Gebruiker:Mus0708/Kladblok

Koninklijkse Ieperse Turnkring (KIT) is een turnorganisatie opgestart in 1897.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De turnclub is opgestart in 1897 onder de naam Sint-Michielsgilde met als doel de jongens van straat te houden. Het was een katholieke turnclub. Alleen mannelijke leden waren welkom. De vereniging deed mee met allerlei demonstraties en optochten.

De totaalverwoesting van de stad Ieper door de Eerste Wereldoorlog zorgde voor een sluiting van de club. Nadat de heropbouw zo goed als afgerond was, kreeg de club de nieuw naam Sint-Michielsturners. De voorzitter was René Neuville en wordt iets later opgevolgd door E.H. Louis Socquet, toenmalige directeur van de Vakschool (het huidige VTI).

Van 1926 tot 1962 is Valère Seys voorzitter. Seys organiseerde in 1930 een massafeest, het gouwfeest^[1] op de Grote Markt van Ieper.

Na een conflict in 1938 tussen voorzitter Seys en het gouwbestuur nam de turnvereniging ontslag uit de Katholieke Turnbond. De club bekomt een onafhankelijke vereniging. Ten gevolge van de algemene mobilisatie in 1939 werden de activiteiten stopgezet.

Duitse bezetting[bewerken | brontekst bewerken]

Tot september 1944 gebruikte de Duitste troepen de trainingszaal, hierdoor verhuisde de club in 1941 naar het Sint-Vincentiuscollege in Ieper. De turnactiviteiten werden te gevaarlijk volgens de principaal Verhaeghe. Hij verbad de turnactiviteiten in 1943. Onder de leden telden we ook toekomstige schepen Luc Vanraes en de latere collegedirecteur M. Vandepitte.

Sint-Michielsturnkring[bewerken | brontekst bewerken]

Halfweg 1945 werd de turnvereniging heropgestart onder leiding van Valère Seys. Het duurde echter tot 1946 vooraleer de SMT weer op volle toeren kon draaien gezien de Engelsen tot dan nog de turnzaal achter de Sint-Pieterskerk bezetten. De vorige turnzaal werd verkocht aan de vakschool in 1947. De nieuwe turnzaal bevond zich in de Sint-Maartenskring in de Lange Meersstraat. Hetzelfde jaar sluit de club zich aan bij de Koninklijke Belgische Turnbond. De naam van de club veranderd in Sint-Michielsturnkring. In 1949 startte de meisjesafdelingen op. Angèle Mus behaalde in 1948 het diploma voorturner, hierdoor was ze de eerste vrouwelijke trainer van SMT

Jaren 60[bewerken | brontekst bewerken]

In deze naoorlogse periode bestond de helft (3/6) van de Belgische nationale ploeg uit Ieperlingen. Enkele gymnasten uit die tijd waren Lucien en Roger Mus, Norbert Dehaerne, Michel Truwant, Freddy Bille en Lucien Eeckhaut. Jozef Mus wierp zich op als trainer en bestuurder. Jozef bezet in de jaren 50 en 60 een leidende functie bij de Belgische Turnbond. De Brugse Thérèse Victoor (Belgisch Kampioen bij de dames) en Jacques Ghesquiere uit Wevelgem (Belgisch Kampioen bij de heren) komen de Ieperse rangen vervoegen. 1962: de Stad Ieper viert haar millenniumbestaan met een millennium-turngala georganiseerd door de turners.

In 1961 zijn de Britse kampioen Nick Stuart en de Britse vice-kampioen Gradley te gast in de kattenstad door de Mus-connectie.

In 1962: Marcel Tytgat volgt Valère Seys op als voorzitter.

Op 21 oktober 1964 verandert de naam naar Koninklijke Sint-Michiels-turnkring” (KMST) door de titel: "koninklijke Maatschappij." Hierdoor krijgt de club een nieuwe vlag van André Wenes.

Na de turncarrière (eind de jaren 1960) van Lucien Mus komt hij trainer, internationaal jurylid, hoofdtrainer van de nationale ploeg (vanaf 1966) en technisch verantwoordelijke bij Vlaamse Turnliga. Hij schiep de Talentenjacht, een vroege voorloper van de huidige topsportstructuur bij de GymFed. Onder leiding van Angèle Mus geraakt Rita Hespeel uit Ingelmunster tot lid van de nationale ploeg samen met haar streekgenote Jeanine Defreyne.

Jaren 70[bewerken | brontekst bewerken]

De turnvereniging viert in 1972 haar 75ste verjaardag. De club krijgt een nieuwe naam, de Koninklijke Ieperse Turnkring. In datzelfde jaar worden Jozef en Lucien Mus, Henri Dekaezemaeker en Jozef Claus op het stadhuis gehuldigd en ontvangen zij de stadsmedaille. Begin de jaren 1970 zijn de gebroeders Jean-Marie en Joselin Gantois, Eddy Viaene, Jozef Torsy, Filip Goerlandt, de gebroeders Boudrez en Dirk Pollee leden bij de herenploeg. Bij de dames, de gezusters Devos, Charlotte Demeere, Patricia Molein, Guydine Dehaerne, Giselle Gantois en Anne Boeve. Onder de trainers vinden we naast de "Mussen" ook Chris Vermote, Gaby Moors, Rosita Devos, Claudine Thoma en Jean-Marie Gantois.

Eind de jaren ‘70 en ‘80 kroont Frank Steelant zicht tot algemeen interfederaal kampioen. Dirk Pollee bekomt Belgisch kampioen in iedere leeftijdscategorie. Ook Gino Carlier won de kampioenstitels bij alle jeugdcategorieën. Luc Mus zet de eerste stappen in het trainerschap en komt nationaal jurylid. Greet Merlevede, de zusjes Sofie en Isabelle Nollet maken het tot de nationale ploeg. KIT beschikt in die periode over een complete dames- en herenploeg waardoor ze jaarlijks ook deelnamen aan internationale clubkampioenschappen. Zo namen ze deel aan de gerenommeerde Marconi Cup in Groot-Brittannië (vandaag gekend als de Rose Bowl).

Jaren 80[bewerken | brontekst bewerken]

In 1978 beslist de Ieperse Sportraad om de trofee van sportverdienste toe te kennen aan Lucien Mus. In 1982 verhuisde K.I.T. naar de turn- en polyvalente zaal in het Stedelijk Sportcentrum, waar de toestellen niet permanent konden blijven staan. In datzelfde jaar organiseert KIT de interland België – Groot-Brittannië als opening van het nieuwe Ieperse sportcomplex. In de jaren '80 richte de club turnkringen op in Poperinge, Vlamertinge, Brielen en Dikkebus. KIT starte ook een afdeling ballet en jazz op onder leiding van Carla Vannieuwenhuyze en Joke Quaghebeur. Poperinge en Vlamertinge gingen uiteindelijk zelfstandig hun weg. Uit de ballet- en jazzafdelingen ontstond Dansstudjoke. KIT scherpt de internationale contacten terug aan door het organiseren van interclubs met clubs uit Duitsland,(Ingelheim am Rhein, Siegen), Frankrijk (La Madeleine), Groot-Brittannië (Hillingdon, Camberly (later Rushmoor), Crowthorne).Ieder club organiseerde afwisselend om het half jaar een wedstrijd. Halfweg de jaren 90 bloeden die interclubs uit, tot KIT eerste Lucien Mus Cup in 2007 organiseerde. Tweejaarlijks komen dan heel wat bevriende clubs elkaar bekampen in het Ieperse Sportcentrum.

Dankzij een Amerikaanse duiker in Bellewaarde (Garry Escobedo), raakt KIT in contact met Dardano’s Gym uit Denver (VS). In 1995 trok KIT samen met La Madeleine voor een eerste keer naar de Verenigde Staten.

Jaren 90[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf 1991 organiseert de club gestructureerd kleuter turnen vanaf 3 jaar onder leiding van Carine Deprez.

1997 stond in het teken van het eeuwfeest. De club vierde dit met verschillende activiteiten. De jeugd turnde een competitiewedstrijd met de verschillende bevriende clubs (Hillingdon en Camberley uit Groot-Brittannië, Panthers uit Ierland, La Madeleine uit Frankrijk en Denver uit de VS). Daarnaast zette KIT een internationale wedstrijd met turners en turnsters op poten uit de nationale ploegen van VS, Frankrijk, Rusland, Italië, Roemenië en België en tot slot organiseerden ze nog een turnfeest met als thema de geschiedenis van de club.

Jaren 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Luc Coomans neemt na een lange turn- en bestuurscarrière ontslag uit het bestuur en zijn zoon Jean Coomans volgde hem op. Jean blijft tot 2015 bestuurslid. Nicolas Demey kroont hem in 2000 tot kampioen van West-Vlaanderen, Vlaanderen en België, bij de senioren B. Hij werd in 2001 verkozen tot sportman van het jaar 2000 in Ieper. Cedric Jacques turnt in zijn categorie tot West-Vlaams kampioen.

In januari 2001 staat KIT in voor de organisatie van de West-Vlaamse kampioenschappen.

In ditzelfde jaar beslist de raad van bestuur met kersvers voorzitter Lieve Debrabandere (notaris en eerste vrouwelijke voorzitter van de club) om het statuut van de vereniging te veranderen van feitelijke vereniging tot vzw. De statuten publiceerden zich in het Belgisch Staatsblad op 18 april 2002.

Ter ere van het 105-jarige bestaan van de club, in 2002, organiseerden ze een speciaal turnfeest. Het thema was “Europa“ en het Sint-Maartensjeugdkoor was ook van de partij onder leiding van Jozef Moerman.

Robbe Sinnesael bekomt West-Vlaams kampioen bij de pupillen. Enkele trainers met hun partner starten het eerste eestfestijn en het wordt een jaarlijks weerkerend evenement.

In 2003 lauwert Nik Stuart Foundation, Lucien Mus in Groot-Brittannië voor zijn prestaties in de turnsport.

Doordat er te veel leden op de teller staan in de jaren 2000 tot 2020 moesten de competitiegroepen in andere zalen trainen. De competitiegroepen trekken meermaals per week naar La Madeleine of Roncq.

Zoals in de zovele jaren ervoor zijn er steeds ex-competitiegymnasten die zich opwerpen tot trainers. Inge Dujardin, Sien Verplanken, Janne Bouten, Eva Blomme en zo veel meer tillen het damesturnen naar een hoger niveau. Zij brengen ook enkele gymnasten op topsportniveau zoals Axelle Vinckier en Yelena Devreker.

De jaren 2000 hebben we het recreaturnen onder impuls van Kathy Laheye. Recreaturnen is voor jongens en meisjes die met een beperkt aantal uren (max. 4 tot 5 uur) toch aan competitieturnen willen doen.

Lucien Mus stopt door ziekte in 2004 en overlijdt op 6 maart 2006. Als eerbetoon aan zijn carrière en zijn buitenlandse connecties organiseert de club in 2007 de eerste Lucien Mus Cup.^[2]

In 2009 wordt KIT Vlaams interclubkampioen met in de ploeg Sien Verplanken, Janne Bouten, Eva Blomme, Elke Vuylsteke en Nieke Ortibus. In 2010 wordt Janne Bouten de trofee van sportverdienste voor individuele prestatie toegekend in Heuvelland. In 2011 doet Jozef Mus een stap opzij. Na een carrière van 75 jaar stopt hij op 84-jarige leeftijd als bestuurder in de club.^[3] KIT laat dit niet zomaar voorbijgaan. Jozef wordt op het stadhuis gehuldigd voor zijn levenswerk bij de club door de Gymfed, het stadsbestuur en de eigen club.

2012: een vierjarig meisje met de naam Yelena Devreker sluit aan bij KIT. Via de basisclub van VV Lauwe treedt zij in 2020 toe tot de topsportschool in Gent. Zij wordt er al snel lid van de nationale Junioresploeg en schopt het in deze categorie tot de Europese top.^[4]

Op 27 april 2012 komt Angèle Mus te overlijden. Zij blijft bij duizenden meisjes in de herinnering hangen als hun trainster.

Voorzitter Lieve Debrabandere doet in 2014 een stap opzij en wordt ondervoorzitter Herwig Haentjens (directeur VTI Diksmuide) voorzitter ad interim. Ingenieur-Architect Ruben Delahaye treedt toe tot het bestuur en wordt in 2017 de nieuwe voorzitter.

De club wordt verder gestructureerd, zo krijgt de club het Q4gym-label.

Echtgenote Inge Dujardin is al van jongs af aan lid en na een turn carrière is ze niet alleen bezig met een trainers- en jurycarrière (zowel bij dames als heren) maar werpt zij zich ook op als een echte organisator. Ze zorgt voor het opmaken van trainingsuurroosters en toestelschema’s, en zo veel meer.

In 2019 wordt het nieuw clublogo boven de doopvont gehouden. Er wordt beslist om een vaste kleur aan het club T-shirt te geven.

Voor de viering van 125 jaar KIT wordt door Nele Verbeke het logo tijdelijk gekroond in een feestelijke editie.

Topturnhal[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 2006 en 2008 belegt Luc Mus diverse vergaderingen met de toenmalige basketbalclub Melco om de trainingsproblematiek van KIT en de organisatorische problemen bij de basket inzake het sportcentrum aan te kaarten en te bundelen in één dossier. De bouw van een volwaardige turnhal, zou een oplossing moeten bieden. In 2008 wordt de toenmalige schepen van Sport Dieter Deltour bereid gevonden te luisteren en wordt door zijn opvolger, Schepen Dominique Dehaene en Burgemeester Jan Durnez, het startsein gegeven om een bestek uit te schrijven en een architect aan te stellen (architectenbureau Verba). In 2017 is het dan zover, de plannen worden goedgekeurd en er wordt met de bouw gestart. Sportfunctionaris Ivan Decroix zorgt dat alles in goede banen wordt geleid..^[5]

Clubkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Om ook de recreatieve groepen van competitie te laten proeven start de club in 2006 met de clubkampioenschappen. De trainers stellen voor hun groep oefeningen samen met turnelementen die in de loop van het turnseizoen werden aangeleerd en een jury beoordeelt deze oefeningen terwijl de ouders aandachtig hun pupil aan het werk kunnen zien. Iedere deelnemer wordt nu beloond met een medaille. In het begin waren het turndiploma’s.

Lucien Mus Cup[bewerken | brontekst bewerken]

De Lucien Mus Cup is een internationale wedstrijd ter nagedachtenis van Lucien Mus doordat hij heel veel betekend heeft voor de club. Hij kwam te overlijden in 2006. Door zijn carrière maakte hij kennissen met internationale clubs. Deze clubs komen 2-jaarlijks af om te bekampen in Ieper. De volgende clubs namen deel:

België:

Kuurnse Turnkring, Kracht en Lenig Wervik, Vaste Vuist Lauwe, WIK Oostende, Gympie Moorslede, GymKa, Go4Gym Wevelgem, Gym Izegem, Turnkring Thorho, Gymfinity, OTV Nazareth, Zeestern De Panne, Jumping Jack Houthulst, KIT Ieper

Frankrijk:

LMJS La Madeleine, La Soissonnaise Gym., La Ren. Gym. Marcq-en-Baroeul, L'Hirsonnaise, USJM Gymnastique Mitry Mory

Groot-Brittannië:

Hillingdon School of Gymnastics, Rushmoor Gym. Academy, Auchterarder Gym. Club, York Artistic Sports Club, Willows School of Gymnastics

Uit VS:

Dardon’s School of Gymnastics (Denver)

Duitsland:

TV Lebach Schmelz

In de editie 2009 was er naast de gewone competitie ook een wedstrijd tussen een jeugdselectie van Vlaanderen en Engeland.

Jaargangen: 2007 – 2009 – 2011 – 2013 – 2015 – 2017 – 2019 – 2022 (2021 geannuleerd door covid).

Tumbling[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 wordt de club uitgebreid met de discipline Tumbling. De familie Olivier zorgde voor de trainingen met steun van An Cloet en Ciska Snick op administratief vlak. De groep groeit al snel uit van een 10-tal leden tot meer dan 100.

Ondanks de zaalproblematiek in de eerste 8 jaar slaagt de afdeling er steeds in om kampioenen af te leveren. Senne Hubau die naast provinciale en Vlaamse titels ook enkel Belgische titels op A-niveau op zak heeft. Hij vertegenwoordigde België ook 2 keer op het WK tumbling (als elfjarige in Sofia en als twaalfjarige in Sint-Petersburg). Julie Deschamps en Warre Devoldere werden, naast hun provinciale en Vlaamse titels, eveneens Belgisch kampioen op B-niveau.

Kattenstoet[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf het ontstaan van de Kattenstoet is de club er een vaste deelnemer in meerdere groepen. Zo is de club nu nog een vaste leverancier van de narretjes, de dansers bij Minneke Poes, de katten voor de Belfortkar en acrobatische katten die vrij door de stoet lopen. In vroegere tijden waren de leden ook te zien te paard als herauten, als nar op het wapenschild van Ieper, als veroordeelde katten op de duivelskar,…

Vlaggen[bewerken | brontekst bewerken]

SMT/KIT gingen veel mee in diverse optochten, op de vele Ieperse wijkfeesten, optochten (oa. 11 november vieringen) en allerhande stadsfeesten (bijv. jaarlijks in Koksijde). Steevast van de partij was dan ook, de clubvlag. De eerste vlag werd in 1962 vervangen door een nieuw exemplaar. Met het minderen van de wijkfeesten en het minder naar buitentreden van de club is het gebruik van de vlaggen naar de achtergrond verdwenen tot in 2007 de eerste Lucien Mus Cup plaats vond. Hiervoor werden nieuwe vlaggen gemaakt met het toenmalige logo. Met het moderniseren van het logo in 2019 werden geen vlaggen meer gemaakt maar banners.