Wereldkampioenschappen gewichtheffen 1949
Wereldkampioenschappen gewichtheffen 1949 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||
Het WK-podium bij de bantamgewichten.
| |||||||
Gehouden in | ![]() | ||||||
Editie | 27e (wk) 31e (ek) | ||||||
Jaar | 1949 | ||||||
Sport | ![]() | ||||||
Organisator | FIPH | ||||||
Eerste editie | 1891 | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
De wereldkampioenschappen gewichtheffen 1949 waren door de Fédération Internationale de Poids et Halteres (FIPH) georganiseerde kampioenschappen voor gewichtheffers. De 27e editie van de wereldkampioenschappen vond plaats in het Circustheater in het Nederlandse Scheveningen van 4 tot en met 6 september 1949. Het was tevens de 31e editie van de Europese kampioenschappen.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Goud was er voor de Amerikanen Stanley Stanczyk (middenzwaargewichten) en John Davis (zwaargewichten), de Egyptenaren Khadr El-Touni (middengewichten), Ibrahim Shams (lichtgewichten) en Mahmoud Fayad (vedergewichten) en de Iraniër Mahmoud Namjoo (bantamgewichten). Namjoo vestigde er een nieuw wereldrecord (90+97,5+127,5 kg).[1]
In totaal kapen de Amerikanen vijf medailles weg (tweemaal goud, tweemaal zilver en eenmaal brons), de Egyptenaren behalen er vier (driemaal goud en eenmaal zilver) en de Iraniërs drie (eenmaal goud en tweemaal zilver). De Belg Robert Allart behaalde er brons. Daarnaast waren er twee medailles voor Frankrijk (eenmaal zilver en eenmaal brons) en Denemarken (tweemaal zilver). Zweden keerde met een medailles (brons) naar huis.
Europese kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Europees goud was er voor de Fransen Marcel Thévenet (bantamgewichten) en Jean Debuf (middenzwaargewichten), de Denen Johan Runge (vedergewichten) en Niels Petersen (zwaargewichten), de Zweed Arvid Andersson (lichtgewichten) en de Brit Ernest Peppiatt (middengewichten).[2]
De Fransen kaapten in totaal vier medailles weg (tweemaal goud, eenmaal zilver en eenmaal brons), evenals de Finnen (tweemaal zilver en tweemaal brons). De Denen (tweemaal goud), Britten (eenmaal goud en eenmaal zilver), Zweden (eenmaal goud en eenmaal brons) en de Belgen (eenmaal zilver en enmaal brons) elks twee. Het Belgisch zilver werd behaald door Robert Allart bij de zwaargewichten en het brons door Theofiel Huyge bij de lichtgewichten. Allart tilde in totaal 387,5 kg (127,5 + 115 + 145 kg)[3] en Huyge 297,5 kg (85 + 92,5 + 120 kg).[4]
Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]
Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Gewichtsklasse | ![]() |
![]() |
![]() | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Bantamgewichten | ![]() |
315 kg | ![]() |
295 kg | ![]() |
295 kg |
Vedergewichten | ![]() |
332,5 kg | ![]() |
312,5 kg | ![]() |
302,5 kg |
Lichtgewichten | ![]() |
352,5 kg | ![]() |
342,5 kg | ![]() |
322,5 kg |
Middengewichten | ![]() |
397,5 kg | ![]() |
385 kg | ![]() |
340 kg |
Middenzwaargewichten | ![]() |
412,5 kg | ![]() |
382,5 kg | ![]() |
365 kg |
Zwaargewichten | ![]() |
442,5 kg | ![]() |
390 kg | ![]() |
387,5 kg |
Europese kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Gewichtsklasse | ![]() |
![]() |
![]() | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Bantamgewichten | ![]() |
267,5 kg | niet uitgereikt | |||
Vedergewichten | ![]() |
312,5 kg | ![]() |
302,5 kg | ![]() |
270 kg |
Lichtgewichten | ![]() |
322,5 kg | ![]() |
300 kg | ![]() |
297,5 kg |
Middengewichten | ![]() |
335 kg | ![]() |
332,5 kg | ![]() |
330 kg |
Middenzwaargewichten | ![]() |
382,5 kg | ![]() |
350 kg | ![]() |
342,5 kg |
Zwaargewichten | ![]() |
390 kg | ![]() |
387,5 kg | ![]() |
365 kg |
- (en) SCHÖDL Gottfried, Results World Championships seniors 1997-2007, IWF (Internet Archive)
- (en) Results European Weightlifting Championships 1896-1992, Sport-record.de
- ↑ (en) Results 1949 World Championship, Lift Up
- ↑ (en) Results 1949 European Championships, Lift Up
- ↑ (en) Results 1949 World Championship (Super heavyweight), Lift Up
- ↑ (en) Results 1949 European Championship (lightweight), Lift Up