Naar inhoud springen

Gebruiker:Chescargot/Margot Chamalaun

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Margot Chamalaun (?-?) was een schrijfster in de onderzoeksjournalistiek. Ze was gespecialiseerd in de velden van chemie, natuurkunde en historie en werkte bij de Intermediair.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Margot werd (datum) te (plaats) geboren als laatste telg van François Jean Chamuleau (1906-1974) en Elisabeth Carolina Marie van der Voort Chamuleau (1903-1999). Ze werd voorgegaan door vijf oudere broers en zussen, in respectievelijke volgorde: Frans, Wim, Rob, Marianne en Carla.

Studiejaren[bewerken | brontekst bewerken]

1968: "Margot A.R. Chamuleau" is voor het verenigingsjaar 1968-1969: benoemt tot voorzitter van de Katholieke meisjesstudentenvereniging "Religione iunctae amicitiaque"[1]

... Margot promoveerde tot doctorandus op (onderwerp)

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

1974: Kalkar casus[2][3]

1979: Over haar boek Breinverkenningen (recensie uit 1982[4]

1980: Artikel uit 1988 over Van Stevin tot Lorentz (1980) [5]

1981: Over haar boek Voltooid verleden tijd?[6] [7] In 83 wordt een onderzoekje geschreven waar haar boek als bron dient.[8]

...: Overlijden

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Artikels[bewerken | brontekst bewerken]

Boeken[bewerken | brontekst bewerken]

  • Margot Chamuleau (1973). De Maastrichtse Edison. Den Haag: Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging.
  • John Garbutt, Hans Linnemann, Rein Brolsma, Margot Chamalaun, Aurelio Peccei (1976). Mensen tellen. Utrecht: Spectrum.
  • Margot Chamalaun, Eric Jan Tuininga, Arnold Heertje (1979). Samenleving en technologie. Amsterdam: Intermediair.
  • M Chamalaun; et al (1979). Chips ... : grootschaligheid in het klein. Amsterdam : Intermediair.
  • Kees Boer en Margot Chamalaun (red.) (1979). Breinverkenningen. Van Gorcum Assen / Intermediair Amsterdam, 351 pag.
  • Kox en Chamalaun (1980). Van Stevin tot Lorentz.
  • M. Chamalaun en H.T. Waterbolk (ed.) (1981). Voltooid verleden tijd? Een hedendaagse kijk op de prehistorie. Intermediair, 260 pag..
  • M Chamalaun (1981). Het informatietijdperk : informatie verandert de samenleving. Amsterdam: Intermediair.
  • Margot Chamalaun, Doekele Stavenga (1982). Biofysica: levende natuurkunde. VNU Business Publ, afd. documentatie, 171 pag. . Dit boek is een samenstelling van de artikelen die daarvoor als een serie in de Intermediair waren gepubliceerd onder redactie van Chamalaun en Stavenga.
  • Mels Sluyser, Margot Chamalaun (1983). Kanker: hoe lang nog?.
  • Kees Boer en Margot Chamalaun (1985). Over voortplanting gesproken. Groningen/Amsterdam: Wolters-Noordhoff /Intermediair.

Papers[bewerken | brontekst bewerken]

  • Van Der Leeuw, S. E., A. Voorrips, M. Chamalaun, and H. T. Waterbolk. "Moderne ontwikkelingen in de archeologie." Voltooid Verleden Tijd (1980): 213-28.
  • Waals, J. D., M. Chamalaun, and H. T. Waterbolk. "Oudheid en grootheid. Archeologie en nationalisme." M. Chamalaun and HT Waterbolk (eds) (1980): 245-257.
  • Waterbolk, H. T. "Het vak prehistoric Karakter, doel en werkwijze." M. Chamalaun and HT Waterbolk (eds) (1980): 9-20.
  • Chamalaun, M., ed. Voltooid verleden tijd? Een hedendaagse kijk op de prehistorie. Backhuys, 1980.
  • Brandt, R. W., G. F. IJzereef, M. Chamalaun, and H. T. Waterbolk. "West Friesland in de Bronstijd. Leven en sterven ‘binnen de grenzen van een model’." M. Chamalaun and HT Waterbolk (eds) (1980): 47-62.