Naar inhoud springen

Een Vuile Egoïst

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Floortje Désirée (overleg | bijdragen) op 16 jul 2019 om 19:44.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Een Vuile Egoïst
Schrijver Françoise Dorin
Taal Frans
Nederlandse vertaling door Guus Verstraete
Eerste opvoeringsdatum 3 februari 1970
Locatie eerste opvoering Théâtre Antoine
Eerste opvoering in Nederland 8 september 1975
Soort Blijspel
Aantal akten 4
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Een Vuile Egoïst (Frans: Un Sale Egoiste) is een theaterstuk uit 1970 dat naar het Nederlands is vertaald door Guus Verstraete. Het stuk bestaat uit vier aktes.

Thematiek

Het centrale thema is misantropie en de wens om als mens te mogen kiezen met welke mensen om te gaan en met welke niet. Het onderzoekt altruïsme als wapen en laat er de scherpe kanten van zien.

Karakters en acteurs

In volgorde van opkomst:

Samenvatting

Lionel, de hoofdpersoon, is een bewust misantroop, evenals zijn vriend pastoor Martin. Lionels trouwe bediende Victor begrijpt de behoeften van zijn meester en probeert hem te beschermen tegen de buitenwereld. Die buitenwereld bestaat uit Hélène, die een oogje op Lionel heeft en zich bij hem in de gunst wil werken door het verlenen van diensten waar hij niet om gevraagd heeft, hoewel hij niets van haar wilt hebben en uit Lionels moeder, Manouche, die graag bij hem in zou trekken. Het stuk laat zien hoe Lionel de ingrepen van de buitenwereld op zijn privacy probeert af te weren en hoe hij (bijna) struikelt, als hij zich onverwachts aangetrokken voelt tot een jonge vrouw, Evelyne, een egoïst, zoals hijzelf.[5][6]

Decor

Het stuk speelt zich af in Lionels woonkamer, met rechts de toegang tot een onzichtbare hal waaraan de keuken en ook de deur naar buiten blijken te liggen. Links is er een trap naar boven. De gang boven is zichtbaar, er komen diverse kamers op uit.