Jim Courier

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Jim Courier
Jim Courier
Persoonlijke informatie
Bijnaam The Rock (de rots)
Nationaliteit Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Vlag van de Verenigde Staten Sanford, Verenigde Staten
Geboortedatum 17 augustus 1970
Woonplaats Vlag van de Verenigde Staten Orlando, Verenigde Staten
Lengte 1,85 m
Gewicht 82 kg
Profdebuut 1988
Met pensioen 2000
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 14.034.132 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Hall of Fame 2005 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans 506–237
Titels 23
Hoogste positie 1e (20 februari 1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Winnaar (1992, 1993)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Winnaar (1991, 1992)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon Finale (1993)
Vlag van de Verenigde Staten US Open Finale (1991)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 124–97
Titels 6
Hoogste positie 20e
Portaal  Portaalicoon   Tennis

James Spencer "Jim" Courier, Jr. (Sanford (Florida), 17 augustus 1970) is een voormalig professioneel tennisser uit de Verenigde Staten.

Gedurende zijn carrière won Courier vier grandslamtoernooien: tweemaal het Australian Open en tweemaal Roland Garros. Hij is een van de weinige spelers die op alle vier grandslamtoernooien de finale bereikten – anderen zijn Roger Federer, Rafael Nadal, Roy Emerson, Novak Đoković, Rod Laver, Andy Murray, Ivan Lendl, Ken Rosewall, Andre Agassi, Fred Perry, Jack Crawford, Stefan Edberg, Don Budge, Frank Sedgman, Lew Hoad en Jean Borotra. Daarnaast voerde Courier achtenvijftig weken de wereldranglijst aan. Na zijn tennisloopbaan fungeerde hij regelmatig als tenniscommentator bij verscheidene tv-stations en zette hij een sportevenementenbureau op. Tevens is Courier medeoprichter van Courier's Kids, een non-profitorganisatie die kinderen naschoolse programma’s biedt op het gebied van tennis en educatie.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Als junior bezocht Courier in de jaren 80 de tennisschool van Nick Bollettieri en won hij tweemaal de prestigieuze Orange Bowl in 1986 en 1987. Daarnaast won hij samen met Jonathan Stark het dubbelspel voor jongens op Roland Garros 1987.

In 1988 werd Courier tennisprofessional. Zijn echte doorbraak in de grandslamtoernooien kwam in 1991, door de Open Franse tenniskampioenschappen op Roland Garros te winnen. In datzelfde jaar bereikte hij ook de finale van het US Open, maar verloor deze van Stefan Edberg.

In 1992 won hij het Australian Open en Roland Garros door respectievelijk Stefan Edberg en Petr Korda in de finale te verslaan. Ook zette hij een zegereeks neer van 25 wedstrijden op rij. In februari 1992 bereikte Courier, als tiende speler sinds in de invoering van ranglijsten in 1973, de nummer één positie; hij sloot het jaar ook als nummer één af. Tevens maakte hij deel uit van het Amerikaanse team dat in 1992 de Davis Cup won.

In 1993 wist Courier wederom het Australian Open te winnen, door weer Stefan Edberg te verslaan. Voor de derde keer op rij bereikte hij de finale van Roland Garros – deze keer moest hij echter de winst aan Sergi Bruguera laten. Ook was hij verliezend finalist tegen Pete Sampras op Wimbledon.

In 1995 won hij voor de tweede keer de Davis Cup met het Amerikaanse team.

In totaal won Jim Courier 23 enkelspeltitels en 6 dubbelspeltitels, was hij 58 weken de nummer één van de wereld en bereikte hij op alle vier grandslamtoernooien de finale.

In 2005 werd hij opgenomen in de Tennis Hall of Fame.

Courier was van oktober 2010 tot september 2018 captain van het Amerikaanse Davis Cup team.[1]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titels (23)[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam (4)
Tennis Masters Cup (0)
ATP Masters Series (5)
ATP Tour (14)
No. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in de finale Score
1. 9 oktober 1989 Bazel, Zwitserland Hardcourt Vlag van Zweden Stefan Edberg 7-6(6), 3-6, 2-6, 6-0, 7-5
2. 4 mei 1991 Indian Wells, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van Frankrijk Guy Forget 4-6, 6-3, 4-6, 6-3, 7-6(4)
3. 15 maart 1991 Key Biscayne, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van de Verenigde Staten David Wheaton 4-6, 6-3, 6-4
4. 10 juni 1991 Roland Garros, Frankrijk Gravel Vlag van de Verenigde Staten Andre Agassi 3-6, 6-4, 2-6, 6-1, 6-4
5. 27 januari 1992 Australian Open, Australië Hardcourt Vlag van Zweden Stefan Edberg 6-3, 3-6, 6-4, 6-2
6. 13 april 1992 Tokio, Japan Hardcourt Vlag van Nederland Richard Krajicek 6-4, 6-4, 7-6(3)
7. 20 april 1992 Hongkong Hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Michael Chang 7-5, 6-3
8. 18 mei 1992 Rome, Italië Gravel Vlag van Spanje Carlos Costa 7-6(3), 6-0, 6-4
9. 8 juni 1992 Roland Garros, Frankrijk Gravel Vlag van Tsjechië Petr Korda 7-5, 6-2, 6-1
10. 1 februari 1993 Australian Open, Australië Hardcourt Vlag van Zweden Stefan Edberg 6-2, 6-1, 2-6, 7-5
11. 15 februari 1993 Memphis, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Todd Martin 5-7, 7-6(4), 7-6(4)
12. 7 maart 1993 Indian Wells, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van Zuid-Afrika Wayne Ferreira 6-3, 6-3, 6-1
13. 17 mei 1993 Rome, Italië Gravel Vlag van Kroatië Goran Ivanišević 6-1, 6-2, 6-2
14. 23 augustus 1993 Indianapolis, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van Duitsland Boris Becker 7-5, 6-3
15. 9 januari 1995 Adelaide, Australië Hardcourt Vlag van Frankrijk Arnaud Boetsch 6-2, 7-5
16. 6 maart 1995 Scottsdale, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van Australië Mark Philippoussis 7-6(2), 6-4
17. 17 april 1995 Tokio, Japan Hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Andre Agassi 6-4, 6-3
18. 2 oktober 1995 Bazel, Zwitserland Hardcourt Vlag van Nederland Jan Siemerink 6-7(2), 7-6(5), 5-7, 6-2, 7-5
19. 4 maart 1996 Philadelphia, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Chris Woodruff 6-4, 6-3
20. 6 januari 1997 Doha, Qatar Hardcourt Vlag van het Verenigd Koninkrijk Tim Henman 7-5, 6-7(5), 6-2
21. 28 juli 1997 Los Angeles, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van Zweden Thomas Enqvist 6-4, 6-4
22. 6 oktober 1997 Peking, China Hardcourt Vlag van Zweden Magnus Gustafsson 7-6(10), 3-6, 6-3
23. 27 april 1998 Orlando, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van de Verenigde Staten Michael Chang 7-5, 3-6, 7-5

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titels (6)[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam (0)
Tennis Masters Cup (0)
ATP Masters Series (3)
ATP Tour (3)
No. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstandster in de finale Score
1. 22 mei 1989 Rome, Italië Gravel Vlag van de Verenigde Staten Pete Sampras Vlag van Brazilië Danilo Marcelio/Mauro Menezes 6-4, 6-3
2. 14 mei 1990 Hamburg, Duitsland Gravel Vlag van de Verenigde Staten Pete Sampras Vlag van Duitsland Udo Riglewski/Michael Stich 7-6, 6-2
3. 11 maart 1991 Indian Wells, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van Spanje Javier Sánchez Vlag van Frankrijk Guy Forget/Henri Leconte 7-6, 3-6, 6-3
4. 2 augustus 1993 Montreal, Canada Hardcourt Vlag van Bahama's Mark Knowles Vlag van Canada Glenn Michibata / Vlag van de Verenigde Staten Pate David 6-4, 7-6
5. 9 januari 1995 Adelaide, Australië Hardcourt Vlag van Australië Patrick Rafter Vlag van Zimbabwe Byron Black / Vlag van Canada Grant Connell 7-6, 6-4
6. 26 april 1999 Orlando, Verenigde Staten Hardcourt Vlag van Australië Todd Woodbridge Vlag van de Verenigde Staten Bob Bryan/Mike Bryan 7-6(4), 6-4

Prestatietabel[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Prestatietabel grand slam en ATP Tour World Championships, enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000
Vlag van Australië Australian Open – – 2R 4R W W HF KF KF 4R – 3R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – 4R 4R W W F HF 4R KF 1R 2R 2R –
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon – 1R 3R KF 3R F 2R 2R 1R 1R 1R 4R –
Vlag van de Verenigde Staten US Open 2R 3R 2R F HF 4R 2R HF – 1R – 1R –
ATP Tour World Championships – – – F F RR – RR – – – – –

Prestatietabel grand slam, dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1989 1990 1991
Vlag van Australië Australian Open – 1R –
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R – –
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R 2R 3R
Vlag van de Verenigde Staten US Open 1R 1R –

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jim Courier.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jim_Courier&oldid=57288167"