Daniel Richter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Daniël Richter)

Daniel Richter (Eutin, 1962) is een Duitse kunstenaar.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Daniel Richter groeide op in Lütjenburg. Van 1991 tot 1995 studeerde hij in Hamburg aan de Hochschule für bildende Künste Hamburg bij Professor Werner Büttner. Hij werkte als assistent bij Albert Oehlen. Voor het Hamburger platenlabel Buback ontwierp hij platenhoezen. Later nam hij de leiding over van de platenlabels Buback en Chicks on Speed Records. Van 2004 tot 2006 was hij hoogleraar schilderkunst aan de Universiteit van de Kunsten in Berlijn. Nadat hij deze functie voortijdig had neergelegd werd Richter in oktober 2006 hoogleraar aan de Academie van beeldende kunsten in Wenen. Richter woont en leeft in Hamburg en Berlijn.

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Tot het jaar 2000 werkte Daniel Richter abstracte kunst. In zijn vroege werk hield hij zich in de eerste plaats bezig met de zuiver formele problemen van de schilderkunst. Hij beschouwt die, in de context van haar eigen geschiedenis, als het traagste medium dat er is. In zijn werk tracht hij de mogelijkheden van de schilderkunst te peilen.

Vanaf 2000 duiken in zijn werk figuratieve elementen op ("Fool on a hill", 1999), die zich uiteindelijk tot narratieve beeldmotieven ontwikkelen.

Richter werkt met een soort sampling van beeldcitaten en beeldelementen. Het werk kan als autobiografisch geïnterpreteerd worden, maar laat zich ook lezen als een spiegel van de subjectief waargenomen toestand van de wereld en politieke thema's.

Citaten[bewerken | brontekst bewerken]

  • "Schönheit durch Konfusion, Wahrheit durch Kollision."
  • "Malerei ist das trägste, langsamste und traditionsbewussteste Medium, das am schwersten zu erweitern ist."

Exposities[bewerken | brontekst bewerken]

  • 2007-2008: „Daniel Richter“, GEM, Den Haag
  • 2007: „Daniel Richter“, Hamburger Kunsthalle
  • 2006: „Huntergrund“, Museum für Gegenwartskunst, Bazel
  • 2006: „Die Peitsche der Erinnerung“, Stade; met J. Meese
  • 2005: „Acht Stunden sind kein Tag“, Contemporary Fine Arts, Berlijn
  • 2004: „White Horse Pink Flag“, The Power Plant, Toronto, Canada
  • 2003: „Hirn“, Neuer Berliner Kunstverein, Berlijn
    • „Hearn“, Galerie Benier/Eliades, Athene
  • 2002: „Grünspan“, K21 Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen , Düsseldorf
  • 2001: „La Cause du Peuple“, Patrick Painter Inc., Los Angeles
    • „Billard um halb Zehn“ Kunsthalle zu Kiel, Kiel
    • Museum der Bildenden Künste Leipzig
    • Painting 2001, Victoria Miro Gallery Londen
    • Vantage Point, Irish Museum of Modern Art Dublin
  • 2000: „Die Frau; Rock’n’Roll; Tod - Nein Danke!“, Contemporary Fine Arts, Berlijn
    • „Für Immer“, Gesellschaft für Aktuelle Kunst, Bremen (mit Tal R)
    • „Je ne suis pas un robot“, Galerie Ghislaine Hussenot, Parijs
  • 1999: "Experiment Freund“, Galerie Freund/Wind, Wenen
    • „Fool on a Hill“, Galerie Johnen & Schöttle, Keulen
  • 1998: „Organisierte Kriminalität“, Contemporary Fine Arts, Berlijn
  • 1997: „17 Jahre Nasenbluten“, Contemporary Fine Arts, Berlijn
  • 1996: Galerie Jürgen Becker, Hamburg
  • 1995: „Neue Bilder“, Contemporary Fine Arts, Berlijn

Rechtszaak[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 werd het werk 'Gedion' (2002) per ongeluk vernietigd tijdens de opslag van het werk. Dit leidde tot een rechtszaak omtrent de aansprakelijkheid.[1]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]


Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daniel_Richter&oldid=64042330"