Gebruiker:SabineVerbree/Kladblok

Eida Tan-Schepers (Windschoten 28 augustus 1906 - Den Haag 1983) was een Nederlandse feministe die zich sterk maakte voor vrouwenbelangen in voormalig Nederlands-Indie. Ze was lid van 'Vivos' (Vereniging in Indie van Vrouwelijke oud-studerenden). Schepers is de middelste dochter van dr. Menno Antonius Schepers (1875-1967) en Sara Elisabeth Henriette Cohen (Sari) (1877-1965). Haar oudste zus heette Anneke (1905-1982) en de jongste Emma (1908-2004). In 1930 wordt het eerste kind van Tan-Schepers geboren, Elza, zij sterft echter 6 uur na de geboorte. Drie kinderen volgen: Axel (1932), Lisa (1935) en Gijsbert (1942).

Al toen Tan-Schepers jong was werd ze gestimuleerd om te leren. Ze ging naar het Gymnasium in Den Haag en in 1926 studeerde ze Nederlandse Taal en Letteren aan de Universiteit Leiden. In 1928 ontmoette ze Tan Sin Hok tijdens een studentenfeest in het huis van Hugo Hijmans in Den Haag. Drie maanden later verloofden zij zich en brak Schepers haar studie af. Op 16 april 1929 trouwde het stel, waarna ze op 17 april 1929 naar Java in voormalig Nederlands-Indie, Hok's geboorteland, vertrokken.

Ze vestigden zich in Bandoeng, waar Hok een baan kreeg bij het Nederlands Gouvernement. Tan-Schepers ontpopte zich tot huisvrouw en leerde gaandeweg met de lokale gebruiken en taal overweg. Tijdens deze ontwikkeling werd zij ook acteif in de wereld van vrouwenbelangen. Tijdens haar verblijf in voormalig Nederlands-Indie schreef Schepers elke week een brief aan haar ouders in Den Haag. De eerste brief dateert van 11 juni 1929, de laatste werd verstuurd op 10 april 1946. Het grootste gedeelte van de brieven schreef Tan-Schepers zelf, en Hok voegde dan enkele zinnen aan het eind toe. Toen de oorlog uitbrak werden er minder brieven geschreven en verstuurd, maar de regelmaat werd in 1945 weer opgepakt.

Tijdens de Japanse oorlog, in 1943, werd Hok opgepakt en gevangen genomen. Na de capitulatie van de Japanners keerde hij in 1945 weer terug bij Schepers en de kinderen. Slechts een paar maanden later, op 30 november, werd hij tijdens de Bersiap bij een nachtelijke overval in zijn huis door 'pemoeda's'vermoord. Tijdens de aanval raakte Tan-Schepers gewond aan haar rechterarm. Dit gaf haar de gelegenheid om samen met de kinderen terug te keren naar Amsterdam, waar ze op 16 april 1946 landde. Na haar aankomst in Amsterdam verbleven Schepers en de kinderen eerst op de Veluwe en later in Den Haag. In 1983 overleed Tan-Schepers op 77-jarige leeftijd.

De brieven die Schepers aan haar familie schreef tijdens haar verblijf in voormalig Nederlands-Indie zijn zeer waardevol aangezien de meest uiteenlopende onderwerpen werden aangesneden, van mode, tot eten, feestjes en de economische situatie. De hele briefwisseling is bewaard gebleven en gedigitaliseerd door de nabestaanden van de familie Tan-Schepers.

Bron: www.brieven-tan-schepers.nl