Crown Heights Affair
| Crown Heights Affair | ||||
|---|---|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
| Achtergrondinformatie | ||||
| Oorsprong |  Verenigde Staten, Brooklyn
| |||
| Genre(s) | disco, funk | |||
| (en) Allmusic-profiel | ||||
| (en) Last.fm-profiel | ||||
| (en) Discogs-profiel | ||||
| (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Crown Heights Affair[1][2] was een Amerikaanse disco- en funkband uit Brooklyn.
Bezetting
[bewerken | brontekst bewerken]- Phillip 'Flip' Thomas[3] (leadzang)
- William 'Bubba' Anderson[4] (gitaar)
- Howard Young[5] (keyboards)
- Arnold 'Muki' Wilson[6] (basgitaar)
- Raymond Rock[7] (drums)
- James 'Ajax' Baynard[8] (trompet)
- Bert Reid[9] (saxofoon)
- Raymond Reid[10] (trombone)
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]De band werd opgericht in 1967 onder de naam Ben Iverson[11] & the Nue Dey Express[12] door de muzikanten en de producent Ben Iverson[11], Mark Lipetz[13], Donnie Linton[14] en Britt Britton[15]. Linton breidde de band aanvang jaren 1970 verder uit met meerdere muzikanten. Ze kregen hun eerste platencontract bij Britne Records en brachten daar de weinig succesvolle single I Tried My Best uit. Na het vertrek van Iverson en verdere personele mutaties werd de bandnaam in 1973 gewijzigd naar Crown Heights Affair, naar het Brooklyns stadsdeel Crown Heights en de toentertijd succesvolle film The Thomas Crown Affair.
Hun eerste grote successen had de band in 1974 met de singles (You Can't Bend My) Super Rod en Leave The Kids Alone bij RCA Records. Met het idee dat ze niet goed op de markt werden gebracht in het hele land door RCA Records, tekenden ze in het daaropvolgende jaar een contract bij De-Lite Records, waarbij ze hun grootste hits zouden krijgen. De grootste hit Dreaming a Dream haalde in 1975 de 5e plaats in de Amerikaanse r&b- en de 43e plaats in de pophitlijst. Tot 1982 plaatsten ze in totaal elf nummer in de r&b-hitlijst. In het Verenigd Koninkrijk bereikte Crown Heights Affair tussen 1978 en 1980 in totaal vijf keer de hitlijsten. Het prachtige You Gave Me Love verkocht het beste (10e plaats).
De band speelde tijdens de jaren 1980 verder en bracht singles uit, maar het succes verminderde zienderogen. William Anderson en de broers Reid verlieten de band in 1986 om zich te wijden aan andere bezigheden.
Alhoewel hun opnamen duidelijke funk-elementen bevatten, is het grootste deel van hun platen meer disco-georiënteerd. De bandleden wilden echter nooit worden vastgepind onder deze categorie.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Albums
[bewerken | brontekst bewerken]RCA Records
- 1974: Crown Heights Affair
De-Lite Records
- 1975: Dreaming A Dream
- 1976: Do It Your Way
- 1978: Dream World
- 1979: Dance Lady Dance
- 1980: Sure Shot
- 1982: Think Positive!
- 1983: Struck Gold
- ↑ (en) Crown Heights Affair. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Crown Heights Affair Biography. OLDIES.com. Gearchiveerd op 22 januari 2022. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Philip Thomas. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) William Anderson. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Howie Young. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Arnold "Muki" Wilson. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Ray Rock. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) James Baynard. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Bert Reid. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Raymond Reid. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ a b (en) Ben Iverson. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Nue Dey Express. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Mark Lipetz. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Donnie Linton. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- ↑ (en) Britt Britton. Discogs. Geraadpleegd op 22-01-2022.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Crown Heights Affair op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.