De wonderparaplu

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De wonderparaplu is een hoorspelserie naar de novelle Szent Péter esernyője (1895) van Kálmán Mikszáth. Luc Willink bewerkte ze en de AVRO zond ze uit vanaf woensdag 28 september 1938. De regisseur was Kommer Kleijn. Slechts twee delen bleven bewaard.

Delen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Deel 4: De weg naar Glogova (duur: 24 minuten)
  • Deel 5: De paraplu komt tevoorschijn (duur: 28 minuten)

Rolbezetting[bewerken | brontekst bewerken]

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Glogova heeft een priester gekregen, terwijl de priester een zustertje heeft gekregen. Hemeltje lief! Hoe moet hij dat voeden? Hij bezit immers niks. Treurend wendt hij zich tot Jezus, terwijl de hemel zijn sluisdeuren opent. Afschuwelijk! Het kleintje is verloren… Maar neen, het blijft goed droog dankzij een rode paraplu die zomaar ergens vandaan is gekomen…

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Van de novelle verscheen meteen een Engelse vertaling, St. Peter’s Umbrella (New York Harper & Brothers, 1900).
  • Een Nederlandse vertaling van H. Beets-Damsté verscheen eerst in de Blauwe Bibliotheek en werd in 1934 en 1956 heruitgegeven in de Wereldbibliotheek (Amsterdam).
  • Nog in 1994 werd het verhaal in het Frans vertaald door Agnès Járfás en uitgegeven als Le parapluie de Saint Pierre (Éditions Viviane Hamy).