Gustavo Kuerten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gustavo Kuerten
Kuerten tijdens Roland Garros 2005
Persoonlijke informatie
Bijnaam Guga
Nationaliteit Vlag van Brazilië Brazilië
Geboorteplaats Florianópolis, Brazilië
Geboortedatum 10 september 1976
Woonplaats Florianópolis, Brazilië
Lengte 1,90 m
Gewicht 83 kg
Profdebuut 1995
Met pensioen 2008
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 14.807.000 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Hall of Fame 2012 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans 358–195
Titels 20
Hoogste positie 1e (4 december 2000)
Olympische Spelen kwartfinale (2000)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2004)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (1997, 2000, 2001)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (1999)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1999, 2001)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 108–95
Titels 8
Hoogste positie 38e (13 oktober 1997)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (1999)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1998)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1999, 2000)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1997, 2003, 2004, 2007)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Gustavo Kuerten (Florianópolis, 10 september 1976) is een voormalig tennisser uit Brazilië. De familie van Kuerten komt oorspronkelijk uit Duitsland. Zijn grootste successen boekte hij op gravel. Hij won grandslamtoernooi Roland Garros driemaal: in 1997, 2000 en 2001. Daarnaast won hij vier Masters series titels op gravel. Op hardcourt won hij onder andere de Tennis Masters Cup (indoor), in 2000. Hij eindigde daardoor dat jaar als nummer 1 van de wereld. In totaal was hij 43 weken het nummer één op de ATP-wereldranglijst.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Guga trad in 1995 toe tot de rijen der professionals. De 1 meter 90 lange Kuerten is rechtshandig; zijn beste wapen was de backhand. Bij zijn verrassende zegetocht in 1997 op het gravel van Roland Garros ontdeed hij zich achtereenvolgens van Ctislav Doseděl, Jonas Björkman, oud-kampioen Thomas Muster, Andrej Medvedev, titelverdediger Jevgeni Kafelnikov, Filip Dewulf en Sergi Bruguera. "Ik weet niet eens hoe ik een fles champagne moet ontkurken", zei hij na de huldiging in gebroken Engels.[1] Kuerten was de eerste Braziliaan die de finale van een grandslamtoernooi bereikte.

Kuerten werd in 2002 door het Amerikaanse persbureau Associated Press uitgeroepen tot Latijns-Amerikaans 'atleet van het jaar'. Op 15 januari 2008 kondigde Kuerten het einde van zijn loopbaan aan, omdat hij al enkele jaren voortdurend werd geteisterd door blessures.

Kuerten maakte zich op Roland Garros snel populair bij het Franse publiek door zijn flamboyante spel, kledingstijl en bovenal zijn enorme vechtlust. De liefde was wederzijds, wat hij meerdere malen toonde. Bijvoorbeeld in 2001, na een zwaarbevochten zege op de Amerikaan Michael Russell in de vierde ronde, door het 'tekenen' van een hart in het gravel met zijn racket en daarin te gaan liggen.

In 2012 werd hij opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame.

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2008
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 2R 1R 2R 1R 2R 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R W 2R KF W W 4R 4R KF 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R KF 3R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 2R KF 1R KF 4R 1R 1R 2R

Mannendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1997 1998 1999 2000 2001 2003 2004 2007 2008
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R KF 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R KF 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
Tennis Masters Cup
ATP Masters Series
ATP International Series Gold
ATP International Series

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
gewonnen finales
1. 8 juni 1997 Vlag van Frankrijk Roland Garros Gravel Vlag van Spanje Sergi Bruguera 6-3, 6-4, 6-2 details
2. 26 juli 1998 Vlag van Duitsland ATP Stuttgart Gravel Vlag van Slowakije Karol Kučera 4–6, 6–2, 6–4 details
3. 4 oktober 1998 Vlag van Spanje ATP Mallorca Gravel Vlag van Spanje Carlos Moyá 6-7(5), 6-2, 6-3 details
4. 25 april 1999 Vlag van Monaco ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Chili Marcelo Ríos 6–4, 2–1, opgave details
5. 16 mei 1999 Vlag van Italië ATP Rome Gravel Vlag van Australië Patrick Rafter 6–4, 7–5, 7–6(6) details
6. 5 maart 2000 Vlag van Chili ATP Santiago Gravel Vlag van Argentinië Mariano Puerta 7–6(3), 6–3 details
7. 21 mei 2000 Vlag van Duitsland ATP Hamburg Gravel Vlag van Rusland Marat Safin 6-4, 5-7, 6-4, 5-7, 7-6(3) details
8. 11 juni 2000 Vlag van Frankrijk Roland Garros Gravel Vlag van Zweden Magnus Norman 6–2, 6–3, 2–6, 7-6(6) details
9. 20 augustus 2000 Vlag van Verenigde Staten ATP Indianapolis Hardcourt Vlag van Rusland Marat Safin 3–6, 7–6(2), 7–6(2) details
10. 3 december 2000 Vlag van Portugal Tennis Masters Cup Hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Andre Agassi 6–4, 6–4, 6–4 details
11. 25 februari 2001 Vlag van Argentinië ATP Buenos Aires Gravel Vlag van Argentinië José Acasuso 6–1, 6–3 details
12. 4 maart 2001 Vlag van Mexico ATP Acapulco Gravel Vlag van Spanje Galo Blanco 6–4, 6–2 details
13. 22 april 2001 Vlag van Monaco ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Marokko Hicham Arazi 6–3, 6–2, 6–4 details
14. 10 juni 2001 Vlag van Frankrijk Roland Garros Gravel Vlag van Spanje Àlex Corretja 6–7(0), 7–5, 6–2, 6–0 details
15. 22 juli 2001 Vlag van Duitsland ATP Stuttgart Gravel Vlag van Argentinië Guillermo Cañas 6–3, 6–2, 6–4 details
16. 12 augustus 2001 Vlag van Verenigde Staten ATP Cincinnati Hardcourt Vlag van Australië Patrick Rafter 6–1, 6–3 details
17. 15 september 2002 Vlag van Brazilië ATP Costa do Sauípe Hardcourt Vlag van Argentinië Guillermo Coria 6–7(4), 7–5, 7–6(2) details
18. 12 januari 2003 Vlag van Nieuw-Zeeland ATP Auckland Hardcourt Vlag van Slowakije Dominik Hrbatý 6–3, 7–5 details
19. 26 oktober 2003 Vlag van Rusland ATP St. Petersburg Hardcourt (i) Vlag van Armenië Sargis Sargsian 6–4, 6–3 details
20. 29 februari 2004 Vlag van Brazilië ATP Costa do Sauípe Gravel Vlag van Argentinië Agustín Calleri 3–6, 6–2, 6–3 details
verloren finales
1. 15 juni 1997 Vlag van Italië ATP Bologna Gravel Vlag van Spanje Félix Mantilla 6–4, 2–6, 1–6 details
2. 3 augustus 1997 Vlag van Canada ATP Montréal Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Chris Woodruff 5–7, 6–4, 3–6 details
3. 2 april 2000 Vlag van Verenigde Staten ATP Miami Hardcourt Vlag van Verenigde Staten Pete Sampras 1–6, 7–6(2), 6–7(5), 6–7(8) details
4. 14 mei 2000 Vlag van Italië ATP Rome Gravel Vlag van Zweden Magnus Norman 3–6, 6–4, 4–6, 4–6 details
5. 13 mei 2001 Vlag van Italië ATP Rome Gravel Vlag van Spanje Juan Carlos Ferrero 6–3, 1–6, 6–2, 4–6, 2–6 details
6. 19 augustus 2001 Vlag van Verenigde Staten ATP Indianapolis Hardcourt Vlag van Australië Patrick Rafter 2–4, opgave details
7. 13 oktober 2002 Vlag van Frankrijk ATP Lyon Tapijt (i) Vlag van Frankrijk Paul-Henri Mathieu 6–4, 3–6, 1–6 details
8. 16 maart 2003 Vlag van Verenigde Staten ATP Indian Wells Hardcourt Vlag van Australië Lleyton Hewitt 1–6, 1–6 details
9. 15 februari 2004 Vlag van Chili ATP Viña del Mar Gravel Vlag van Chili Fernando González 5–7, 4–6 details

Mannendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
gewonnen finales
1. 10 november 1996 Vlag van Chili ATP Santiago Gravel Vlag van Brazilië Fernando Meligeni Vlag van Roemenië Dinu Pescariu
Vlag van Spanje Albert Portas
6–4, 6–2 details
2. 13 april 1997 Vlag van Portugal ATP Estoril Gravel Vlag van Brazilië Fernando Meligeni Vlag van Italië Andrea Gaudenzi
Vlag van Italië Filippo Messori
6–2, 6–2 details
3. 15 juni 1997 Vlag van Italië ATP Bologna Gravel Vlag van Brazilië Fernando Meligeni Vlag van Verenigde Staten Dave Randall
Vlag van Verenigde Staten Jack Waite
6–2, 7–5 details
4. 20 juli 1997 Vlag van Duitsland ATP Stuttgart Gravel Vlag van Brazilië Fernando Meligeni Vlag van Verenigde Staten Donald Johnson
Vlag van Verenigde Staten Francisco Montana
6–4, 6–4 details
5. 12 juli 1998 Vlag van Zwitserland ATP Gstaad Gravel Vlag van Brazilië Fernando Meligeni Vlag van Argentinië Daniel Orsanic
Vlag van Tsjechië Cyril Suk
6–4, 7–5 details
6. 10 januari 1999 Vlag van Australië ATP Adelaide Hardcourt Vlag van Ecuador Nicolás Lapentti Vlag van Verenigde Staten Jim Courier
Vlag van Verenigde Staten Patrick Galbraith
6–4, 6–4 details
7. 5 maart 2000 Vlag van Chili ATP Santiago Gravel Vlag van Brazilië Antônio Prieto Vlag van Zuid-Afrika Lan Bale
Vlag van Zuid-Afrika Piet Norval
6–2, 6–4 details
8. 4 maart 2001 Vlag van Mexico ATP Acapulco Gravel Vlag van Verenigde Staten Donald Johnson Vlag van Zuid-Afrika David Adams
Vlag van Argentinië Martín García
6–3, 7–6(5) details
verloren finales
1. 15 september 2002 Vlag van Brazilië ATP Costa do Sauípe Hardcourt Vlag van Brazilië André Sá Vlag van Verenigde Staten Scott Humphries
Vlag van Bahama's Mark Merklein
3–6, 6–7(1) details
2. 3 november 2002 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Tapijt (i) Vlag van Frankrijk Cédric Pioline Vlag van Frankrijk Nicolas Escudé
Vlag van Frankrijk Fabrice Santoro
3–6, 6–7(6) details

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Gustavo Kuerten.