Emile Mahieu
Emile Mahieu[1] (24/10/1861-22/03/1955) was een Belgisch decoratie- en kunstschilder uit Eernegem.
Biografie
Emile Mahieu volgde les (decoratieve schilderkunst/ornamenten) aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen (KASKA) gedurende de academiejaren 1880/1881, 1881/1882, 1882/1883.[2] Zijn leraar was Lucas Victor Schaefels (1824-1885).[3]
Mahieu's oeuvre omvat tientallen schilderijen waaronder landschapsschilderijen, stillevens, religieuze schilderijen en portretten. Deze werken dateren van de periode 1884 tot de eerste helft van de twintigste eeuw.
Een vermeldenswaardig voorbeeld van een portret is de "Madonnina van Mahieu" gesigneerd in 1889. Dit schilderij lijkt geïnspireerd op de Madonnina van tijdsgenoot Roberto Ferruzzi. Vreemd genoeg werd de "Madonnina van Mahieu" gesigneerd 8 jaar voor de "Madonnina van Ferruzzi" de tweede Biënnale van Venetië won in 1897.
Theresia van Lisieux was een voorname inspiratiebron voor zijn religieuze kunst daar zij verschillende keren terugkomt in zijn werk. Vaak wordt zij afgebeeld met kruisbeeld en rozen in haar hand.
Het grootste aandeel van zijn werk bestaat uit composities met fruit en bloemen, waarbij de invloed van zijn leraar Lucas Victor Schaefels onmiskenbaar is, zeker op zijn vroege werk.
Mahieu's schildersatelier bevindt zich aan de achterzijde van het herenhuis "huize Anna Mahieu". Hij decoreerde dit huis met pittoreske taferelen. Ook de plafondschildering in de muziekkamer van de nabijgelegen notariswoning Boedts was van zijn hand.[4]