Consummatie
Consummatie is de "voltrekking" van een huwelijk door vaginale geslachtsgemeenschap, niet te verwarren met de huwelijksvoltrekking door bijvoorbeeld een ambtenaar van de burgerlijke stand of een kerkelijke autoriteit. Consummatie kan plaatsvinden tijdens de huwelijksnacht na de huwelijksvoltrekking in de andere betekenis. De consummatie kan ook worden uitgesteld, zoals bij trouwen met de handschoen of bij een kinderhuwelijk.
In het canoniek recht wordt een (nog-)niet-geconsummeerd huwelijk beschouwd als een niet-voltrokken huwelijk en kan daarom nietig verklaard worden.[1] Zo kon in de middeleeuwen de paus het huwelijk van Anna van Bretagne en Maximiliaan I ontbinden doordat dit niet geconsummeerd was.
Geschiedenis
In het Romeinse Rijk was het gebruikelijk dat Romeinse meisjes op jonge leeftijd trouwden.[bron?] Dergelijke huwelijken werden dan meestal pas op latere leeftijd geconsummeerd. Dat geldt ook voor latere perioden en andere (bijvoorbeeld islamitische) culturen, waarin meisjes uit de hogere standen om economische redenen werden uitgehuwelijkt.
Etymologie
Het woord consummatie (het afgeleide werkwoord is consummeren) is ontleend aan het Latijnse woord 'consummare', dat 'voltrekken' of 'voltooien' betekent. Consummatie en consummeren dienen niet verward te worden met consumptie en het bijbehorende werkwoord consumeren (met één 'm', van het Latijnse 'consumere' met het accent op de u).
Zie ook
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|