School van Rouen
De School van Rouen (École de Rouen) is de benaming voor een groep kunstschilders aan het einde van de negentiende eeuw en de eerste helft van de twintigste eeuw, werkzaam in of afkomstig uit Rouen.
De term School van Rouen werd voor het eerst gebruikt in 1902 door de criticus Arsène Alexandre in de catalogus van een expositie van uit Rouen afkomstige schilders te Parijs. Er werden drie groepen kunstschilders onderscheiden: de Impressionisten met Albert Lebourg als belangrijkste exponent, de Salonnards als grootste groep en de meer bescheiden Symbolistes, waarvan Gustave Moreau de inspirator was. Een latere generatie, met onder andere Robert Antoine Pinchon, werkte meer in een postimpressionistische, fauvistische of modernistische stijl.
Werken[bewerken | brontekst bewerken]
-
Robert Antoine Pinchon, Le Pont aux Anglais, soleil couchant (1905)
-
Léon-Jules Lemaître, Le Pont Corneille, Rouen (1890)
-
Albert Lebourg, Duwboten in de zon van Rouen (1900)
-
Joseph Delattre, Le Port de Rouen
-
Marcel Couchaux, Pêcheurs à Honfleur (1920)
-
Charles Angrand, Couple dans la rue (1887)
Vertegenwoordigers[bewerken | brontekst bewerken]
Tot de School van Rouen worden gerekend: