Europa Cup (mannenhandbal) 1972/73

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
European Champions Cup 1972–1973
In het Westfalenhallen in Dortmund vindt de finale plaats.
Toernooi-informatie
Organisator IHF
Editie 13
Datum 27 okt. 1972 - 7 apr. 1973
Teams 25
Eindrangschikking
Winnaar Vlag van Sovjet-Unie MAI Moskou (1e titel)
Tweede plaats Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Partizan Bjelovar
Toernooistatistieken
Wedstrijden 33
Doelpunten 993  (30,09 per wedstrijd)
Navigatie
1971/72     1973/74
Portaal  Portaalicoon   Handbal

De European Champions Cup 1972/73 was de dertiende editie van de hoogste handbalcompetitie voor clubs in Europa. Het team van MAI Moskou won voor de eerste keer de European Champions Cup.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Tweede ronde
Vlag van Sovjet-Unie MAI Moskou Vlag van België Avanti Lebbeke Vlag van Zwitserland ATV Bazel Vlag van Oostenrijk UHC Salzburg
Vlag van Roemenië (1965-1989) Steaua București Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Partizan Bjelovar Vlag van Zweden IK Hellas
Eerste ronde
Vlag van IJsland Fram Reykjavik Vlag van Bulgarije (1971-1990) VIF Dimitrov Sofia Vlag van Polen Śląsk Wrocław Vlag van Luxemburg HB Dudelange
Vlag van Finland HIFK Helsinki Vlag van Noorwegen Oppsal IF Vlag van Hongarije Elektromos Vlag van Frankrijk Stella Sports Saint-Maur
Vlag van Denemarken IF Stadion Brøndby Vlag van Italië CUS Vérone Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) BM Granollers Vlag van Nederland Sittardia
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Frisch Auf Göppingen Vlag van Israël Hapoël Ramat Gan Vlag van Portugal Sporting Portugal Vlag van Duitse Democratische Republiek SC DHfK Leipzig
Vlag van Faeröer Kyndil Tórshavn Vlag van Tsjechië Baník Karviná

Voorronde[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Team 1 Score Team 2 1 2
Oppsal IF Vlag van Noorwegen 26 – 25 Vlag van Polen Śląsk Wrocław 16 – 11 10 – 14
SC DHfK Leipzig Vlag van Duitse Democratische Republiek 38 – 24 Vlag van Frankrijk Stella Sports Saint-Maur 24 – 13 14 – 11
IF Stadion Brøndby Vlag van Denemarken 28 – 31 Vlag van IJsland Fram Reykjavik 15 – 15 13 – 16
Elektromos Vlag van Hongarije 29 – 40 Vlag van Bulgarije (1971-1990) VIF Dimitrov Sofia 13 – 12 16 – 28
HIFK Helsinki Vlag van Finland 47 – 28 Vlag van Faeröer Kyndil Tórshavn 25 – 14 22 – 14
Frisch Auf Göppingen Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 68 – 18 Vlag van Italië CUS Vérone 38 – 6 30 – 12
HB Dudelange Vlag van Luxemburg 26 – 33 Vlag van Israël Hapoël Ramat Gan 16 – 18 10 – 15
Sittardia Vlag van Nederland 35 – 27 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) BM Granollers 17 – 12 18 – 15
Baník Karviná Vlag van Tsjechië 40 – 26 Vlag van Portugal Sporting Portugal 24 – 11 16 – 15

Tweede ronde[bewerken | brontekst bewerken]

Team 1 Score Team 2 1 2
MAI Moskou Vlag van Sovjet-Unie 50 – 26 Vlag van België Avanti Lebbeke 28 – 12 22 – 14
Steaua București Vlag van Roemenië (1965-1989) 34 – 23 Vlag van Noorwegen Oppsal IF 21 – 9 13 – 14
SC DHfK Leipzig Vlag van Duitse Democratische Republiek 26 – 23 Vlag van Denemarken IF Stadion Brøndby 15 – 12 11 – 11
HIFK Helsinki Vlag van Finland 46 – 53 Vlag van Bulgarije (1971-1990) VIF Dimitrov Sofia 24 – 30 22 – 23
Frisch Auf Göppingen Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 39 – 25 Vlag van Zwitserland ATV Bazel 22 – 10 17 – 15
Hapoël Ramat Gan Vlag van Israël 19 – 36 Vlag van Zweden IK Hellas 8 – 18 11 – 18
Sittardia Vlag van Nederland 30 – 25 Vlag van Oostenrijk UHC Salzburg 11 – 7 19 – 18
Baník Karviná Vlag van Tsjechië 29 – 32 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Partizan Bjelovar 16 – 10 13 – 22

Hoofdronde[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Team 1 Score Team 2 1 2
VIF Dimitrov Sofia Vlag van Bulgarije (1971-1990) 25 – 28 Vlag van Duitse Democratische Republiek SC DHfK Leipzig 14 – 11 11 – 17
MAI Moskou Vlag van Sovjet-Unie 41 – 31 Vlag van Roemenië (1965-1989) Steaua București 22 – 14 19 – 17
Frisch Auf Göppingen Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 32 – 34 Vlag van Zweden IK Hellas 19 – 13 13 – 21
Partizan Bjelovar Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 33 – 27 Vlag van Nederland Sittardia 21 – 14 12 – 13

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Team 1 Score Team 2 1 2
SC DHfK Leipzig Vlag van Duitse Democratische Republiek 23 – 28 Vlag van Sovjet-Unie MAI Moskou 14 – 11 9 – 17
IK Hellas Vlag van Zweden 33 – 36 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Partizan Bjelovar 20 – 13 13 – 23

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Team 1 Score Team 2 Locatie
7 april 1973 MAI Moskou Vlag van Sovjet-Unie 26 – 23 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Partizan Bjelovar Westfalenhallen, Dortmund
MAI Moskou
1ste titel

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]