David Frost (golfer)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
David Frost

David Laurence Frost (Kaapstad, 11 september 1959) is een Zuid-Afrikaans golfprofessional. Hij heeft ruim vijfentwintig overwinningen op zijn naam staan.

Golf[bewerken | brontekst bewerken]

Frost haalde zijn eindexamen aan de Paarl Boys' High School in 1977. Daarna verdiende hij zijn geld door sigaretten te verkopen.

In 1981 werd hij professional. Hij speelde op de Europese PGA Tour van 1982-1984 en behaalde in eigen land zijn eerste overwinning in 1983. Vanaf 1985 speelde hij vooral op de Amerikaanse PGA Tour, waar hij tien toernooien heeft gewonnen. Zijn beroemdste overwinning was in 1989, toen hij Ben Crenshaw in de play-off versloeg en de NEC World Series of Golf won.

Hij eindigde twee keer in de top-10 van de PGA Tour ranglijst, in 1988 en 1993. Ook stond hij 86 weken in de top-10 van de wereldranglijst tussen 1988 en 1994.

Tegen het einde van de eeuw speelde hij weer vooral in Zuid-Afrika. Hij won de Order of Merit van de Sunshine Tour in 1998/99. In 1997 en 1998 was hij captain van zijn nationale team, waarin ook Ernie Els en Retief Goosen zaten, en won daarmee de Alfred Dunhill Cup in Schotland.

De laatste jaren verschijnt Frost weer meer op internationale toernooien en sinds 2007 speelt hij weer op de Europese Tour. In 2005 behaalde hij een bijzonder record op de PGA Tour: hij had bij de MCI Heritage slechts 92 putts nodig in 72 holes. Hij speelde niet goed, want ondanks dat eindigde hij op de 38ste plaats.

Gewonnen[bewerken | brontekst bewerken]

PGA Tour[bewerken | brontekst bewerken]

Nr Jaar Toernooi Score Tweede plaats
1 1988 Southern Open -10 70-68-65-67=270 po Vlag van Verenigde Staten Bob Tway
2 1988 Northern Telecom Tucson Open -2 71-69-70-76=286 Vlag van Verenigde Staten Mark Calcavecchia, Vlag van Verenigde Staten Mark O'Meara
3 1989 NEC World Series of Golf -4 70-68-69-69=276 po Vlag van Verenigde Staten Ben Crenshaw,
4 1990 USF&G Classic -12 71-70-66-69=276 Vlag van Australië Greg Norman
5 1992 Buick Classic -16 67-68-67-66=268 Vlag van Verenigde Staten Duffy Waldorf
6 1992 Hardee's Golf Classic -14 62-68-64-72=266 Vlag van Verenigde Staten Tom Lehman, Vlag van Verenigde Staten Loren Roberts
7 1993 Canadian Open -9 72-70-69-68=279 Vlag van Verenigde Staten Fred Couples
8 1993 Hardee's Golf Classic -21 68-63-64-64=259 Vlag van Verenigde Staten Payne Stewart, Vlag van Verenigde Staten D. A. Weibring
9 1994 Canon Greater Hartford Open -12 65-68-66-69=268 Vlag van Australië Greg Norman,
10 1997 MasterCard Colonial -15 66-63-69-67=265 Vlag van Verenigde Staten Brad Faxon, Vlag van Verenigde Staten David Ogrin

Sunshine Tour[bewerken | brontekst bewerken]

Europese Tour[bewerken | brontekst bewerken]

Japan Golf Tour[bewerken | brontekst bewerken]

Elders[bewerken | brontekst bewerken]

Champions Tour[bewerken | brontekst bewerken]

European Senior Tour[bewerken | brontekst bewerken]

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Wijn[bewerken | brontekst bewerken]

David Frost woont op een landgoed waar hij wijn produceert (Frost Vineyards). Hij vernoemt de wijnen naar legendarische golfers als Jack Nicklaus en Arnold Palmer.

Hij is getrouwd met Corrie Frost met wie hij vijf kinderen heeft.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]