5:3.
  2. Dit is tevens de standpunt van de orthodoxe marxist Karl Kautsky, in zijn Foundations of Christianity, IV.II. 'Jesus as a rebel' [1]: het Christendom was een uitdrukking van klassenvecht in de oudheid. Oorspronkelijk, de Bond der Communisten was een Christelijk communistische organisatie, opgericht als Bond der Gerechtigen te Londen in 1836.