Diana Lebacs
Diana Lebacs
| ||||
| ||||
Diana Lebacs in 2008
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 12 september 1947 | |||
| Geboorteplaats | Curaçao | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | Schrijfster Zangeres Actrice | |||
| Werk | ||||
| Genre | Jeugdliteratuur | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Diana Lebacs (Curaçao, 12 september 1947) is een Curaçaos auteur, die zowel in het Papiamentu als het Nederlands schrijft. Voor het jeugdboek Nancho van Bonaire ontving ze in 1976 een Zilveren Griffel. Lebacs is ook zangeres, actrice en vertaalster.
Biografie[bewerken]
Diana Lebacs heeft een Curaçao's-Indonesische vader en een Surinaamse moeder. Thuis werd er Nederlands gesproken, omdat haar ouders niet met elkaar in het Sranan of Maleis konden communiceren, ze kenden elkaars cultuur niet. Met haar grootmoeder sprak Diana Papiaments. Diana Lebacs volgde de middelbare school op Curaçao en koos vervolgens voor de Kweekschool, waar ze in 1966 haar onderwijzersakte haalde. Dertien jaar stond ze voor de klas. In 1967 trouwde ze met onderwijzer, toneelschrijver en filmregisseur Pacheco Domacassé. Het paar kreeg twee kinderen.
Lebacs speelde een belangrijke rol bij de groei van de Nederlands-Antilliaanse jeugdliteratuur (Sherry, het begin van een begin en Suikerriet Rosy gelden als moderne klassiekers), en in het toneelwezen op Curaçao. Daarnaast zong ze in de groep The Teenage Shadows.
Tegenwoordig legt Diana Lebacs zich toe op de vervaardiging van lesmateriaal in het Papiaments.
In 2007 werd ze benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
In oktober 2017 nam zij als genodigde uit Curaçao deel aan de Caraïbische Letterendag Junior in Amsterdam, georganiseerd door de Werkgroep Caraïbische Letteren, het grootste festival van Caraïbische kinderboekenschrijvers ooit georganiseerd in Nederland.
Werken[bewerken]
- Sherry, het begin van een begin (1971)
- Nancho van Bonaire (1975) (Zilveren Griffel)
- Nancho matroos (1977)
- Nancho niemand (1979)
- Nancho kapitein (1982)
- Suikerriet Rosy (1983)
- De Spokenband (1985)
- Het witte licht (1986)
- Lichten boven Klein Bonaire (1990)
- Robin en de reuze-robot (1992)
- De langste maand (1994) (roman)
- Caimins geheim (2002) (tweetalig jeugdboek)
- Fula fula (2005)
- Waar is Olivier?/Unda Olivier ta? (digitaal prentenboek)
- Ubuntu (2010)
- Belumbe/De waterlijn (2014) (dichtbundel)
- Duizend leugens bruidstaart (2017) (roman)
Over Diana Lebacs[bewerken]
- Jos Staal, 'Diana Lebacs.' In: Lexicon jeugdliteratuur. Martinus Nijhoff, oktober 1985, pp. 1-4.
- Marita de Sterck, 'Diana Lebacs.' In: Schrijver gezocht. Lannoo; Van Holkema & Warendorf, 1988, pp. 215-216.
- Wim Rutgers, 'Hoofdstuk 5. Diana Lebacs.' In: Bon dia! Met wie schrijf ik?, 1988.
- Ruth Koeiman, Lezen over Diana Lebacs. Nederlands Bibliotheek en Lectuur Centrum, Den Haag 1991.
- Joke Linders, Jos Staal, Herman Tromp, Jacques Vos, 'Diana Lebacs.' In: Het ABC van de jeugdliteratuur: in 250 schrijversportretten van Abkoude naar Zonderland. Martinus Nijhoff, 1995, pp. 304-305.
- Mieke Oosthout, Schrijven vanuit de kracht van het volk: over de boeken van Diana Lebacs. 2002.
- 'Diana Lebacs.' In: Encyclopedie van de jeugdliteratuur. Fontein; Wolters-Noordhoff, 2004, p. 207.
