ATP-toernooi van Stuttgart (indoor)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Eurocard Open)
Zie ATP-toernooi van Stuttgart (outdoor) voor het outdoortoernooi van Stuttgart, ook bekend als de Mercedes Cup.
ATP-toernooi van Stuttgart (indoor)
Officiële naam Eurocard Open
Stad, land StuttgartDuitsland
Locatie Hanns-Martin-Schleyer-Halle
Auspiciën ATP
Categorie Tennis Masters Series (2000-2001)
ATP Super 9 (Stuttgart) (1996-1999)
ATP Super 9 (Essen) (1995)
ATP Championship Series (1990-1995)
Deelnemers 48 enkel / 24 dubbel (1996-2001)
48 enkel / 24 dubbel (1995)
32 enkel / 16 dubbel (1990-1995)
Ondergrond Hardcourt, indoor (1998-2001)
Tapijt, indoor (1990-1997)
Periode Oktober (1995-2001)
Februari (1990-1995)
Jaargangen 1990 - 2001
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Stuttgart (ook bekend als de Eurocard Open) was een jaarlijks terugkerend tennistoernooi in het mannentennis. Het toernooi werd indoor gespeeld in het Duitse Stuttgart in de Hanns-Martin-Schleyer-Halle. Van 1990 tot en met 1997 werd op tapijt gespeeld en van 1998 tot en met 2001 op hardcourt.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1988 en 1989 werd het toernooi georganiseerd onder de naam Stuttgart Classic als een invitatietoernooi waarvoor acht spelers werden uitgenodigd. Zij werden verdeeld over twee groepen, waarna er halve finales en een finale werd gespeeld. De edities van 1988 en 1989 vonden plaats in de maand november en werden georganiseerd door de Roemeense miljardair, zakenman en voormalig professioneel tennisspeler Ion Țiriac.[1]

In 1990 werd het toernooi opgenomen in de ATP Tour, onder de categorie "ATP Championship Series" (thans ATP 500). Het toernooi werd verplaats van de maand november naar de maand februari en kreeg de naam Eurocard Open. In 1995-1996 onderging de ATP-kalender enkele ingrijpende wijzigingen. De Stockholm Open verloor zijn "Super 9"-status (vorige naam van de ATP World Tour Masters 1000) en werd een deel van de ATP World Series (nu ATP World Tour 250). De Eurocard Open verving in oktober de Stockholm Open op de kalender en nam diens plaats in als "Super 9"-toernooi. De Stockholm Open verving dan in november het ATP-toernooi van Antwerpen, dat niet werd gehouden. De Eurocard Open werd dus in 1995 voor een tweede maal gehouden, ditmaal in de maand oktober, in Essen in de Grugahalle, als "Super 9"-toernooi.

In 1996 werd de Eurocard Open, vanaf nu een "Super 9"-toernooi, opnieuw in Stuttgart gehouden, ter vervanging van Essen. Het toernooi van Antwerpen nam de plaats in februari, die was ontstaan door het verplaatsen van het indoortoernooi van Stuttgart, over. In 1998 wisselde het toernooi van de ondergrond tapijt naar hardcourt.

Na de editie van 2001 verplaatste de licentiehouder Ion Țiriac het Masterstoernooi van Stuttgart naar Madrid, vanwege teruglopende interesse bij de toeschouwers, sponsoren en tv-stations. Dit betekende het einde van het indoor ATP-toernooi van Stuttgart.

De Duitser Boris Becker (1990, 1996), de Zweed Stefan Edberg (1991, 1994) en de Nederlander Richard Krajicek zijn recordwinnaars van het toernooi met elk twee zeges.

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
ATP Super 9 / Tennis Masters Series
ATP Championship Series
Invitatietoernooi

Finales enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Jaar Winnaar Verliezend finalist Score
Stuttgart 2001 Vlag van Duitsland Tommy Haas Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni 6-2, 6-2, 6-2
2000 Vlag van Zuid-Afrika Wayne Ferreira Vlag van Australië Lleyton Hewitt 7-6(6), 3-6, 6-7(5), 7-6(2), 6-2
1999 Vlag van Zweden Thomas Enqvist Vlag van Nederland Richard Krajicek 6-1, 6-4, 5-7, 7-5
1998 Vlag van Nederland Richard Krajicek Vlag van Rusland Jevgeni Kafelnikov 6-4, 6-3, 6-3
1997 Vlag van Tsjechië Petr Korda Vlag van Nederland Richard Krajicek 7-6(6), 6-2, 6-4
1996 Vlag van Duitsland Boris Becker Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras 3-6, 6-3, 3-6, 6-3, 6-4
Essen 1995 (oktober) Vlag van Oostenrijk Thomas Muster Vlag van Verenigde Staten MaliVai Washington 7-6(6), 2-6, 6-3, 6-4
Stuttgart 1995 (februari) Vlag van Nederland Richard Krajicek Vlag van Duitsland Michael Stich 7-6(4), 6-3, 6-7(6), 1-6, 6-3
1994 Vlag van Zweden Stefan Edberg Vlag van Kroatië Goran Ivanišević 4-6, 6-4, 6-2, 6-2
1993 Vlag van Duitsland Michael Stich Vlag van Nederland Richard Krajicek 4-6, 7-5, 7-6(4), 3-6, 7-5
1992 Vlag van Kroatië Goran Ivanišević Vlag van Zweden Stefan Edberg 6-7(5), 6-3, 6-4, 6-4
1991 Vlag van Zweden Stefan Edberg Vlag van Zweden Jonas Svensson 6-2, 3-6, 7-5, 6-2
1990 Vlag van Duitsland Boris Becker Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl 6-2, 6-2
1989 Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř 6-3, 4-6, 4-6, 6-1, 6-4
1988 Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř Vlag van Ecuador Andrés Gómez 6-3, 6-2

Finales dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Jaar Winnaars Verliezend finalisten Score
Stuttgart 2001 Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
Vlag van Australië Sandon Stolle
Vlag van Zuid-Afrika Ellis Ferreira
Vlag van Verenigde Staten Jeff Tarango
7-6(0), 7-6(4)
2000 Vlag van Tsjechië Jiří Novák
Vlag van Tsjechië David Rikl
Vlag van Verenigde Staten Donald Johnson
Vlag van Zuid-Afrika Piet Norval
3-6, 6-3, 6-4
1999 Vlag van Zimbabwe Byron Black
Vlag van Zweden Jonas Björkman
Vlag van Zuid-Afrika David Adams
Vlag van Zuid-Afrika John-Laffnie de Jager
6-7(6), 7-6(2), 6-0
1998 Vlag van Canada Sébastien Lareau
Vlag van Verenigde Staten Alex O'Brien
Vlag van India Mahesh Bhupathi
Vlag van India Leander Paes
6-3, 3-6, 7-5
1997 Vlag van Australië Mark Woodforde
Vlag van Australië Todd Woodbridge
Vlag van Verenigde Staten Rick Leach
Vlag van Verenigde Staten Jonathan Stark
6-;3, 6-3
1996 Vlag van Canada Sébastien Lareau
Vlag van Verenigde Staten Alex O'Brien
Vlag van Nederland Jacco Eltingh
Vlag van Nederland Paul Haarhuis
3-6, 6-4, 6-3
Essen 1995 (oktober) Vlag van Nederland Jacco Eltingh
Vlag van Nederland Paul Haarhuis
Vlag van Tsjechië Cyril Suk
Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
6-2, 6-2
Stuttgart 1995 (februari) Vlag van Canada Grant Connell
Vlag van Verenigde Staten Patrick Galbraith
Vlag van Tsjechië Cyril Suk
Vlag van Tsjechië Daniel Vacek
7-5, 6-4
1994 Vlag van Zuid-Afrika David Adams
Vlag van Rusland Andrej Olchovski
Vlag van Canada Grant Connell
Vlag van Verenigde Staten Patrick Galbraith
6-7, 6-4, 7-6
1993 Vlag van Australië Mark Kratzmann
Vlag van Australië Wally Masur
Vlag van Verenigde Staten Steve DeVries
Vlag van Australië David Macpherson
6-3, 7-6
1992 Vlag van Nederland Tom Nijssen
Vlag van Tsjechië Cyril Suk
Vlag van Australië John Fitzgerald
Vlag van Zweden Anders Järryd
6-3, 6-7, 6-3
1991 Vlag van Spanje Sergio Casal
Vlag van Spanje Emilio Sánchez
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jeremy Bates
Vlag van Verenigd Koninkrijk Nick Brown
6-3, 7-5
1990 Vlag van Frankrijk Guy Forget
Vlag van Zwitserland Jakob Hlasek
Vlag van Denemarken Michael Mortensen
Vlag van Nederland Tom Nijssen
6-;3, 6-2

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]