Driepuntensysteem

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het driepuntensysteem is een standaardmanier om punten te tellen in sportcompetities, die vooral in het voetbal gebruikt wordt. In dit systeem verdient de winnaar van een wedstrijd drie punten, de verliezer krijgt geen punten. Bij een gelijkspel krijgt elke ploeg één punt. Een rangschikking wordt opgemaakt aan de hand van de punten die ploegen gedurende de competitie verzamelen.

Het systeem werd geleidelijk ingevoerd ter vervanging van het traditionele tweepuntensysteem. Het driepuntensysteem moest het behalen van een overwinning attractiever maken ten opzichte van een gelijkspel en moest het spel aanvallender maken. Met dit systeem is het onderling resultaat van twee ploegen geen nulsomspel: in een dubbelrondige competitie levert winst plus verlies meer op dan twee gelijke spelen, zodat het resultaat in principe onderhandelbaar is.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Bij het voetbal werd het driepuntensysteem geleidelijk ingevoerd ter vervanging van het traditionele tweepuntensysteem. Het driepuntensysteem moest het behalen van een overwinning interessanter maken ten opzichte van een gelijkspel en moest het spel aanvallender maken.

In 1981 werd in Engeland het systeem geïntroduceerd. Het moest de trend keren dat meer en meer voetbalmatchen met een gelijkspel eindigden. In de jaren negentig werd het systeem verder verspreid. In 1994 werd het voor het eerst in het WK voetbal toegepast en ook de meeste andere voetbalcompetities namen halverwege de jaren negentig het systeem in gebruik. In de Nederlandse Eredivisie werd dit systeem in het seizoen '95/'96 ingevoerd.