Gebruiker:Jpknaepen/Kladblok

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Jean-Pierre Knaepen
Jpknaepen/Kladblok
Algemene informatie
Geboren 25.11.1958
Land België
Werk
Genre(s) experimentele muziek, elektronische muziek, aleatorische muziek, musique concrète, nouvelle musique libre
Beroep componist, ingenieur
Instrument(en) guitaar, cello, piano, geprepareerde snaarinstrumenten, synthesizer, elektronica
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Jean Pierre Knaepen (Mortsel, 1958) is een Belgische componist die zich ook op andere kunstvormen richt.

levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Knaepen ontwikkelde al vroeg belangstelling voor experimentele muziek, maar studeerde electronica en wiskunde. Buiten enkele jaren dwarsfluit en gitaar, volgde hij geen specifieke muzikale opleiding.

Begin jaren zeventig begon hij te experimenteren met geluiden en opnameapparatuur. Het kreëren van nieuwe klanken was dermate belangrijk dat hij zelf akoestische en elektronische instrumenten bouwde.

In 1975 raakte hij in Berlijn geinspireerd door de Berlijnse School voor elektronische muziek en de nieuwe-avant-garde-bauhaus-beweging en kwam hij in contact met Klaus Schulze, Mani Neumeier (Guru Guru) en Klaus Dinger (Kraftwerk, Neu!). Hij begon muziekwerken te combineren met architectuur, theater, fotografie en poëzie.

In België werkte hij in 1980 voor de Studio voor Experimentele Muziek en verdiepte zich verder in de elektronische muziek. Na zich voorheen uitsluitend als autodidact ontwikkeld te hebben, volgde hij, midden jaren 80, seminaries aan het Institut de recherche et coordination acoustique/musique 'Ircam'. Onder invloed van Pierre Boulez, Iannis Xenakis en Luc Brewaeys ontwikkelde hij een aleatorische muziek gebaseerd op stochastische fenomenen en gekenmerkt door een structuur waarbij alle aspecten melodie, harmonie, interval , ritme, accent, timbre en dynamiek helder en precies zijn gedefinieerd.

Naar eigen zeggen onderging hij een "muzikale schok" tijdens een koncert van de dubbele contra-bassist Fernando Grillo. Hij zette zich tegen af elke vorm van gevestigde muzieknormen en maakte talloze improvisaties, studies en korte muziekwerken van uiteenlopende aard. Hij stichtte de ‘Compagnie Demesmaeker’ als omkadering voor zijn culturele projecten, organiseerde diverse totaal-spektakels, componeerde muziek, schreef toneel en poëzie en beoefende fotografie, schilder- en beeldhouwkunst.

Uit onenigheid met gevestigde culturele instanties en ideeën verhuisde hij begin jaren negentig naar Frankrijk. Hij ontwikkelde zijn 'mathematische muziek’ waarbij 'bewegingen en handelingen vertaald worden naar analytische vergelijkingen' en 'muzikale parameters bepaald worden door wiskundige formules'. Tevens ontwierp hij een eigen notatiesysteem om de beperkingen van het klassieke notenschrift te omzeilen. Hij doceerde kompositieleer en geluidsingenerie voor experimentele muziek.

Eind 2015 wordt de totstandkoming van zijn muziek nog duidelijker geformuleerd: 'elke klank is het gevolg van een komplex universeel ontwikkelingsproces en vormt tevens de basis voor nieuwe parameters die continu het geheel beïnvloeden'. Zijn nieuwste muziek getuigt van een ongekende vrijheid zonder belemmerende basisstructuren, met ruimte voor improvisaties en met een lichte nostalgie naar ‘la Musique Concrète’.

muziekwerken[bewerken | brontekst bewerken]

  • lied voor dada: 1974 > een mini-opera voor stem en stoel voor het toneelwerk 'absurd'
  • opus voor slag- en stemwerk: 1975 > voor ketel-drum en stem
  • akoestische klankexperimenten: 1977 > akoestische manipulaties voor geprepareerde instrumenten
  • elektronische klankexperimenten: 1977 > elektronische manipulaties gebaseerde op harmonische bovenklanken
  • elke and others: 1980 > voor elektronica en kinderstemmen, als antwoord op 'ut and others' van het SEM-ensemble
  • opnames voor synthesizer 1: 1981 > harmonische saturaties voor synthesizer
  • opnames voor synthesizer 2: 1981 > voor synthesizers en elektronische manipulaties
  • fernando grillo-ode: 1982 > cello-concert als eerbewijs aan de contrabassist Fernando Grillo
  • 100 kayaks sur l’ardèche: 1982 > voor slagwerk, metronoom, 2 piano's en elektronica
  • birds: 1983 > voor 2 hoorns, 2 fluiten en 2 cello's, gebaseerd op een studie van vogelvluchten
  • étude 1, 2 en 3: 1985 > 3 pianowerken met ruimte voor improvisaties
  • poetry & expression: 1987 > concrete poëzie voor stem en akoestiek zonder elektronica
  • conservation et conversation: 1987 > voor stemmen en konserve-slagwerk
  • vlaanderen beeft: 1987 > 10 korte werken voor de opening van 'Antwerpen kulturele hoofdstad'
  • the flag-project: 1989 > slagwerk voor de tentoonstelling 'the flagproject' in het Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen
  • 3 siècles d’architecture: 1989 - (onvoltooid) > voor geluidsopname en synthesizer
  • hommage à Erik Satie: 1992 > voor piano en stilte
  • piano-classic: 1993 > voor piano
  • priemgetallen: 1995 > totaal-spektakel voor robotten en boorhamer, slijpmachine, lasautomaat, slagwerk en saxofoon
  • harmonische konserven: 1995 > herbewerking van het werk 'conversation en conservation' van 1987
  • de geschiedkundige boeken: 1996 > voor stem, prepareerde piano en dans gebaseerd op het oude testament
  • Paris, vendredi 13 novembre 2015: 2015 > geluidsopnames ter herdenking van de terroristische aanval te Parijs
  • lou reed-memoriam: 2016 > voor versterkers en andere elektronica ter herdenking van Lou Reed
  • fanfare-blues: 2016 > voor koperblazers, gitaar en elektronische manipulaties

Categorie: componist, experimentele muziek, nouvelle musique libre