Flakpanzer 38(t)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Flakpanzer 38(t)
Flakpanzer 38(t)
Soort
Periode -
Bemanning 4
Lengte 4,61 m
Breedte 2,15 m
Hoogte 2,25 m
Gewicht 9800 kg
Pantser en bewapening
Pantser 10-15 mm
Hoofdbewapening 2cm-Flak 38
Motor 110 kW (147 pk)
Snelheid (op wegen) 42 km/h
Rijbereik 210 km

De Flakpanzer 38(t) was een Duitse luchtafweertank tijdens de Tweede Wereldoorlog. De tank was gebaseerd op het onderstel van de Panzerkampfwagen 38(t) en werd vanaf november 1943 tot februari 1944 gebouwd. Het wapen, een 2cm-Flak 38-kanon, was aan de achterkant van het voertuig gemonteerd. In totaal werden er 141 exemplaren gebouwd.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het plan was de Flakpanzer 38(t) toe te voegen aan het luchtafweerpeloton van ieder tankbataljon in de pantserdivisies. De meeste gingen echter naar de eenheden aan het Westfront, slechts een klein deel kwam aan het Oostfront terecht. Naarmate de oorlog vorderde, bleek de bewapening niet meer voldoende voor het afweren van geallieerde vliegtuigen en werd de luchtafweertank een gemakkelijke prooi voor jachtbommenwerpers. Daarom werd ze aan het eind van de oorlog, vanwege de mogelijkheid om het wapen tot min 5 graden te laten zakken, ingezet tegen infanterie en licht- of niet gepantserde voertuigen.

Er zijn nog vier exemplaren in volledige staat overgebleven.