Europa Cup (mannenhandbal) 1978/79

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
European Champions Cup 1978–1979
Toernooi-informatie
Organisator IHF
Editie 19
Datum 8 okt. 1978 - 29 apr. 1979
Teams 26
Eindrangschikking
Winnaar Vlag van Duitsland TV Großwallstadt (1e titel)
Tweede plaats Vlag van Duitse Democratische Republiek SC Empor Rostock
Toernooistatistieken
Wedstrijden 48
Doelpunten 1.830  (38,13 per wedstrijd)
Navigatie
1977/78     1979/80
Portaal  Portaalicoon   Handbal
TV Großwallstadt winnaar van de European Champion Cup 1978/79.

De European Champions Cup 1978/79 was de negentiende editie van de hoogste handbalcompetitie voor clubs in Europa.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Tweede ronde
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) CB Calpisa Alicante Vlag van Bondsrepubliek Duitsland TV Großwallstadt Vlag van Duitse Democratische Republiek SC Empor Rostock Vlag van Denemarken KFUM Fredericia
Vlag van Polen Śląsk Wrocław Vlag van Hongarije Budapest Honvéd
Eerste ronde
Vlag van België Sporting Neerpelt Vlag van Italië Pallamano Trieste Vlag van Bulgarije (1971-1990) CSKA Sofia Vlag van Zwitserland TV Zofingen
Vlag van Luxemburg Eschois Fola Vlag van Nederland Hermes Den Haag Vlag van Israël Maccabi Petah-Tikva Vlag van Finland Sparta Helsinki
Vlag van Portugal Sporting Lissabon Vlag van Verenigd Koninkrijk Kirkby HC Liverpool Vlag van Faeröer Kyndil Tórshavn Vlag van Oostenrijk ASKO Linz
Vlag van Noorwegen Refstad IL Vlag van Frankrijk Stella Sports Saint-Maur Vlag van IJsland Valur Reykjavík Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Željezničar Sarajevo
Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo București Vlag van Sovjet-Unie CSKA Moskou Vlag van Tsjechië VSZ Košice Vlag van Zweden HK Drott

Voorronde[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Team 1 Score Team 2 1 2
Pallamano Trieste Vlag van Italië 27 – 42 Vlag van Oostenrijk ASKO Linz 11 – 10 16 – 32
Hermes Den Haag Vlag van Nederland 36 – 42 Vlag van België Sporting Neerpelt 18 – 16 18 – 26
Željezničar Sarajevo Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 60 – 37 Vlag van Israël Maccabi Petah-Tikva 30 – 16 30 – 21
TV Zofingen Vlag van Zwitserland 32 – 41 Vlag van Tsjechië VSZ Košice 18 – 25 14– 16
Sporting Lissabon Vlag van Portugal 30 – 40 Vlag van Frankrijk Stella Sports Saint-Maur 18 – 18 12 – 22
HK Drott Vlag van Zweden 61 – 27 Vlag van Faeröer Kyndil Tórshavn 31 – 13 30 – 14
Refstad IL Vlag van Noorwegen 28 – 28 Vlag van IJsland Valur Reykjavík 16 – 14 12 – 14
CSKA Sofia Vlag van Bulgarije (1971-1990) 35 – 54 Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo București 17 – 23 18 – 31
CSKA Moskou Vlag van Sovjet-Unie 71 – 23 Vlag van Finland Helsinki IFK 36 – 19 35 – 14
Kirkby HC Liverpool Vlag van Verenigd Koninkrijk 26 – 48 Vlag van Luxemburg Eschois Fola 14 – 24 12 – 24

Tweede ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Team 1 Score Team 2 1 2
TV Großwallstadt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 28 – 26 Vlag van Oostenrijk ASKO Linz 14 – 11 14 – 15
VSZ Košice Vlag van Tsjechië 42 – 31 Vlag van België Sporting Neerpelt 23 – 13 19 – 18
Željezničar Sarajevo Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 43 – 44 Vlag van Hongarije Budapest Honvéd 26 – 22 17 – 22
Stella Sports Saint-Maur Vlag van Frankrijk 35 – 34 Vlag van Zweden HK Drott 20 – 16 15 – 18
CB Calpisa Alicante Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) 35 – 32 Vlag van Denemarken KFUM Fredericia 16 – 12 19 – 20
Valur Reykjavík Vlag van IJsland 39 – 45 Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo București 19 – 25 20 – 20
CSKA Moskou Vlag van Sovjet-Unie 59 – 49 Vlag van Polen Śląsk Wrocław 35 – 23 24 – 26
Eschois Fola Vlag van Luxemburg 24 – 51 Vlag van Duitse Democratische Republiek SC Empor Rostock 10 – 25 14 – 26

Hoofdronde[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Team 1 Score Team 2 1 2
TV Großwallstadt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 34 – 27 Vlag van Tsjechië VSZ Košice 17 – 12 17 – 15
Stella Sports Saint-Maur Vlag van Frankrijk 39 – 51 Vlag van Hongarije Budapest Honvéd 19 – 25 20 – 26
Dinamo București Vlag van Roemenië (1965-1989) 48 – 38 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) CB Calpisa Alicante 28 – 14 20 – 24
CSKA Moskou Vlag van Sovjet-Unie 36 – 37 Vlag van Duitse Democratische Republiek SC Empor Rostock 22 – 20 14 – 17

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Team 1 Score Team 2 1 2
TV Großwallstadt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 42 – 36 Vlag van Hongarije Budapest Honvéd 18 – 9 24 – 27
SC Empor Rostock Vlag van Duitse Democratische Republiek 37 – 36 Vlag van Roemenië (1965-1989) Dinamo București 19 – 14 18 – 22

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Team 1 Score Team 2 Locatie
22 april 1979 TV Großwallstadt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 14 – 10 Vlag van Duitse Democratische Republiek SC Empor Rostock Olympiahalle, München
29 april 1979 SC Empor Rostock Vlag van Duitse Democratische Republiek 16 – 18 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland TV Großwallstadt Stadthalle, Rostock
Totaal
TV Großwallstadt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 30 – 28 Vlag van Duitse Democratische Republiek SC Empor Rostock
TV Großwallstadt
1ste titel

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]