Gebruiker:PaulaKeizer/Kladblok
Het Godenbeeld[bewerken | brontekst bewerken]
Eén van Ninian Smart's zeven dimensies binnen religie is de materiële dimensie, dit zijn bijvoorbeeld de
kunstwerken, architectuur en andere producten.
Op deze pagina tonen wij "het godenbeeld"; hoe de gelovigen hun godheid of goden zagen en hoe dit
was terug te zien in de materiële dimensie.
Wij beschouwen hierbij de volgende religies:
Egyptische mythologie[bewerken | brontekst bewerken]
In het oude Egypte worden de goden vaak afgebeeld met een menselijk lichaam met daarop het hoofd van een
bepaald dier. Het toekennen van goddelijke krachten aan dieren is ontstaan door het animisme en de toenmalige
landbouwcultuur. Dieren stonden symbool voor bepaalde eigenschappen die kenmerkend waren voor het dier
zoals; schoonheid, mannelijkheid, vruchtbaarheid. Later gaf men de dieren menselijke vormen. Een dierenhoofd
werd op een menselijk lichaam geplaatst. Op die manier kregen dieren een stem waarmee ze de wensen van de
goden konden doorgeven. Een voorbeeld van zo’n God is de God Horus.[1]
Griekse mythologie[bewerken | brontekst bewerken]
De Griekse mythologie kent een gigantische hoeveelheid aan goden, halfgoden en andere
bovennatuurlijke wezens. De twaalf belangrijkste goden in het Griekse pantheon worden de Olympiërs
genoemd en worden op verschillende manieren geëerd. De ‘twaalf Olympiërs’
worden gevormd door Zeus, Hera, Poseidon, Demeter, Athena, Apollo, Artemis, Ares, Aphrodite,
Hephaestus, Hermes en Hestia en Dionysos delen afwisselend de laatste plaats. Het verschil in verering
heeft als gevolg dat tempels en standbeelden verschillende essenties hadden, afhankelijk van de god die
ze moesten belichamen. Het belangrijkste kenmerk van de Griekse goden is dat ze afgebeeld worden
met een menselijk lichaam en een menselijk karakter. Vaak werden de goden afgebeeld met meerdere
specifieke voorwerpen waaraan zij herkenbaar zijn. Denk aan Poseidon die zelden zonder zijn drietand
wordt afgebeeld.
In de oudste Griekse schilder- en beeldhouwkunst wordt Athena vaak tronend afgebeeld maar dan wel
onbeweeglijk staand en gewapend. Vaak wordt Athena afgebeeld in volle wapenuitrusting, met aegis (mantal),
gorgoneion (borststuk), helm, schild, zwaard en/of speer. Tot haar attributen kunnen behoren een slang, uil of
haan. In de vroeg Griekse tijd was Athena vooral bekend al godin van de rechtvaardige oorlog en stond
zij bekend als Athena Promachos, in deze tijd werd zij uitgebeeld met haar wapenuitrusting.
Athena heeft als godin vele functies en wordt daarom ook op verschillende manieren uitgebeeld en
vereerd. Echter is de meest voorkomende wijze waarop ze wordt afgebeeld in haar volle
wapenuitrusting. [2]
Romeinse staatsgodsdienst[bewerken | brontekst bewerken]
De Romeinse staatsreligie is gaande weg ontstaan. Door de verschillende veroveringen werden ook goden van
verschillende geloven overgenomen, zo werd de Romeinse staats religie voor iedereen toegankelijk. Het beste
zie je dit terug in de veroveringen van Griekenland. Nagenoeg alle goden zijn overgenomen onder andere namen
met de persoonlijke attributen en ook velen mythes overgenomen. Zij linkte de goden aan hun helden zoals
Romulus en Aeneas. De oude goden van de Romeinen hadden geen menselijke aspecten maar nadat
ze vermengd werden met die van de Grieken, kregen de goden wel een menselijk beeld. Ze hadden de
gedaante van mensen, woonden op de Olympus en maakten ook fouten als mensen. Zo is er bijvoorbeeld
de god Mars. Mars werd in het Romeinse Rijk het meest vereerd en was van alle goden
de god die het meest overeenkomstig was met de Romeinen zelf. [3]
Hindoeïsme[bewerken | brontekst bewerken]
In het hindoeïsme worden goden als mensachtige afgebeeld, waar soms ook attributen uit de
natuur aan toegevoegd zijn. Een voorbeeld van zo’n god is Ganesha.
In de moderne iconografie, wordt Ganesha vaak afgebeeld met grote oren, een ingekerfde slurf, een
grote buik en een gebroken slagtand. Hij draagt een slang als riem en houdt vaak een drijfstok voor
olifanten, een strop en zoetige lekkernijen in zijn vier of meer handen. Het berijdt de muis, wat wellicht
staat voor zijn lichtvoetigheid en vindingrijke kwaliteiten. De drijfstok zorgt ervoor dat gelovigen op het
rechtschapen pad blijven. [4]
Islam[bewerken | brontekst bewerken]
De Ajmir moskee is in 1199 C.E. gebouwd door de eerste Sultaan van Dehli. Op dezelfde locatie stond
eerst een Jain tempel. De stenen van de vorige tempel zijn dan ook gebruikt als bouw materiaal voor de
moskee. Er werd veel aandacht besteed aan het verstoppen van alle Jain motieven die zichtbaar waren in
de stenen.
Deze moskee is in een hele andere stijl gebouwd dan de lokale architectuur. De moskee is ook heel
dominant. Het was meer dan een plaats voor gebed, het was een object voor propaganda. De Amjir moskee liet zien zien dat er een nieuwe
dominante religie was, de Islam.
Satanisme[bewerken | brontekst bewerken]
Waar veel gedacht wordt dat het Satanisme Satan aanbidt, wordt eigenlijk juist voorgeschreven dat
satanisten atheïstisch te zijn. Satan staat echter wel symbool voor onafhankelijkheid, individualiteit en
vrijheid.
Volgens de Satanic Bible zijn er zoveel verschillende concepten van goden, dat een Satanist simpelweg de god kan kiezen die hem of haar het beste
uitkomt. Daarnaast staat ook in dit geschrift dat als je een god zou scheppen in je verbeeldingen, je net zo goed zelf die god kan zijn. Het individu,
jijzelf, staat centraal in het Satanisme.
Het moedigt haar volgers aan om henzelf niet in te houden, zodat ze niet gefrustreerd raken omdat dit
schadelijk zou kunnen zijn voor hunzelf en hun omgeving. [6]
New Age[bewerken | brontekst bewerken]
De New age of anders gezegd nieuwe spiritualiteit is een religie gebaseerd opdat alles leidt naar god en god leidt naar alles. Deze
spirituele religie heeft rituelen en basis ideeën overgenomen uit andere religies.
Zowel oosterse als westerse religies. Belangrijk is om te weten dat men gelooft dat alles samenhangt met alles, anders gezegd een
holistisch wereldbeeld. De materiële dimensie is zeer lastig te definiëren aangezien mensen niet tot één bepaalde groep
behoren. Men laat zich inspireren door al bestaande ideeën en verschillende tradities.
Die inspirerende bronnen vormen vervolgens een nieuwe religieuze beschouwing die een grote rol spelen in het leven van een aanhanger van
de New age beweging.
Kijkend naar de materiële dimensie zul je dan ook relikwieën uit verschillende religies en spirituele bewegingen ontdekken. Denk hierbij
aan tarot kaarten, kristallen, Ying-Yangballen, Boeddha beelden en edelstenen. Je zou kunnen zeggen dat New age syncretisch is. Dit wil
zeggen dat men elementen haalt uit religies, maar ook uit de natuurkunde, filosofie, astrologie en paranormale verschijnselen. De twee laatst
genoemde vallen onder westerse esoterie, waar ondermeer ook alchemie, magie en mystiek een deel van uitmaken. [7] [8]
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ ‘Gods of ancient Egypt’ door: Barbara Watterson
- ↑ Van Achilleus tot Zeus door Eric M. Moormann
- ↑ Mythologie van Grieken en Romeinen door D.M. Field
- ↑ Introducing Hinduism door Hillary Rodrigues
- ↑ Hillenbrand, Robert 1988 Iran, vol. 26: Political Symbolism in Early Indo-Islamic Mosque Architecture: The Case of Ajmīr. British Institute of Persian Studies 105-117.
- ↑ LaVey, A.S. (1969). The Satanic Bible. New York: Avon Books
- ↑ Heelas, P. (1996). The New age movement. Oxford : Blackwell.
- ↑ Hanegraaff, W.J. (1998) New age religion and Western Culture: Esotericism in the mirror of secular thought. Albany : State University of Nee York Press.