Gebruiker:Ajv39/kladblok/SF

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Sigfox
Oprichting 2009
Oprichter(s) Christophe Fourtet en
Thierry Bailleul
Eigenaar Idinvest Partners,
Elai Partners,
Intel Capital,
Ixo Private Equity en
Partech Ventures
Sleutelfiguren Anne Lauvergeon
Land Frankrijk
Hoofdkantoor Labège
Website sigfox.com
Portaal  Portaalicoon   Economie

Sigfox, door het bedrijf zelf gespeld met alleen hoofdletters (SIGFOX), is een Franse provider die een draadloos netwerk met dezelfde naam uitrolt en zegt de enige provider te zijn die zich enkel richt op het internet der dingen en m2m (machine to machine). Het draadloze Sigfox netwerk is een LPWA-technologie (Low Power Wide Area) die speciaal bedoeld is om “dingen” (apparaten) aan het internet te koppelen. Deze technologie is geschikt voor apparaten die langdurig of altijd aan staan en af en toe slechts kleine hoeveelheden data verzenden en dit op een energiezuinige, vaak batterijgevoede manier over een grote afstand doen. Als voorbeelden zijn te noemen: consumentenelektronica, slimme meters, intelligente gebouwen en het versturen van gegevens van en naar waterschappen of gemeentes.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Sigfox is in 2009 opgericht in Frankrijk door Ludovic Le Moan (CEO) and Christophe Fourtet (Scientific Director). Het hoofdkantoor is gevestigd in Labège nabij Toulouse.

Vergelijkbare systemen[bewerken | brontekst bewerken]

Het netwerk kan niet vergeleken worden met andere draadloze netwerken, waarbij vaak een grote bandbreedte over grote afstand gewenst is. Deze netwerken zijn duur, kosten veel energie en zijn hierdoor minder geschikt om veel apparaten die weinig data hoeven te verzenden aan te sluiten op het internet der dingen. In deze markt is conncurentie op komst; zo is KPN bezig met het uitrollen van een LoRa (Long Range) netwerk in Nederland en The Things Network, een bedrijf dat door middel van crowdfunding een dekkend open source netwerk in o.a. Amsterdam uitgerold heeft. Dekking Sigfox maakt gebruik van Sigfox Network Operators (SNO’s) die per land of stad het netwerk uitrollen en beheren. In Frankrijk doet Sigfox dit zelf maar voor Nederland is dit het bedrijf AEREA. Deze bedrijven beheren de netwerken maar de gegevensstroom gaat via de servers van Sigfox. Nederland heeft momenteel met circa 50 basisstations nog geen volledige dekking en zeker in het noorden van het land zitten grote gaten. Er zijn (jan. 2016) circa 300 basisstations gepland waarmee buiten een dekking van ongeveer 99% en binnen een dekking van ongeveer 86% gehaald zal worden. Landen die inmiddels “volledige” dekking hebben zijn Frankrijk (1200 basisstations), Nederland maar ook Spanje (1300 basisstations). Verder wordt er in meerdere landen momenteel gewerkt aan het netwerk waaronder: Verenigde Staten, Groot Brittannië, Denemarken, België, luxemburg, Tsjechië en italië. Hiernaast zijn er ook steden die voor het stedelijke gebied een netwerk hebben opgezet.

Technologie[bewerken | brontekst bewerken]

Sigfox gebruikt radiotechnologie met eigen gepatenteerde UNB-modulatie (Ultra Narrow Band) om apparaten door middel van een sterstructuur via hun netwerk aan te sluiten op het internet. Doordat er gebruik wordt gemaakt van UNB is het mogelijk om energiezuinig te werken en zijn er in verhouding tot de bekende netwerken voor bijvoorbeeld mobiele telefoons weinig basisstations nodig. Het netwerk werkt in de licentievrije ISM-band (Industrial Scientific Medical), in Europa in de frequentie band 868 MHz, het netwerk is bidirectioneel wat inhoud dat zowel berichten vanuit een apparaat (uplink) als vanuit een basisstation (downlink) gezonden kunnen worden. De verbinding wordt altijd gestart door een apparaat en deze kan om een bevestiging (acknowlegement) vragen. Elk apparaat dat met het netwerk is verbonden heeft zijn eigen Id (Identificatie). Dit 4 bytes (32 bits) lange Id zit in het protocol van Sigfox en gaat dus niet van de lengte van de lading (payload) af. Een volledig bericht bestaat uit 26 bytes hiervan zijn er 4 voor het Id, maximaal 12 voor de payload en een aantal bytes voor authenthicatie en beveiliging. De exacte samenstelling van een bericht is geheim en is alleen bekend bij speciale gecertificeerde bedrijven die de modemchips maken, zoals Atmel en Axsem Er is een beperking in het aantal berichten dat per dag mag worden gestuurd, namelijk 140 berichten van 12 bytes (96 bits) en vier maal een downlink bericht van maximaal 8 bytes (64 bits). Dit komt mede omdat er in Europa geregeld is dat er in de 868-MHz-band maximaal 1 % van de tijd gezonden mag worden. Elk bericht wordt drie keer verzonden met een andere semi-willekeurige frequentie binnen een 200 kHz spectrum op de ISM-band om de kans dat het bericht aankomt te vergroten. Omdat het verzenden van één individueel bericht tot twee seconden duurt en dit drie keer wordt gedaan duurt het totale verzenden maximaal zes seconden en mogen er dus zes berichten per uur (36 seconden = 1%) worden verzonden. Per dag komt dit dus neer op 144 (6 × 24) berichten. Om ook berichten terug te kunnen sturen is er een beperking gemaakt op 140 uplink en 4 downlink berichten in het duurste/grootste abonnement. Sigfox kent een viertal abonnementen:

  • Platina: 101 tot 140 berichten + 4 downlink
  • Goud: 51 tot 100 berichten + 2 downlink
  • Zilver: 3 tot 50 berichten + 1 downlink
  • Eén: 1 tot 2 berichten + geen downlink

Er is in de Europese regelgeving een beperking aan het vermogen waarmee maximaal verzonden mag worden en dit is vastgestelt op 147 dBm. Dit kan omgerekend worden naar een vermogen in Watt:

Het basisstation is ultra gevoelig en het is mogelijk om berichten tot -142 dBm te ontvangen. Het verbindingsbudget ligt hiermee rond de 156 dBm wat lange afstands verbindingen mogelijk maakt. In de praktijk komt dit neer op 20 à 40 km buiten de stad en 5 à 10 km in een stad.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

Websites[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gebruiker:Ajv39/kladblok/SF&oldid=55571337"