Stefan Bengt Edberg (Västervik, 19 januari 1966) is een voormalig tennisser uit Zweden.
Edberg is een van de meest succesvolle Zweedse tennissers ooit en na Björn Borg en Mats Wilander de derde Zweed die de top van de ATP-ranglijst haalde. Hij woonde geruime tijd in Londen. Hij speelde zeer aanvallend tennis, serve-volley maar kwam ook veel naar het net tijdens return games. Hij won in totaal 42 enkel- en 18 dubbelspeltitels. Hij won zes grandslamtitels in het enkelspel. Hij verdiende in zijn carrière ruim 20 miljoen dollar aan prijzengeld. Hij speelde 1076 wedstrijden, waarvan hij er 806 won.
Edberg werd prof in 1983, na enkele goede jaren bij de junioren achter de rug te hebben. In 1983 won hij alle vier grandslamtoernooien bij de junioren, een prestatie die tot op heden niet is herhaald. Het duurde een jaar voordat hij zijn eerste proftitel pakte. Dat gebeurde in het Italiaanse Milaan. In datzelfde jaar won hij ook goud op de Olympische Spelen toen tennis nog maar een demonstratiesport was. Zijn eerste grand slam won hij in 1985 toen hij de beste was in Melbourne op de Australian Open. Edberg versloeg landgenoot Mats Wilander (6-4, 6-3, 6-3) in de finale. Twee jaar later won hij de Open Australische tenniskampioenschappen opnieuw. Nu versloeg hij de Australiër Pat Cash met 6-3, 6-4, 3-6, 5-7 en 6-3 in de finale. Hij bereikte daarnaast nog 3 finales in Australië in '90, '92 en 1993 maar verloor die alle drie.
In het jaar 1988 won hij voor de eerste keer op het heilige gras van Wimbledon. In de finale versloeg hij de 20-jarige Boris Becker uit Duitsland in vier sets: 4-6, 7-6, 6-4, 6-2. In 1989 verloor hij de finale van diezelfde Becker, met 7-6 (0), 6-0 en 6-4.
Een jaar later wist hij zijn rivaal Becker te verslaan in de finale met 6-2, 6-2, 3-6, 3-6 en 6-4 als eindscore.
Van de vier grandslamtoernooien is Roland Garros het enige dat Edberg niet op zijn palmares heeft. Eén keer bereikte hij de eindstrijd (1989), maar verloor die tegen de toen nog 17-jarige Amerikaan Michael Chang.
Op de snelle hardcourtbanen van Flushing Meadows op de US Open was hij twee jaar op rij de sterkste. In 1991 en 1992 versloeg hij de Amerikanen Jim Courier (6-2 6-4 6-0) en Pete Sampras (3-6, 6-4, 7-6, 6-2).
In 1995 won Edberg zijn laatste enkelspeltitel in Doha en een jaar later stopte hij met professioneel tennis.
In 2004 werd hij opgenomen in de prestigieuze Tennis Hall of Fame. Tegenwoordig laat hij zich regelmatig zien op de Champions tour[1] en was hij in 2014 en 2015 coach van Roger Federer.
Bereikte voor de eerste keer de nummer 1-positie op de ATP-ranglijst op 24 augustus 1990 en bezette die plaats voor 72 weken.
Sloot twee keer het jaar af als nummer 1 op de wereldranglijst: in 1991 en 1992.
Won als een van de weinigen Wimbledon zowel bij de junioren als bij de senioren: in 1983 als junior, in 1988 als senior. Anderen die hetzelfde presteerden zijn Björn Borg (j:1972, s:1976), Pat Cash (j:1982, s:1987) en Roger Federer (j:1998, s:2003)
Maakte deel uit van het Zweedse Davis Cup-team van 1984 tot 1996 waarin hij 47 wedstrijden won en er 23 verloor. In 1984, 1985 en 1994 won Zweden de Davis Cup en speelde daarnaast ook nog in vier finales. Edberg heeft samen met Ove Bengston het record van meest aantal jaren (13) in de Davis Cup gespeeld te hebben.
Is een van de twee spelers, naast John McEnroe, die zowel nummer 1 is geweest in het enkel- als in het dubbelspel.
Was deelnemer aan 54 opeenvolgende grandslamtoernooien.
Vanaf 1996 looft de ATP een gerenommeerde prijs uit die naar Edberg vernoemd is: de Stefan Edberg Sportmanship Award. De ATP beloont met deze prijs een speler voor zijn goed gedrag zowel op als naast het veld.
De enige speler tot nu toe die als junior een grand slam won (1983).
Zweedse
Australian Open
Roland Garros
.svg){kind=small}
Wimbledon
US Open
Milaan
.svg){kind=small}
Bazel (1)
Rotterdam (1)
Tokio (1)
Boris Becker
Ivan Lendl
.svg){kind=small}
Goran Ivanišević
ATP Madrid
ATP Doha (1)
Goran Ivanišević
Toronto
· 
· 