Gebruiker:Niels Vermeersch/Willem van Ieper

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

warrelig tekstdump/overschrijfachtig verhaal, structuur en taalgebruik kan beter, trekt conclusies zonder bronnen, behandelt van alles, geeft geen bron met ISBN nummer, noch wordt duidelijk wat waar vandaan komt (referenties), geen tijds- en plaatsbepaling in intro Willem Van Ieper werd geboren omstreeks 1070 en overleed in 1156. Hij was een onwettige telg van het grafelijke huis van Vlaanderen. Hij is de bastaardzoon van Filips van Lo en een Ieperse wolkaardster.

Willem van Ieper stond bekend als een eersterangs krijger en legeraanvoerder. Hij gedroeg zich als een gravenzoon en had veel invloed aan het hof van zijn neef Boudewijn VII. Na de dood van Boudewijn VI bond hij de strijd aan met Karel de Goede, maar verloor. Hij verzoende zich na zeer korte tijd met de nieuwe graaf en werd een gezien figuur aan het hof, de rivaliteit om de troonsbestijging bleek vlug vergeten.

Rol in de moord op Karel de Goede[bewerken | brontekst bewerken]

In 1127 werd de Vlaamse graaf, Karel de Goede, vermoord door de Erembalden. Op het moment van de aanslag verbleef Willem in Engeland, er zijn vermoedens dat Willem weet had van de aanslag maar er waarschijnlijk geen deel van uitmaakte. Bertulf, leider van de Erembalden, bood Willem de grafelijke waardigheid aan. Willem aanvaardde het geld en de gravenkroon van de Erembalden, wat volstaat om hem aan te duiden als een sympathisant van de moordenaars.

Oorlog in Vlaanderen[bewerken | brontekst bewerken]

Willem begaf zich niet naar Brugge om het bestuurlijk centrum van het graafschap te bezetten. Hij verlangde maar al te graag naar de gravenkroon, maar kon deze niet uit handen van moordenaars ontvangen. Hij trok zich een tijdlang terug in zijn eigen gewest rond Ieper en Veurne, misschien om van hieruit zijn machtsbasis te maken voor de verovering van het graafschap. Na de val van de clan van de Erembalden liet hij enkelen van hem ophangen, maar hij had zich iets te vriendelijk getoond voor de moordenaars van Karel de Goede waardoor hij de stempel van collaborateur kreeg. De repressie kon niet lang uitblijven en de Franse koning gaf het bevel om tegen hem op te rukken.

Willem sloot zich daarom aan bij een coalitie van de Engelse koning tegen Willem Clito, de kandidaat-graaf van de Franse koning. Maar de Franse troepen namen Ieper in, de burgers hadden Willem verklikt en openden de poorten voor zijn vijanden. Willem werd gevangen genomen en opgesloten in Rijsel, dan in Brugge en daarna weer in Rijsel.

De ommekeer kwam in 1128, wanneer de strijd lost barst tussen Willem Clito en Diederik van de Elzas. De twee rivalen hadden bondgenoten nodig en keken daarbij niet nauw. Willem, die bekend stond als een bekwaam legeraanvoerder, kwam eind maart 1128 vrij en voegde zich bij het leger van Willem Clito en zou zelfs een leenman van de graaf kunnen worden. Maar Diederik van de Elzas werd steeds populairder in Vlaanderen en de Ieperlingen legden contacten met de Diederik-gezinde Bruggelingen. Hij zegde zijn eed van trouw aan Willem Clito op koos zijn geluk aan het hof van Diederik. Willem van Ieper werd een onbesproken en vooraanstaand lid van de groep grafelijke topbaronnen. Pas wanneer hij herviel in zijn vroegere zonden en weer aan het plunderen ging, werd hij door graaf Diederik verbannen.

Verbanning[bewerken | brontekst bewerken]

In de jaren 1133-1135 week hij uit naar Engeland tot grote oplichting van vele Vlamingen. Zij namen echter wraak op zijn zoontje dat hij als gijzelaar in Vlaanderen achterliet, het kind overleed nadat het de ogen werd uitgestoken. Van 1135 tot 1147 steunde hij, als aanvoerder van een huurlingenleger, de Engelse koning Steven van Blois in diens strijd tegen de Duitse keizerin Mathilde, weduwe van keizer Hendrik V. Als loon kreeg Willem het graafschap Kent in leen, maar dat werd hem in 1156 ontnomen door Hendrik II.

Wapenschild[bewerken | brontekst bewerken]

Als wapenschild had Willem van Ieper een gaande leeuw, mogelijk geërfd van zijn vader Filips van Lo of meegebracht uit Engeland in de periode van 1133-1135. Een waarschijnlijke hypothese is dat Filips van de Elzas het wapenschild overnam maar de gaande leeuw verving door een klimmende leeuw.

Dood[bewerken | brontekst bewerken]

Willem van Ieper overleed op 24 januari 1156 te Lo.