Masters 1987 (tennis)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Masters 1987
Officiële naam Nabisco Masters
Editie 1987 (18e editie)
Stad, land New YorkVerenigde Staten
Locatie Madison Square Garden
Datum 30 november - 4 december
Auspiciën ATP
Categorie Masters
Prijzengeld $ 500.000
Deelnemers 8 enkel
Ondergrond Tapijt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl
Vorige: 1986     Volgende: 1988
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De Masters 1987 werd in het Amerikaanse New York gehouden. Het tennistoernooi werd van 30 november tot 4 december 1987 in de Madison Square Garden op tapijtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht spelers op de ATP Rankings.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

De indeling van de Halve finales werd bepaald door het draaien van een racket. Dit resulteerde er in dat de groepsgenoten aan elkaar gekoppeld werden. De Tsjechoslowaak Ivan Lendl speelde voor de achtste maal op rij de finale van de Masters en won zijn vijfde titel, waarmee hij het record aantal titels van de Roemeen Ilie Năstase verbeterde.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

De top zeven van de ranglijst nam deel aangevuld met de nummer dertien Brad Gilbert.

Ranking Speler Prestatie
1. Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl Winnaar
2. Vlag van Zweden Stefan Edberg Halve finale
3. Vlag van Zweden Mats Wilander Finale
4. Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors Groepsfase
5. Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker Groepsfase
6. Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř Groepsfase
7. Vlag van Australië Pat Cash Groepsfase
8. Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert Halve finale

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee spelers gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier spelers gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijd commissie.

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 7-5, 2-6, 6-3
Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert 6-2, 6-2
Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker 4-6, 6-4, 6-4
Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 4-3 opgave
Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker 6-4, 6-7, 6-3
Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 6-4, 7-6
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl 3-0 4-1 34-21
2 Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert 2-1 4-3 33-36
3 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Boris Becker 1-2 4-5 43-48
4 Vlag van Verenigde Staten Jimmy Connors 0-3 1-4 27-32

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Australië Pat Cash Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř 7-5, 6-4
Vlag van Zweden Stefan Edberg Vlag van Zweden Mats Wilander 6-2, 7-6
Vlag van Zweden Mats Wilander Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř 6-4, 6-1
Vlag van Zweden Stefan Edberg Vlag van Australië Pat Cash 6-4, 4-6, 6-1
Vlag van Zweden Mats Wilander Vlag van Australië Pat Cash 7-6, 6-3
Vlag van Zweden Stefan Edberg Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř 6-3, 6-3
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Zweden Stefan Edberg 3-0 6-1 41-25
2 Vlag van Zweden Mats Wilander 2-1 5-4 33-27
3 Vlag van Australië Pat Cash 1-2 3-4 33-38
4 Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř 0-3 0-6 20-37

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                             
  1  Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl 6 6    
8  Vlag van Verenigde Staten Brad Gilbert 2 4    
  1  Vlag van Tsjecho-Slowakije Ivan Lendl 6 6 6    
  3  Vlag van Zweden Mats Wilander 2 2 3    
2  Vlag van Zweden Stefan Edberg 2 6 3
  3  Vlag van Zweden Mats Wilander 6 4 6  

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Masters 1987
Editie 1987
Stad, land LondenVerenigd Koninkrijk
Locatie Royal Albert Hall
Datum 9 - 13 december
Auspiciën ATP
Categorie Masters
Prijzengeld $ 500.000
Deelnemers 8 dubbels
Ondergrond Tapijt, indoor
Winnaars dubbel Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
Vorige: 1986     Volgende: 1988
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De Masters 1987 dubbelspeltoernooi plaats in Londen . Het tennistoernooi werd van 9 tot en met 13 december 1987 op tapijtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht dubbels op de ATP Rankings.

De acht geplaatste dubbels:

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Ranking Speler Prestatie
1. Vlag van Spanje Sergio Casal
Vlag van Spanje Emilio Sánchez
Halve finale
2. Vlag van Verenigde Staten Ken Flach
Vlag van Verenigde Staten Robert Seguso
Finale
3. Vlag van Zweden Stefan Edberg
Vlag van Zweden Anders Järryd
Halve finale
4. Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
vijfde
5. Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř
Winnaars
6. Vlag van Verenigde Staten Scott Davis
Vlag van Verenigde Staten David Pate
zevende
7. Vlag van Australië Peter Doohan
Vlag van Australië Laurie Warder
achtste
8. Vlag van Verenigde Staten Gary Donnelly
Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
zesde

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee koppels gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier koppels gelijk wordt er gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de wedstrijd commissie.

Rode groep[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř
Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
6–2, 6-1, 6-4
Vlag van Zweden Stefan Edberg
Vlag van Zweden Anders Järryd
Vlag van Australië Peter Doohan
Vlag van Australië Laurie Warder
4-6, 6-3, 6-3, 7-6
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř
Vlag van Australië Peter Doohan
Vlag van Australië Laurie Warder
6–4, 3–6, 6–3, 7–5
Vlag van Zweden Stefan Edberg
Vlag van Zweden Anders Järryd
Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
7–6, 6–3, 6–2
Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
Vlag van Australië Peter Doohan
Vlag van Australië Laurie Warder
7–6, 7–6, 2–6, 4–6, 7–6
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř
Vlag van Zweden Stefan Edberg
Vlag van Zweden Anders Järryd
2–6, 7–6, 1–6, 7–6, 7–5
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř
3-0 9-3 64-54
2 Vlag van Zweden Stefan Edberg
Vlag van Zweden Anders Järryd
2-1 8-4 71-53
3 Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
1-2 3-8 45-67
4 Vlag van Australië Peter Doohan
Vlag van Australië Laurie Warder
0-3 4-9 66-72

Blauwe groep[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag
Vlag van Verenigde Staten Ken Flach
Vlag van Verenigde Staten Robert Seguso
Vlag van Spanje Sergio Casal
Vlag van Spanje Emilio Sánchez
6–3, 6–3, 6–2
Vlag van Verenigde Staten Gary Donnelly
Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
Vlag van Verenigde Staten Scott Davis
Vlag van Verenigde Staten David Pate
6–3, 3–6, 6–3, 6–4
Vlag van Verenigde Staten Ken Flach
Vlag van Verenigde Staten Robert Seguso
Vlag van Verenigde Staten Scott Davis
Vlag van Verenigde Staten David Pate
6–3, 6–2, 6–4
Vlag van Spanje Sergio Casal
Vlag van Spanje Emilio Sánchez
Vlag van Verenigde Staten Gary Donnelly
Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
6–3, 6–4, 6–4
Vlag van Spanje Sergio Casal
Vlag van Spanje Emilio Sánchez
Vlag van Verenigde Staten Scott Davis
Vlag van Verenigde Staten David Pate
7–6, 6–4, 7–6
Vlag van Verenigde Staten Gary Donnelly
Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
Vlag van Verenigde Staten Ken Flach
Vlag van Verenigde Staten Robert Seguso
6–3, 7–6, 6–1
Nr. Speler Wedstrijd
W - V
Sets
W - V
Games
W - V
1 Vlag van Verenigde Staten Ken Flach
Vlag van Verenigde Staten Robert Seguso
2-1 6-3 46-36
2 Vlag van Spanje Sergio Casal
Vlag van Spanje Emilio Sánchez
2-1 6-3 46-45
3 Vlag van Verenigde Staten Gary Donnelly
Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
2-1 6-4 51-44
4 Vlag van Verenigde Staten Scott Davis
Vlag van Verenigde Staten David Pate
0-3 1-9 41-59

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

Om plek 5[bewerken | brontekst bewerken]

Om plek 5
         
4  Vlag van Verenigde Staten Paul Annacone
 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Christo van Rensburg
6 3 6
8  Vlag van Verenigde Staten Gary Donnelly
 Vlag van Verenigde Staten Peter Fleming
1 6 1

Om plek 7[bewerken | brontekst bewerken]

Om plek 7
         
6  Vlag van Verenigde Staten Scott Davis
 Vlag van Verenigde Staten David Pate
6 6  
7  Vlag van Australië Peter Doohan
 Vlag van Australië Laurie Warder
4 2  

Finales[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                                 
  3  Vlag van Zweden Stefan Edberg
 Vlag van Zweden Anders Järryd
6 3 6 3 4  
5  Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř
3 6 2 6 6  
  5  Vlag van Tsjecho-Slowakije Tomáš Šmíd
 Vlag van Tsjecho-Slowakije Miloslav Mečíř
6 7 6 6  
  2  Vlag van Verenigde Staten Ken Flach
 Vlag van Verenigde Staten Robert Seguso
4 5 7 3  
2  Vlag van Verenigde Staten Ken Flach
 Vlag van Verenigde Staten Robert Seguso
6 6 3 5 7
  1  Vlag van Spanje Sergio Casal
 Vlag van Spanje Emilio Sánchez
1 2 6 7 5  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]