Naar inhoud springen

Gebruiker:Natuur12/publicatie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie


Mark van Loosdrecht
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 1959
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Wetenschappelijk werk
Universiteit Technische Universiteit Delft
Soort hoogleraar Gewoon hoogleraar
Website

Mark van Loosdrecht (1959) is een hoogleraar Milieubiotechnologie en Waterzuivering aan de Technische Universiteit Delft. Met zijn onderzoek probeert hij met behulp van bacteriën nieuwe methode te vinden om water te zuiveren. In 2014 ontving hij de Spinozapremie.

Van Loosdrecht heeft milieuhygiën gestudeerd aan de Wageningen Universiteit waar hij in 1988 promoveerde op het onderwerp bacteriële adhesie. Nadat Loosdrecht promoveerde is hij voor de Technische Universiteit Delft gaan werken waar hij in 1999 tot hoogleraar is benoemd. Sinds 2008 is hij tevens werkzaam bij het Watercycle Research Institute.[1]

Wetenschappelijke loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Van Loosdrecht verricht onderzoek naar biofilms. Tevens is hij de bedenker van de aerobe korrelslibtechnologie en de Anammox-technologie. Deze aerobe korrelslibtechnologie is gebaseerd op het controleren van de groei van microbiële gemeenschappen die zich ophouden in korrelvormig slib en met behulp van de Anammox-technologie is het mogelijk om ammonium samen met nitraat om te zetten in water en stikstof.[1]

Van Loosdrecht doet onderzoek naar hoe de natuurlijke vermogens van bacteriën toegepast kunnen worden binnen technisch systemen zoals bij de zuivering van rioolwater. Water wordt gezuiverd met behulp van bacteriën die na afloop van het proces door ze te laten neerslaan als vlokken uit het water gefilterd moeten worden maar de onderzoeksgroep van Van Loosdrecht heeft een methode ontwikkeld waardoor de bacteriën als aerobe korrelvorming kunnen neerslaan. Deze methode werkt sneller dan neerslag door middel van vlokken en met deze nieuwe methode wordt 25% van de energie ten opzichten van de oude methode bespaard.

Tevens werkt Van Loosdrecht aan methoden om grondstoffen te kunnen winnen uit afvalstromen. Deze methoden richten zich op het hergebruik van organische stoffen die in water te vinden zijn maar ook op stoffen die anders als afval beschouwd zouden worden tijdens het telen van groente en fruit.[2]

In 2008 waren er 31 promovendi onder Van Loosdrecht gepromoveerd en in 2013 gaf hij een "collegetour" langs diverse universiteiten in de Verenigde Staten als een distinguished lecturer.

In 1996 ontving Van Loosdrecht de Environmental Innovation Prijs en in zowel 1998, 2002 als in 2006 ontving hij de Process Innovation prijs. In 2004 werd h lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen waar hij lid is van de sectie technische Wetenschappen wat een onderdeel is van de afdeling natuurkunde.[3] In 2007 trad hij toe tot de Netherlands Academy of Technology and Innovation en in datzelfde jaar ontving hij de DOW Energy Award.[1] In 2008 ontving hij de IWA Grand Award voor zijn pionierend onderzoek naar nieuwe technieken om afvalwater te verwerken.[4]

Op 20 november 2010 ontving Loosdrecht een eredoctoraat van de ETH Zürich in Zwitserland voor zijn prestaties op het gebied van milieubiotechnologie en wegens het omzetten van wetenschappelijke kennis is praktische zuiveringstechnieken.[5] Op 29 april 2011 is hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw voor zijn bijdrage aan de wetenschappelijke doorbraken op het gebied van rioolwaterzuivering.[6]

Op 2 juli 2012 ontving Loosdrecht de Lee Kuan Yew Water Prize voor zijn bijdrage aan het verduurzamen van de afvalwaterzuiveringstechnologie.[7] Op 3 oktober 2013 ontving hij de Simon Stevin Meester Prijs vanwege zijn bijdragen aan het ontwikkelen van de Annamox en de korrelslibtechnologie om water te kunnen zuiveren.[8] In 2014 ontving Van Loosdrecht de Spinozapremie. Hij werd voorgedragen voor deze prijs doorMarel Luyben, Jacob Fokkema, en Bertrand van Ee.[1]

Publicaties (selectie)

[bewerken | brontekst bewerken]
  • van der Star, W.R.L., Abma, W.R., Blommers, D., Mulder, J.-W., Tokutomi, T., Strous, M., Picioreanu, C., van Loosdrecht, M.C.M. (2007). Startup of reactors for anoxic ammonium oxidation: Experiences from the first full-scale anammox reactor in Rotterdam (2007) Water Research, 41 (18), pp. 4149-4163.
  • De Kreuk, M.K., Heijnen, J.J., Van Loosdrecht, M.C.M (2005). Simultaneous COD, nitrogen, and phosphate removal by aerobic granular sludge Biotechnology and Bioengineering, 90 (6), pp. 761-769.
  • Van Loosdrecht, M.C.M., Heijnen, J.J., Eberl, H., Kreft, J., Picioreanu, C. (2002). Mathematical modelling of biofilm structures, Antonie van Leeuwenhoek, International Journal of General and Molecular Microbiology, 81 (1-4), pp. 245-256.
  • Van Loosdrecht, M.C.M., Eikelboom, D., Gjaltema, A., Mulder, A., Tijhuis, L., Heijnen, J.J. (1995). Biofilm structures, Water Science and Technology, 32 (8), pp. 35-43.
  • Van Loosdrecht, M.C.M., Lyklema, J., Norde, W., Zehnder, A.J.B. (1990). Influence of interfaces on microbial activity, Microbiological Reviews, 54 (1), pp. 75-87.

Bronvermelding

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. a b c d NWO, Prof. dr. ir. M.C.M. (Mark) van Loosdrecht (11 september 2014). Geraadpleegd op 29 december 2014.
  2. KNAW, Mar van Loosdrecht. Geraadpleegd op 29 december 2014.
  3. WestHolland, Professor from TU Delft wins IWA Grand Award (19 augustus 2008). Geraadpleegd op 29 december 2014.
  4. Watercycle Researsh Institute, Eredoctoraat ETH Zurich voor milieubiotechnoloog Mark van Loosdrecht. Geraadpleegd op 29 december 2014.
  5. Watercycle Researsh Institute, Mark van Loosdrecht koninklijk onderscheiden. Geraadpleegd op 29 december 2014.
  6. Technische Universiteit Delft, Mark van Loosdrecht wint Lee Kuan Yew Water Prize 2012 (8 maart 2012). Geraadpleegd op 29 december 2014.
  7. STW, Delftse milieutechnoloog Mark van Loosdrecht STW-Simon Stevin Meester 2013 (29 mei 2013). Geraadpleegd op 29 december 2014.