Gebruiker:Ecritures/Ras

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Tijdens zijn eerste missie in Perzië werd Gobineau geïnspireerd tot zijn idee van het bestaan van superieure rassen (races maîtresses); hij geloofde niet dat natuurlijke omstandigheden zoals rivieren en goede landbouwgrond de basis waren voor het ontstaan van superieure culturen, maar dat dergelijke culturen opgebouwd werden door superieure rassen. Hij stelde dat er een natuurlijke scheiding of barrière bestond tussen drie oorspronkelijke rassen, het blanke ras (race blanche), het negroïde ras (race noire) en het mongoloïde ras (race jaune). Omdat deze rassen door God geschapen waren zouden deze perfect zijn, maar door het overschrijden van rassenbarrières door rassenvermenging zou de menselijke soort degenereren. Tevens stelde hij dat het blanke ras het hoogst ontwikkeld was, en stelde het gelijk aan de Indo-Europese cultuur die bekendstond als die van de Ariërs. Volgens Gobineau was raszuiverheid een voorwaarde en een kenmerk van hoogstaande civilisatie. [1]

Gobineau zag het ontstaan van wereldrijken als een negatieve ontwikkeling die zou eindigen in de vernietiging van het superieure ras dat het rijk stichtte, daar er in wereldrijken rassenvermenging plaatsvindt die leidt tot degeneratie van het superieure ras. Gobineau noemde dit proces semitizatie, daar hij van mening was dat de Semitische volkeren het resultaat waren van rassenvermenging tussen zijn drie rassen. Om deze reden zag Gobineau – in tegenstelling tot latere racisten als Madison Grant, die het negroïde ras als inferieur zagen – Arabieren en Joden als inferieur. Gobineau zag de Noordse volkeren als de zuiverste blanken en achtte hen superieur aan andere blanke volkeren, zoals het Latijnse ras (race latine), waarmee hij de grondvesten voor de Noordse theorie legde. Bron: https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_de_Gobineau&oldid=56174157

  • Rassenwetenschap (naturalisten > antropologen)
  • Rassentheorie 'de extrapolatie van rassenwetenschap tot een algemene visie op de menselijke geschiedenis' (Jan Nederveen Pieterse > p.50)
  1. Jan Nederveen Pieterse (1990). Wit over zwart.