ATP Finals 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP Finals 2019
ATP Finals 2019
Officiële naam Nitto ATP Finals
Editie 2019 (50e editie)
Stad, land LondenVerenigd Koninkrijk
Locatie The O2 Arena
Datum 10 - 17 november
Auspiciën ATP
Categorie ATP Finals
Prijzengeld $ 9.000.000
Deelnemers 8 enkel / 8 dubbel
Ondergrond Hardcourt, indoor
Winnaar enkel Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás
Winnaars dubbel Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
Toernooidirecteur Adam Hogg
Vorige: 2018     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

De ATP Finals 2019 werden van 10 tot en met 17 november 2019 gehouden in The O2 Arena in Londen. Er werd indoor op hardcourtbanen gespeeld. Het deelnemersveld bestond uit de beste acht spelers/dubbels van de ATP Rankings.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

De acht geplaatste spelers:

Nr. Speler Ranking Resultaat
1. Vlag van Spanje Rafael Nadal 1 groepsfase
2. Vlag van Servië Novak Đoković 2 groepsfase
3. Vlag van Zwitserland Roger Federer 3 halve finale
4. Vlag van Rusland Daniil Medvedev 4 groepsfase
5. Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 5 runner-up
6. Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 6 winnaar
7. Vlag van Duitsland Alexander Zverev 7 halve finale
8. Vlag van Italië Matteo Berrettini 8 groepsfase

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar zonder nederlaag $ 2.871.000 1500
winnaar GF + $ 2.011.000 GF + 900
finale GF + $ 657.000 GF + 400
groepsfase (per overwinning) $ 215.000 200
deelnemers $ 215.000
vervangers $ 116.000

GF = Resultaten behaald in de groepsfase

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee spelers gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier spelers gelijk zijn, valt degene die minder dan drie wedstrijden heeft gespeeld sowieso af en wordt er vervolgens gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de ATP-ranglijst opgemaakt na het ATP-toernooi van Parijs.

Groep Andre Agassi[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Wedstrijd
w-v
Sets
w-v
Games
w-v
1 Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 2-1 5-2 41-34
2 Vlag van Duitsland Alexander Zverev 2-1 4-2 30-28
3 Vlag van Spanje Rafael Nadal 2-1 4-4 44-44
4 Vlag van Rusland Daniil Medvedev 0-3 1-6 36-45

Groep Björn Borg[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Wedstrijd
w-v
Sets
w-v
Games
w-v
1 Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 2-1 4-3 42-39
2 Vlag van Zwitserland Roger Federer 2-1 4-2 35-30
3 Vlag van Servië Novak Đoković 1-2 3-4 35-34
4 Vlag van Italië Matteo Berrettini 1-2 2-4 25-34

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  6  Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 6 6  
3  Vlag van Zwitserland Roger Federer 3 4  
  6  Vlag van Griekenland Stéfanos Tsitsipás 66 6 7
  5  Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 7 2 64
5  Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 7 6
  7  Vlag van Duitsland Alexander Zverev 5 3  

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

De acht geplaatste teams:

Nr. Team Ranking Resultaat
1. Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
1 halve finale
2. Vlag van Polen Łukasz Kubot
Vlag van Brazilië Marcelo Melo
2 halve finale
3. Vlag van Duitsland Kevin Krawietz
Vlag van Duitsland Andreas Mies
3 groepsfase
4. Vlag van Verenigde Staten Rajeev Ram
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Salisbury
4 groepsfase
5. Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
5 runners-up
6. Vlag van Nederland Jean-Julien Rojer
Vlag van Roemenië Horia Tecău
6 groepsfase
7. Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
8 winnaars
8. Vlag van Kroatië Ivan Dodig
Vlag van Slowakije Filip Polášek
9 groepsfase

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar zonder nederlaag $ 533.000 1500
winnaar GF+ $ 310.000 GF+900
finale GF+ $ 106.000 GF+400
groepsfase (per overwinning) $ 40.000 200
deelnemers $ 103.000
vervangers $ 40.000

De Amerikanen Bob Bryan en Mike Bryan waren oorspronkelijk eveneens gekwalificeerd, maar beëindigden hun seizoen na de US Open.

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

De eindstand in de groepsfase wordt bepaald door achtereenvolgend te kijken naar eerst het aantal overwinningen in combinatie met het aantal wedstrijden. Mochten er dan twee koppels gelijk staan wordt er naar het onderling resultaat gekeken. Mocht het aantal overwinningen en wedstrijden bij drie of vier koppels gelijk zijn, valt het koppel dat minder dan drie wedstrijden heeft gespeeld sowieso af en wordt er vervolgens gekeken naar het percentage gewonnen sets en eventueel gewonnen games. Als er dan nog steeds geen ranglijst opgemaakt kan worden dan beslist de ATP-ranglijst opgemaakt na het ATP-toernooi van Parijs.

Groep Maks Mirni[bewerken | brontekst bewerken]

Groep Jonas Björkman[bewerken | brontekst bewerken]

Eindfase[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale Finale
                         
  7  Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
 Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
6 7  
2  Vlag van Polen Łukasz Kubot
 Vlag van Brazilië Marcelo Melo
3 64  
  7  Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
 Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
6 6
  5  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
3 4
5  Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
 Vlag van Nieuw-Zeeland Michael Venus
65 7 [10]
  1  Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
 Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud
7 610 [6]  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]