Gebruiker:Melika Claeys/Kladblok
Herberg De Wachtzaal, één van Zedelgems oudste cafés.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De spoorlijn Brugge-Torhout-Roeselare-Kortrijk werd aangelegd in 1845, het paste dan ook dat er in de onmiddelijke omgeving een herberg was. De wachtzaal zou voor het eerst haar deuren hebben geopend rond 1870. De rijksweg Knesselare-Eernegem lopende voorbij het station van Zedelgem werd aangelegd in 1854. Het was dan ook maar normaal dat langs deze weg enkele herbergen kwamen waar de voermannen even hun paarden stilhielden om een biertje te gaan drinken. Heel wat voermannen kwamen laden en lossen in het Zedelgems station. Tot 1926 woonden Herni Caerels en Sofie Vergaerde er en zij werden opgevolgd door Gustaaf Tak en Alida Caerels. Gustaaf hertrouwde met Elisa Vanroose. Vanaf 1959 werd de tapkraan overgenomen door hun dochter Marcella Tak en Edward Deschacht.
Naast de drankgelegenheid was er ook een zaal 'T Lusthof waar kon gedanst worden en waar er feesten gehouden werden.
De sfeer[bewerken | brontekst bewerken]
De naam De Wachtzaal hoeft men niet zover te gaan zoeken. Het was gelegen vlak voor de ingang van het station, zo konden de wachtende treinreizigers even binnen wippen. Ook de plaatselijke industrie leverde veel klanten op. De werknemers die met de trein huiswaarts keerden, kenden goed de weg naar dat kleine caféétje waar een gezellige sfeer heerste en waar men de zorgen van een zware dag even kon vergeten.
De gezelligheid was er troef... Men kon er niet alleen een pintje pakken maar ook eens gezellig een babbeltje slaan. Daar kon met op zijn Vlaams gezegd "een stukje gezonde Vlaamse leute meemaken".
Iedereen kende iedereen... hechte vrienden bij de graag geziene Marcella en de vriendelijke Edward. Er was plaats voor volks plezier en commentaar op het plaatselijke gebeuren in onvervalste Vlaamse volkssfeer. Er werd gebabbeld, gelachen, gedanst, gekaart en met de duiven gespeeld.
Het café telde 4 tafels in de zomer en 3 tafels in de winter. In de winter moest men een tafel wegnemen om plaats te maken voor de Leuvense stoof.
De Statievrienden[bewerken | brontekst bewerken]
In 1926 werd in De Wachtzaal een kaartvereniging gesticht door Gustaaf Tak, Alfons Devos, Jozef Mahieu, Charles Maertens en Gaston Vanhoornweder. Alle drankgelegenheden van de statiewijk werden hierbij betrokken en om beurt zou de maandelijkse kaarting plaatsvinden in één of andere herberg. Het gebeurde bij lottrekking en de eerste kaarting vond plaats bij Charles Maertens.
De Statievrienden telde bij de start 40 leden en door de jaren heen werd dit aantal niet zoveel maal overschreden omdat men erop stond dat wie lid werd een trouw lid zou zijn.
Er werd na een paar jaren besloten dat de prijskampen zouden plaatsvinden in De Wachtzaal, aangezien men daar over een zaal beschikte.
Tijdens de oorlog van 1940-1945 bleef men niet stilzitten, de kaartingen gingen door en het jaarlijk feest kwam er eveneens. Niet zo weelderig als in vredestijd maar er kwam wel eens een kazak met haring, een pekelharing, een bloedworst of een plak pens op de tafel.
Het zilveren, gouden en diamanten jubileum van de vereninging werden gevierd. Dit laatste gebeurde in 1986, daarna hield de vereniging op te bestaan.
De kaartersvereniging is één van de oudste kaartclubs van het land.
De Welkom[bewerken | brontekst bewerken]
De duivenvereniging De Welkom was ook eerst gevestigd in herberg De Wachtzaal, maar verhuisde daarna naar 't Breugelhof. Deze vereniging werd ook gesticht door Gustaaf Tak.
Biografie laatste eigenaar[bewerken | brontekst bewerken]
Edward Deschacht is afkomstig van Veldegem en werd er geboren in 1920, terwijl Marcella afkomstig is van Lichtervelde en er geboren werd in 1923. Ze huwden in volle oorlogstijd toen de wereld leed onder Hitler's Nazi-macht. In de Zedelgemse Flandria gaven zij elkaar het kerkelijk JA-woord in het jaar 1943. Ze hebben een zoon Freddy. Voordat Marcella in 1959 de herberg van haar vader overnam, hield zij in Zedelgem Dorp een textielwinkeltje open waar men aan ondergoed, breiwol, naalden enzovoort kwam. "In 't Katje" noemde de zaak en er stond een tekening van een poesje spelend met een bol breiwol voor het raam.
Vele jaren wonen ze op de wijk De Statie, vlak voor de ingang van het stationsgebouw waar ook hun herberg De Wachtzaal was gevestigd. Daar bouwde Edward een zelfstandige scrhijnwerkerij op die later werd overgenomen door hun zoon Freddy.
Ze hebben samen hun 75ste jubileum mogen vieren in het jaar 2018, waarna Edward overleed in het jaar 2019. Hij werd 98 jaar oud, Marcella heeft ondertussen de leeftijd van 97 jaar bereikt.
Het afscheid[bewerken | brontekst bewerken]
Op 27 januari 1991 besloten Marcella en Edward voorgoed de tapkraan te sluiten. Edward was de 70 voorbij en Marcella was er niet meer zover af.
Hiermee kwam een einde aan een goed stuks volkse geschiedenis.
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
Marcella Tak
Freddy Deschacht