Dei Verbum
Dei Verbum (officiële titel: Dogmatische constitutie over de goddelijke openbaring), is een van de vier dogmatische constituties uitgevaardigd door het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965). De eindtekst werd door het Concilie goedgekeurd op 08-09-1965[1] en werd plechtig uitgevaardigd door paus Paulus VI op 18 november 1965.
De Latijnse titel Dei Verbum betekent Woord van God; zoals gebruikelijk in kerkelijke documenten worden de eerste woorden van de openingszin gekozen als titel.
Dit document over de Openbaring heeft een fundament gelegd voor de dialoog met de niet-katholieke christenen door de verhouding van traditie, heilige schrift en leergezag beter en duidelijker uiteen te zetten.
Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]
De nummers zijn deze van de hoofdstukken, met tussen haakjes de nummers van de paragrafen.
- Inleiding (1)
- De openbaring zelf (2-6)
- Het doorgeven van de goddelijke openbaring (7-10)
- De goddelijke inspiratie van de Heilige Schrift, en de schriftverklaring (11-13)
- Het Oude Testament (14-16)
- Het Nieuwe Testament (17-20)
- De Heilige Schrift in het leven van de Kerk (21-26)
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ De stemming gaf als resultaat 2,344 voor en 6 tegen.